ΣΚΟΥΛHΚIΑ ΑΛΒΑΝΟΙ 11/7/2004

ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ-Ο ΝΕΟΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ

Οι Έλληνες ριζοσπάστες εθνικιστές και εθνικοσοσιαλιστές έχουμε γκρεμίσει τα τείχη που περιορίζουν την δυναμική του επαναστατικού αγώνα. Μέσα από μία ολιστική επαναστατική θεώρηση που αν μη τί άλλο επιτάσσει εκ θεμελίων το γκρέμισμα του σαθρού αυτού συστήματος, θα ανατείλλει η ατρόμητη στρατιά των αγωνιστών, η στρατιά του Θεού. Η στρατιά αυτή που βρήκε το θάρρος να αποτινάξει 400 χρόνια ραγιαδισμού, καθώς αψήφησαν την πλάνη του θανάτου που εκδηλωνόταν ως υποταγή για ένα κομμάτι από την οθωμανική πίτα, σηκώθηκαν και λέρωσαν τα χέρια τους με το αίμα των εχθρών του Γένους. Σε αυτόν τον αγώνα αξιοπρέπειας δεν χωρούν απαγορεύσεις. Είτε θα γκρεμίσουμε τα πάντα, είτε θα καταπλακωθούμε από τα ερείπια της νέας τάξεως πραγμάτων. Με ορίζοντά μας το έρεβος, αγκαλιάζουμε κάθε μορφή αντιστάσεως ενάντια σε αυτό το σίχαμα που ονομάζεται σύστημα, ενάντια σε αυτή την σατανική ολότητα που αποκλείει την πνευματικότητα. Ανεξαρτήτως ποιά θέση κατέχει κανείς σε αυτή την καρικατούρα που ονομάζουν 'κοινωνία', το χρέος όλων όσοι αντιλαμβάνονται με όρους πίστεως και τιμιότητος παραμένει ένα. Να πολεμήσουμε μέχρι θανάτου. Στόχος μας είναι να πέσουν κορμιά στην φωτιά του αγώνα. Εξάλλου, ουδέποτε υπήρξε αληθινός επαναστατικός αγώνας χωρίς αυτή την συνθήκη. Έχοντας τάξει τον εαυτό μας στην υπηρεσία του Θεού, της πατρίδος, της ράτσας και του έθνους, οφείλουμε να περάσουμε στην επίθεση που δεν γνωρίζει όρια. Τίποτα δεν τους ανήκει, τίποτα δεν τους αξίζει. Όλα μας ανήκουν, όλα μας αξίζουν. Ουδεμία διάκριση απέναντι στον εχθρό. Εμπρός λοιπόν για μία βία που εξαγνίζει την ψυχή. Θάνατος λοιπόν στα άπιστα σκουπίδια που ονομάζονται υπηρέτες της νέας τάξεως πραγμάτων. Δεν θα τους αφήσουμε σε ησυχία. Οποιοσδήποτε υπηρετεί το σύστημα και επιθυμεί να διαφυλάξει την θέση που κατέχει μέσα σε αυτό, δεδομένου ότι έχει προσκυνήσει κάποια κατουρημένη εβραϊκή ποδιά για αυτό, αποτελεί πρόσφορο έδαφος για να εξασκηθούμε παντοιοτρόπως. Τσεκούρι και φωτιά παντού και απολύτως κυριολεκτικώς. Με τσεκούρια θα κόψουμε τα κεφάλια του εχθρού. Με φωτιά θα τους ψήσουμε για να προγευτούν την κόλαση στην οποία θα τους στείλουμε. Η πίστη είναι δυνατότερη και από την φωτιά. Κάντε την τελευταία προσευχή σας. Εσείς που απειλείτε αγωνιστές απαττάσθαι ότι θα μας τρομοκρατήσετε με τα ανθρωπάκια της εβραϊκής αστυνομίας σας. Τουναντίον, σας προκαλούμε να αναμετρηθούμε μαζί τους. Σκουπίδια της νέας τάξεως πραγμάτων, ερχόμαστε.

Αγάπη και αλληλεγγύη στους αγωνιστές Ορθοδόξους Χριστιανούς που πολεμούν σαν λέοντες την νέα τάξη πραγμάτων. Ως προς αυτούς που υποτάσσονται σε αθεϊστικές-μασονικές εξουσίες, δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την απέχθειά μας.

ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΜΕ/C18 ΕΧΟΥΝ ΑΡΧΙΔΙΑ! (ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΙΔΙΑ)

Ο 'χώρος' είναι ό,τι πιο ξεφτιλισμένο υπάρχει στην πατρίδα αυτή. Όχι μονάχα το τερμάτισαν, αλλά ο 'χώρος' έχει γεμίσει πλέον και με φανταστικούς χαρακτήρες! Τους πολυλογάδες τους ξέραμε ως είδος, ξέραμε πώς να τους παρακάμψουμε. Αλλά τους φανταστικούς χαρακτήρες πώς να τους αντιμετωπίσεις; 

Αυτό αποτελεί την επιτομή της παραφροσύνης. Τους χέστες του 'χώρου' τους ξέραμε και αυτούς ως είδος, ξέραμε πώς να τους χλευάσουμε. Αλλά τους φανταστικούς χαρακτήρες που είναι και χέστες πώς να τους αντιμετωπίσεις; Δεν αντιμετωπίζονται, διότι απλώς δεν υπάρχουν. Να κάνουμε κριτική στους ανθέλληνες στερείται νοήματος. Είναι δηλωμένοι πολέμιοι της ελληνικότητας και φαντάζει αστείο να τους ζητήσουμε τα ρέστα γιατί είναι ανθέλληνες. Αυτό είναι έργο των συγγραφέων. Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης έχει αναλύσει το 'γιατί' στο μνημειώδες έργο του 'Ρατσισμός'. Προέχει η καταπολέμησή τους. Ο καιρός των συζητήσεων έχει παρέλθει από δεκαετιών. Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο συζητήσεων. Ο καθένας έδειξε τον (φανταστικό ή μη) χαρακτήρα του και αναλόγως θα εισπράξει όταν θα περάσει από το ταμείο. Βρισκόμαστε στο έτος 2017 και ο 'χώρος' δεν μας έχει πείσει ότι δεν αποτελείται ως επί τω πλείστον από καραγκιόζηδες, χέστες, γελοίους, ψεύτες, κωλοχαρακτήρες. Από τα τελευταία φρούτα στο καλάθι του είναι οι κομπάρσοι. Κάτι πουθενάδες στην κυριολεξία τύποι που έχουν εξελιχθεί σε κήνσορες του εθνοστρουθοκαμηλισμού. Πού αλλού; Στο διαδίκτυο. Μπορείς να τους ακούσεις να κόβουν ακόμα και σε κομμάτια τους αντιπάλους τους και να τους στέλνουν στην κόλαση. Μετά έχει 'shut down' και ύπνο. Κοινοί των κοινών φλώροι του διαδικτύου, τιποτένιοι που έχετε ένα κεφάλι γεμάτο σκατά αντί για εγκέφαλο. Στο Μενίδι φάνηκαν πολύ καλά ποιοί είναι οι τρίλυρες κότες, δηλαδή ο 'χώρος' σύσσωμος και ποιοί οι μάγκες και οι γαμιάδες. Πείτε δικαιολογίες μεταξύ σας μπας και καταφέρετε να πείσετε κανέναν αφελή για τους ανύπαρκτους αγώνες σας. Φιλόσοφοι του κώλου. Γαμιέστε πατόκορφα λινάτσες. Γαμιέται ο 'χώρος' σας και οι οργανωσούλες σας. Δεν είσαστε ικανοί για οτιδήποτε άλλο από το να αυνανίζεστε κοιτάζοντας ναζιστικά κάδρα και να βλέπετε ναζιστικό πορνό. Αυτοί είστε. Ρόμπες κινέζικες από παζάρι. Γύφτοι!

ΣΑΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΜΕ!

ΣΩΠΑ ΟΠΟΥ ΝΑ'NAI ΘΑ ΒΓΟΥΝΕ ΚΑΙ ΤΑ BRAZILIAN!

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α ΤΟ ΕΡΙΞΕ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ

Όντως, με τα μνημόνια δεν τα πηγαίνουν και πολύ καλά και με τα οικονομικά έχουν παγώσει τις σχέσεις τους. Κάποιοι βιάστηκαν να επικρίνουν τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α ότι έχουν στερέψει από πρωτοποριακές ιδέες. Το κόμμα αυτό δεν παίζεται, δεν υπάρχει και φυσικά δεν έχει προηγούμενο, δεν αντιγράφεται. Εδώ και αρκετές εβδομάδες συμβαίνει κάτι πρωτοφανές. Η πρώτη φορά αριστερή συγκυβέρνηση δίνει πολιτικό άσυλο και ποιός ξέρει τί άλλο (κώλο;) στον σωτήρα της Ελλάδος, τον άνθρωπο που θα 'σώσει' ως άλλος υιός θετού αριστερού τους Έλληνες από όλες τις κακοτοπιές. Ο Τσίπρας ήταν το ξηροκάρπιο μέχρι να στρώσει το στομάχι από το πιοτό. Ο Chris Okafor είναι ο πραγματικός ηγέτης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και ντάξει, μπορεί ο Αλέξης να μας έπαιξε χοντρή πουστιά, να υποσχέθηκε παπάδες και τελικά να την βγάλαμε με παπαδάκια καλαματιανά, αλλά δεν είχε πει την τελευταία λέξη του. Πολύ σκληρός και 'too white for you' για να πεθάνει ή να μαυρίσει ο Αλέξης Τσίπρας. Σαν άσσο στο μανίκι του έκρυβε το μεγάλο πουλέν του παγκόσμιου κινήματος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α (for the people) τον Okafor. Έτσι το κέντρο της αθηναϊκής χαβούζας πλημμύρισε από χιλιάδες αντίγραφα μίας πατριωτικής αφίσας στην οποία αναγράφονται 'ω του θαύματος' τα εξής:

'Ο παράλυτος θα περπατήσει, ο τυφλός θα δει, ο κουφός θα ακούσει, ο άρρωστος θα αναρρώσει, Σωτηρία, Οικονομική Πρόοδος'.

Χρόνια είχαμε να δούμε γαλανόλευκες στους τοίχους, σε όλες τις γειτονιές, σε όλες τις πλατείες. Το χρώμα του δέρματος δεν έχει καμία σημασία. Αρκεί να τραβάμε τζούρες από γαλανόλευκη. Αλάνια, εκεί κάτου στην Κουμουνδούρου, το έχετε πάει πολύ παρακάτω το πράγμα, δεν μπορούμε παρά να υποκλιθούμε στο μεταφυσικό μεγαλείο της νέας αριστεράς. Τώρα πια όλοι βλέπουμε το πολιτικό σχέδιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α για έξοδο από την κρίση και ερχόμαστε αντιμέτωποι με την πρωτόγνωρη απειλή της ανάπτυξης. Νομίζαμε ότι απλώς θέλατε ψήφους και δεν ενδιαφερόσασταν για φυλετικά ζητήματα. Η ιδέα της ανάπτυξης, σχεδόν αρχίζει να μας φοβίζει, διότι δεν σας είχαμε πάρει στα σοβαρά. Δεν περιμέναμε τέτοιου είδους ανάπτυξη. Φτάνει πια, αρκετά με τα ανόητα παραμύθια των συντηρητικών. Οι μαύροι έρχονται στην Ευρώπη για να ασπρίσουν, οι λευκοί μεταναστεύουν για να μαυρίσουν και όχι για να εργαστούν όπως διαδίδουν τα έμμισθα φερέφωνα της Ρηγίλλης. Τα τουρμπάνια και οι λευκές στολές είναι 'του κώλου'. Η Ευρώπη θα καθαρίσει από την βρώμα των φυλετιστών που παίζουν παιχνίδια στην πλάτη μας. Η ακουαρέλα μας έχει όλες τις αποχρώσεις του γκρίζου. Όσο περισσότερο τρίψουμε το μαύρο τζίνι, το λευκό θα ξετρυπώσει από το λυχνάρι. Μην είστε κοροϊδα! Η οικονομική ανάπτυξη θα προέλθει από την μεταφυσική αφύπνιση.

ΥΓ1: Το πακέτο του 'Liberation City' είναι πλήρες και καραμπινάτο. Όποιος προλάβει, θα σωθεί. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

ΥΓ2: Λες να είναι διαβολική σύμπτωση; Γιατί κάθε φορά που βλέπουμε μέλη της μαύρης φυλής, μας σκάνε κάποιες ανώμαλες σκέψεις σε σχέση με την απώτατη φυλετική καταγωγή κάποιων 'συναγωνιστών'; Λες;

ΥΓ3: 'Συναγωνιστή', πρόσεχε τον διπλανό σου. Σε κάθε εκδήλωση που δίνεις το 'παρών', αντί να κοιτάζεις κανένα συναγωνιστικό κωλαράκι (το τυρί), καλό είναι να βλέπεις τον νέγρο (του Μoριά) που έχει μεταμφιεστεί σε λευκό και κοιτάζει εκείνος πρώτος το δικό σου το κωλαράκι (η φάκα). Διάλεξε και πάρε μαδαφάκα. Παίζεται, 50% να γαμήσεις και 50% να σε γαμήσουν. It's your choice!

ΠΕΣ ΤΟ ΜΕ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ KOSHER

Η ΚΗΔΕΙΑ ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ

ΝΤΟΥΡΡΟΥΤΙ Ή ΦΥΣΣΑΣ;

Η θεαματική επίθεση της κλαρινοπαρέας Κερατσινίου 'Ταξιαρχία Παύλος Φύσσας' στα γραφεία της Κεντρικής Διοικήσεως της Χρυσής Αυγής στη Μεσογείων απέδειξε διάφορα πράγματα. Το κράτος είναι εγκληματικά μελλοδραματικό και εξαπατάει συστηματικώς τους υπηκόους του. Ο χώρος και ο χρόνος της επιθέσεως εκθέτει πρώτα από όλα το κράτος που παριστάνει πώς είναι ένα πολυτελές μπορντέλο, ενώ είναι ένα ασήμαντο μπορντελάκι του εικοσάρικου ή μίας ταληροπίπας. Η απουσία των σωματειακών ρουβικώνιων υπερανθρώπων από μία τέτοια θεαματική επίθεση προκαλεί με τη σειρά της πρόσθετα ερωτηματικά. Είναι απορίας άξιον ότι μία τόσο πολυδιαφημισμένη 'αναρχική' ομάδα που μπαινοβγαίνει με άνεση στο Μέγαρο αψηφώντας την περίφραξη, αποδεικνύεται ανεπαρκής ώστε να επιτεθεί στα γραφεία της Χρυσής Αυγής και να αναλάβει την ευθύνη. Προφανώς, κρύβονται άλλοι σχεδιασμοί πίσω από αυτή την απουσία και υπάρχει ένα ένοχο μυστικό που φοβούνται ότι συν τω χρόνω θα αποκαλυφθεί πέρα από τη θέλησή τους. Απεδείχθη για ακόμα μία φορά πώς το σκοπούμενο από ετών των διαλελυμένων πολιτικών νεολαιών όλων των κομμάτων, το οποίο επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών για την ιστορική μετάβαση σε ένα αστυνομικό μονοκομματικό κράτος, έρχεται να πληρώσει ο πάντοτε χρήσιμος εσμός των Εξαρχείων.

Πέραν ότι είναι ερασιτέχνες αποδεικνύονται και εντελώς ανεπίδεκτοι μαθήσεως και στοχοποιούνται μόνοι τους. Από ιστορικής απόψεως, 'λάχανα'. Να τους ενημερώσει κάποιος ότι ο Παύλος Φύσσας δεν ήταν αναρχικός, ίσως να μην είχε καν ακούσει για τον Ντουρρούτι. Ούτε ενεργός αντιφασίστας ήταν, ενταγμένος σε κάποια πολιτική ομάδα και το πιθανότερο δεν είχε ψηφίσει ποτέ του. Το ολέθριο λάθος του ήταν ότι είχε πέσει στη λούμπα, όντας ένα μεμονωμένο άτομο και όχι καλυπτόμενο πίσω από κάποια βαρβάτη συλλογικότητα, να μην μασάει τα λόγια του κράζοντας τους φασίστες μέσα από τα τραγούδια του. Η παραπομπή στον Ντουρρούτι είναι αστεία. Ο Ντουρρούτι ήταν στην πρώτη γραμμή και ηγείτο ολόκληρου κινήματος που πολεμούσαν τους φρανκικούς. Ήταν έντονα πολιτικοποιημένος και διεδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην δημιουργία της παραδόσεως αυτού που ονομάζεται σύγχρονο ευρωπαϊκό αντάρτικο πόλης. Ο Παύλος Φύσσας που ενώ ήταν πολιτικοποιημένος, υπολείπετο στο ότι δεν ανήκε σε κάποιο κίνημα.

Η άστοχη σύνδεση εν είδη παρομοιώσεως ή εξομοιώσεως του Ντουρρούτι με έναν απλό νέο που δεν διέφερε ταξικά από τον μέσο εξαθλιωμένο Έλληνα και απλώς εξέφραζε μέσα από τα τραγούδια την αντίθεση του, έστω με προκλητικό και υβριστικό τρόπο και με όλη την αφέλεια της ηλικίας και των επιρροών που είχε από τον περίγυρό του, δεν είναι ένα ατύχημα, αλλά ένα πολιτικό δυστύχημα. Επειδή όμως όλο αυτό το βιολί με τις επιθέσεις σε γραφεία έχει καταντήσει πολύ βαρετό και μεταπολιτευτικό, θα εστιαστούμε στον σκοπό της επιθέσεως. Το οπτικοακουστικό είναι εντελώς τραγικό. Ένας τυχαίος περαστικός θα μόνταρε ένα πολύ καλύτερο. Οι αερομεταφερόμενοι 'όλα τα σπάω' είναι πολύ χαλαροί, σχεδόν έχοντας τα χέρια στις τσέπες έκαναν την επίθεση. Δεν κάλυψαν τα χαρακτηριστικά τους και πολύ απλώς αποδεικνύουν πώς δεν τους ενδιαφέρει και πολύ η αποκάλυψη της ταυτότητός τους. Γιατί να το κρύψουν άλλωστε...όλοι τους είναι σεσημασμένοι. Αντίθετα, ο Παύλος Φύσσας δεν έκρυψε ποτέ το πρόσωπό του και για χάρη πολιτικής εντιμότητος πρέπει να του το αναγνωρίσουμε.

Από τις ατέρμονες μετακομίσεις των γραφείων της Χρυσής Αυγής λόγω ασκήσεως πιέσεων προς τους εκάστοτε ενοικιαστές χώρων που στεγάζονται αυτά δεν ικανοποιήθηκαν. Προφανώς έχουν απελπιστεί και επιδιώκουν κάτι πιο δυνατό και θεαματικό. Η δολοφονία στο Νέο Ηράκλειο έκοψε σύριζα τα πόδια του αντιφασιστικού συρφετού και αυτό χρήζει αναλύσεως. Έπειτα από ένα τέτοιο αποτρόπαιο γεγονός, ο αντιφασιστικός συρφετός 'το τερμάτισε'. Βρίσκονται προ αδιεξόδου. Η ένταση κορυφώθηκε και επήλθε πολιτική εκτόνωση για όλους. Εφεξής έχουν δύο επιλογές. Να ξεκινήσουν παλικαρίσια το αντάρτικο που το λιβανίζουν εδώ και μία δεκαετία (απίθανο λόγω συνθηκών) ή να δολοφονήσουν εκ νέου. Γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι στην δεύτερη περίπτωση τα πράγματα θα πάρουν αρνητική τροπή για τους ίδιους, καθώς θεωρούμε δεδομένο τα αντίποινα. Η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α δείχνει να μην θέλει μία τέτοια εμφυλιοπολεμική κατάσταση στο εσωτερικό της Ελλάδος. Η απόπειρα εμπρησμού από την ντουρρουτική συμμορία ενώ υπήρχαν άνθρωποι σε κλειστό χώρο αποδεικνύει πώς είτε δεν έμαθαν το μάθημά τους από την τραγωδία της Marfin είτε είναι διπρόσωπα καθάρματα ως προς την εγκληματική δράση τους που κατά τα άλλα ενοχλήθηκαν που ο λαός τους χαρακτήρισε δολοφόνους.

Θεωρούμε βέβαιον πώς η στρατηγική επιλογή που θα ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα και βάσει επιτελικού σχεδιασμού είναι η πρόκληση ολοκληρωτικής καταστροφής σε υλικές υποδομές. Προφανώς αντελήφθησαν ότι ούτε με τις δολοφονίες κατάφεραν περισσότερα, το αντίθετο συνέβη και επιδιώκουν κάτι μεγαλύτερο. Με δεδομένα ότι έχουν παροπλιστεί ο 'Επαναστατικός Αγώνας' και η ΣΠΦ, δεν έχουν την ποσότητα που θα τους επιτρέψει να καλυφθούν πίσω από μία ομβρέλα ένοπλων οργανώσεων. Η συγκεκριμένη επίθεση της 'Ταξιαρχία Παύλος Φύσσας' αποτελεί πρόβα για το επόμενο στοχευμένο χτύπημα του βαθέως κράτους προκειμένου να ριχτεί νερό στον πολιτικό μύλο. Η ευθύνη είναι όλων όσοι κωφεύουν προκλητικά και δεν εκτιμούν κατά πώς αρμόζει τα σημεία των καιρών. Δεν υπάρχει το 'δεν άκουσα, δεν οίδα'. Όποιος δεν οπλίζεται, πεθαίνει. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Τα χαλκευμένα νομίσματα ονομάζονται ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΙΝΙΣΜΟΣ και όλοι θα καταλάβουμε τί συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν, καθότι είναι αυτό που μας δείχνει το μέλλον και αντιστρόφως. Ας έχετε τα μάτια ανοικτά. Δεν μπορούμε να σας τα ανοίξουμε περισσότερο

ΥΠΟΔΟΡΙΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ

Ένα από τα πράγματα για τα οποία δεν πρέπει να καμαρώνουν κάποιοι, δυστυχώς πλειοψηφούντες σε έναν 'χώρο' που ήθελε να επαίρεται για τα 'αεικίνητα' εθνικά και κοινωνικά αντανακλαστικά του, με όπλο τις αποκαλύψεις συνωμοσιών που υφαίνονται στα μετόπισθεν της ιστορίας, είναι η μονολιθική ερμηνεία της ιστορίας και των επιμέρους της. Αλλά είναι κάτι που δεν μπορεί να αποσιωπηθεί άλλο. Ο 'χώρος' επιρρίπτει ευθύνη στην ελληνική κοινωνία 'που δεν ξυπνάει', ώστε να αντιμεταθέσει την παταγώδης αποτυχία του να ξεσηκώσει τις μάζες και να αποκρύψει το γεγονός ότι στις τάξεις του αυτό που συμβαίνει εδώ και δεκαετίες είναι ότι 'παίζουν το πουλάκι τους'. Στο πλαίσιο μίας τίμιας πολιτικής τοποθετήσεως, όπου το 'mutatis mutandis' δεν αποτελεί απλώς λεκτικό σοδιστικό σχήμα, αλλά πηγάζει από βιώματα καλά φυλαγμένα στα κατάβαθα της συνειδητότητας, στο άδυτο που προσεγγίζεται με τον ρομαντισμό του αιώνιου παιδιού που ταυτίζει την μοίρα με το αποφασιστικό σταθερό βήμα κόντρα στις στατιστικές πιθανότητες επιτυχίας, με την περηφάνια ενώπιον της απώλειας και το στερνό χαμόγελο πριν τον τιμημένο θάνατο, αδιαπραγμάτευτο στην επαναστατική ηθική είναι ο σεβασμός του ιδεολογικού αντιπάλου, σε όποιο στρατόπεδο και εάν αυτός ανήκει. Αδιαπραγμάτευτο είναι η απότιση τιμής στο πρόσωπο του αντιπάλου και αυτό μονάχα άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται επαναστάτες πάνω από ταμπέλες και πέρα από κατηγοριοποιήσεις μπορούν να εννοήσουν στο βάθος. Τον πρώτο λόγο στην απότιση τιμής έχουν οι σύντροφοι και συμμαχητές του εκάστοτε εκλιπόντος. Τον δεύτερο λόγο πρέπει να έχουν όσοι συμμερίζονται το αγωνιστικό πνεύμα ως ανώτερο της ιδεολογικής εμμονής. Τον τρίτο λόγο τον έχει ο λαός που κατατάσσει καθένα σύμφωνα με την προσφορά του. Παραδείγματα τέτοια υπάρχουν στην επαναστατική ιστορία των κινημάτων και ευτυχώς που υπάρχουν.

Οι Εθνικοσοσιαλιστές έχουν αγκυλώσεις που οφείλονται στον φετιχισμό του αγκυλωτού σταυρού. Δεν μπορούν να ξεπεράσουν, όπως κατά τον Λένιν οι αριστεροί τον αριστερισμό και οι κομμουνιστές κατά τον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ τον κομμουνισμό την ειδωλολατρεία που απομακρύνει από οποιαδήποτε επαναστατική δραστηριότητα. Οι Εθνικοσοσιαλιστές ελάχιστα σοσιαλίζουν και λιγότερο εθνίζουν και εάν επιμείνουν στην προταγματική του συμβόλου, δεν θα αργήσει ο πολιτικός ενταφιασμός. Έκδηλη η επιρροή που άσκησε ως ταφόπλακα επάνω τους 'Η ζωή εν τάφω' του Μυριβήλη. Ενόσω οι 'αντίπαλοι' έχουν να παρουσιάσουν μάχες, φυλακισμένους και νεκρούς για την πολιτική δράση τους, 'Εθνικιστές' 'Φασίστες' και 'Εθνικοσοσιαλιστές' παρουσιάζουν καρέκλες, βωμούς, έδρανα, ομιλητές με κοινό που δεν μετριέται στα δάκτυλα του ενός χεριού και αναμετρώνται εντός της αυλής τους για το ποιός είναι πιο 'ορθόδοξος' από τον άλλον ή εάν τα αυτοκολλητάκια κολλήθηκαν με απόκλιση μοιρών σε σχέση με την 'ιερή γεωμετρία'. Θεωρούν εύκολο να πλέξουν το ηρωικό εγκώμιο του εκάστοτε 'kamerad' ή να τιμήσουν όσους αποδέχονται ως 'αποκατεστημένους δικούς τους' ή εναρμονίζονται στις στοχεύσεις του κόμματος, δρώντες σαν κουκουέδες της εθνικοφροσύνης που ανεβοκατεβάζουν τους 'ανακηρυχθέντες αγίους' του κόμματος από τους τοίχους του μαυσωλείου. Με λίγα λόγια παραμένουν ειδωλολάτρεις, αποφεύγοντας όπως ο διάβολος το λιβάνι την ουσία. Τους είναι εύκολο να εκφράσουν τον θαυμασμό τους προς ομοϊδεάτες τους ακόμα και εάν αυτοί βρίσκονται στην άλλη άκρη της γης και δεν τους 'γνώρισαν' παρά μέσω απρόσωπων μηνυμάτων, όπως τους είναι εύκολο να γίνουν 'χίλια κομμάτια' για να μην παρεκκλίνουν ένα χιλιοστό από μία ανόητη εσωτερική πειθαρχία που επιβάλλουν οι ίδιοι στον εαυτό τους ή επιβάλλεται από τον 'άνθρωπο που έρχεται και λιγότερο φαίνεται στον ορίζοντα'. Είναι πρόθυμοι να ταξιδέψουν χιλιόμετρα για να γράψουν την ατομική πρόζα τους ή να αποτυπώσουν σε κάποιο ψηφιδωτό την μάσκα τους, αλλά να προσφέρουν απλόχερα και ανιδιοτελώς τον εαυτό τους μερικά στενά από τον μόνιμο τόπο διαμονής τους στην πατρίδα, αποτελεί πρόβλημα.

Ομοιάζουν σε αναχωρητές στην χείριστη εκδοχή αυτών. Υπάρχουν λογιών-λογιών αναχωρητές και ο αναχωρητισμός, μεταξύ άλλων, μπορεί υπό προϋποθέσεις και να αποκτήσει επαναστατική τροπή. Δεν αναχωρούν για να αναχωρήσουν, αλλά για να αποφύγουν το καθήκον που απαιτεί ποικίλες ατομικές θυσίες. Θέλουν να παραστήσουν τους εικονοκλάστες, όμως παραμένουν προσκολλημένοι στη λατρεία των ειδώλων. Όπως εχθρός του καλού δεν είναι το κακό, αλλά το καλύτερο, κατ' αντιστοιχία εχθρός του επαναστάτη δεν είναι ο 'μη επαναστάτης', αλλά ο αντεπαναστάτης. Τέτοιος είναι όποιος φοβάται την επανάσταση και περισσότερο όποιος την αρνείται στους άλλους δια ενεργητικής ή παθητικής εναντιώσεώς του. Αυτός αξίζει την χαριστική βολή και όχι έλεος. Σύντροφοι γινόμαστε στην μάχη και όταν δεν υπάρχει μάχη (περί πολέμου ούτε λόγος) δεν υφίσταται συντροφικότητα, αλλά διαπράττεται ύβρις επί των εννοιών. Και ως γνωστόν, η ύβρις έχει συνέπειες.

Το 2010 δολοφονήθηκε από 'αστυνομικούς' ο αντάρτης πόλης Λάμπρος Φούντας. Σε πολλές αναφορές για τον Λάμπρο διαπιστώνεται, όπως συνηθίζει να κάνει 'το πιο ψυχρό απ’ όλα τα ψυχρά κτήνη', το Κράτος, η μετάδοση της οργουελικής 'αλήθειας' του. Τα μέσα αποπειράθηκαν να περάσουν την γραμμή 'εντάξει, σκοτώθηκε', ώστε όλοι να 'πιάσουμε το υπονοούμενο', δηλαδή τί μπορεί να συμβεί στον καθέναν που θα σηκώσει τα όπλα ενάντια στο κράτος, σε όποιο μετερίζι και εάν τοποθετείται. Τί 'δυνατό' είναι τελικώς το Κράτος! Πόσοι 'αδύναμοι' είμαστε όλοι όσοι αντιστεκόμαστε σε αυτό! Αυτά είναι τα παρεπόμενα τέτοιων πρακτικών από την μεριά του κράτους. Να εμπεδώσουμε τον φόβο, το μοναδικό όπλο δια του οποίου επιτυγχάνει χωρίς ωμή βία την ψυχολογική υποβολή που καλείται 'εθελοδουλεία'. Στα χρόνια της παγκοσμιοποιήσεως που διανύουμε (διότι υπάρχουν και οι ηλίθιοι που πλέον πιστεύουν για λόγο που μόνον αυτοί μπορούν να εξηγήσουν, ότι η παγκοσμιοποίηση τελείωσε) η εμπέδωση αυτού έχει καταστεί κάτι παραπάνω από προφανές. Αυτή είναι η ιδεολογία του κράτους. Όθεν χωρίζει άβυσσος τους κρατιστές από τους αντικρατιστές. Η διγλωσσία του 'χώρου' είναι όπως του φιδιού. Μία πομπώδης φράση του Ιώνος Δραγούμη και καθαρίσαμε. Ότι πίσω από αυτό το γνωστό τσιτάτο φωλιάζει ο πιο ύπουλος μπολσεβικισμός των χρηστών αυτού, δεν επιδέχεται σχολιασμού.

Ο Λάμπρος Φούντας 'σκοτώθηκε', όπως παλαιότερα, ο Χριστόφορος Μαρίνος, συνεπής και αυθεντικός μεταπολιτευτικός αντιεξουσιαστής, 'αυτοκτόνησε'. Το κράτος επιδιώκει πάντοτε να κυριαρχήσει η δική του εκδοχή στην κοινωνία, 'πώς έχουν τα πράγματα ή συνέβησαν τα γεγονότα'. Ότι απλά 'σκοτώθηκε' σε συμπλοκή, είπαν. Ότι ήταν ενταγμένος σε οργάνωση του αντάρτικου πόλης, εν προκειμένω στον 'Επαναστατικό Αγώνα', αυτό κατέστη γνωστό από τους εν ζωή αιχμαλώτους συντρόφους του και δεν αποτελεί αναπαραγωγή φημών από κρατικοδίαιτους παπαγάλους στην υπηρεσία των διωκτικών αρχών. Τιμά ιδιαιτέρως τους εν όπλοις συντρόφους του η συνέπεια με την οποία κρατούν έκτοτε ζωντανή την μνήμη του. Σε αντίθεση με την πλειονότητα των 'Εθνικιστών' και 'Εθνικοσοσιαλιστών' που επιμένουν να είναι απόντες στην αλληλεγγύη τους στους ζωντανούς και είναι πανταχού παρόντες στην νεκρόφιλη απότιση τιμών που έχει ξεπεράσει τα όρια του γραφικού. Τραγική διαπίστωση επ' αυτού αποτελεί η συνεχής παρουσία των 'αντιπάλων' στους δρόμους και η απουσία (πλην εξαιρέσεων) των σφετεριστών ιδεών απ' αυτούς. Οι σφετεριστές ιδεών έχουν νικήσει κατά κράτος τους ιδεολογικούς αντίπαλούς τους στο διαδίκτυο. Εκεί δεν πιάνονται με τίποτα. Τουλάχιστον για όσο θα υπάρχει ο πολιτισμός της πρίζας. Ύστερα, βλέπουμε.

Ο Λάμπρος δολοφονήθηκε σε ενέδρα 'αστυνομικών'. Αυτό που ονομάζουμε 'κοινός νους', καταπίνει αμάσητες 'αλήθειες' που προσφέρονται αφειδώς από διάφορα κρατικά φερέφωνα. Η επίσημη εκδοχή υποστηρίζει ότι ο Λάμπρος και ένας ακόμα ασύλληπτος σύντροφός του 'έπεσαν τυχαία σε κάποιον αστυνομικό έλεγχο'. Μία ψυχραιμότερη εκτίμηση για την παράθεση ενός εύπεπτου σκηνοθετήματος από μέρους των αρχών και των έμμισθων παπαγάλων τους, υιοθετεί μία διαφορετική ερμηνεία. Εμείς κάνουμε λόγο για στοχευμένη ενέδρα, προφανής σκοπός της οποίας ήταν η φυσική εξόντωση και των δύο. Ο Λάμπρος βιολόγος στο επάγγελμα, άριστος επαγγελματίας και άνθρωπος υψηλού κοινωνικού ήθους, αγωνιστική προσωπικότητα που ενέπνεε σεβασμό στους ανθρώπους που συναναστρέφονταν, είχε προχωρήσει σε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία. Θα επισημάνουμε σε αυτό το σημείο ότι το έτος 2010 αποτελεί μία χρονιά ορόσημο για την ελληνική πραγματικότητα. Η πατρίδα μας είχε αρχίσει να εισέρχεται επίσημα στην χρονοδίνη των εθνοκτόνων μνημονίων και να υφίσταται όσα υφίσταται έως σήμερα. Άνθρωποι όπως ο Λάμπρος, παρά τις όποιες ιδεολογικές διαφορές μας χωρίζουν, ήταν ένας άνθρωπος, δίχως να υποτιμούμε άλλους ένοπλους αγωνιστές και συντρόφους του, ο οποίος θα αγωνιζόταν εναντίον της πολιτικής καταστάσεως που επικρατεί μέχρι σήμερα με τάσεις παγιοποιήσεως ενός ιδιότυπου καθεστώτος 'εκτάκτου ανάγκης' του γερμανικού ιμπεριαλισμού. Θεωρούμε αυτονόητο ότι μία χώρα όπως η Γερμανία, μία ηγεμονική δύναμη στην Ευρώπη με ξεκαθαρισμένες από αιώνων ιμπεριαλιστικές τάσεις, η οποία διαθέτει παραδοσιακά ισχυρές μυστικές υπηρεσίες, ότι τον είχαν θέσει από καιρού στο στόχαστρό τους από κοινού με τις εγχώριες υπηρεσίες καταστολής του 'εσωτερικού εχθρού'. Ο Λάμπρος ενοχλούσε με την δράση του και τον συλλογικό αντίκτυπο που προκαλούσε η οργάνωση στην οποία είχε επιλέξει να αγωνιστεί. Τα σιχαμερά φερέφωνα του συστήματος τον παρουσίασαν σχεδόν ως 'σκοτεινός ιππότης της ταξικής πάλης', επιχειρώντας να σπιλώσουν κατ' αυτό τον τρόπο την μνήμη του και να υποβιβάσουν την δράση και τις ένοπλες επιλογές του.

Τα αποκρουστικά επικρεμάμενα πρασινωπά όντα των τηλεπαραθύρων και των σκοτεινών διαδρομών του διαδικτύου, πωλούν πατριωτισμό της οκάς, παρουσιάζοντας τους λαϊκούς αγωνιστές ως κοινούς εγκληματίες, ώστε να αποσιωπήσουν την υποταγή της πατρίδος μας στους πραγματικούς συμμορίτες των διεθνών τραπεζιτικών ιδρυμάτων. Στο κομμάτι που μας αναλογεί δεν κατεβάζουμε αμάσητο το κουτόχορτο που μοιράζει σε μεγάλες ποσότητες το κράτος. Ούτε ο Λάμπρος, ούτε οι σύντροφοί του, ούτε κανείς άλλος από τους 'μαζί τα φάγαμε', οι οποίοι έχουν καταδικαστεί σε εξοντωτικές ποινές και βρίσκονται εδώ και χρόνια όμηροι του κράτους και υφίστανται την εκδικητική μανία του, είναι αυτοί οι οποίοι κατέστρεψαν την πατρίδα μας. Ούτε οι βόμβες, ούτε τα γκαζάκια, ούτε οι απαλλοτριώσεις των ληστρικών ιδρυμάτων που εξαθλιώνουν τον ελληνικό λαό ήταν αυτά που άνοιξαν την κερκόπορτα στις μνημονιακές δυνάμεις και κατοχής της πατρίδος μας. Τον μαγικό κύκλο άνοιξαν οι εξουσιαστές. Και ενόσω οι 'κομμουνιστοσυμμορίτες', όπως αρέσκονται οι 'μεγάλοι πατριώτες' να τους αποκαλούν με ευκολία, καταστρέφουν την πατρίδα στην λογική του τσουβαλιάσματος, οι ίδιοι δεν θα έλεγαν 'όχι' σε μία μόνιμη θέση εργασίας στη 'Siemens' ή να παραχωρήσουν κάποια ελληνικά ξερονήσια εάν το αντίτιμο θα είναι να ανέβουν μισθολογικά κατά λίγες δεκάδες ευρώ.

Την πατρίδα την κατέστρεψαν ανθρωπόμορφα κτήνη με εντυπωσιακές γραβάτες, μεταξωτές κάλτσες και τα λαμέ κοστούμια. Οι 'καθώς πρέπει' της κοινωνίας, τα υποκριτικά σιχάματα που δεν υπηρετούν άλλη ιδεολογία παρεκτός του 'παντελόνιασμα και ύστερα πούλο Ελβετία ή Λατινική Αμερική'. Όπως δεν την κατέστρεψε ο Δημήτρης Κουφοντίνας που έχει περάσει έγκλειστος τα τελευταία 15 χρόνια, όντας αμετανόητος και μη καταδεχόμενος να υπογράψει δήλωση μετανοίας για να τύχει ευνοϊκότερης μεταχειρίσεως. Εν αντιθέσει με πάρα πολλούς Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές που καταδίδουν με μεγάλη άνεση τους συναγωνιστές τους. Δεν την κατέστρεψαν οι δεκάδες αμετανόητοι αιχμάλωτοι της 'Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς', οι οποίοι χλευάζονται από Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές του πληκτρολογίου που 'όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν'. Σιχάματα σαν τον Χριστοφοράκο που αρνείται πεισματικώς να εκδώσει η Γερμανία (καθότι Γερμανός υπήκοος και η Γερμανία ουδέποτε στην ιστορία εκδίδει τους υπηκόους της) είναι αυτοί που κατέστρεψαν την πατρίδα μας και την έσπρωξαν γυμνή στα βράχια. Δραβιδόμορφοι σαν τον Σημίτη και την Αγγελοπούλου, Πυγμαίοι σαν τον Πάγκαλο και τον Βενιζέλο, τον Σαμαρά και όλους αυτούς τους καριόληδες με τις μασονικές ποδιές που τους κατουράνε στα μούτρα οι 'φιλάδελφοί' τους πίσω από κλειστές πόρτες Στοών, αυτοί διέλυσαν την πατρίδα μας.

Αφήστε τις τσικουλάτες και τα γερμανικά όλοι εσείς οι 'Εθνικοσοσιαλιστές', οι 'Φασίστες' και οι 'Εθνικιστές' και ανοίξτε τα στραβά σας μπροστά στην πραγματικότητα. Έχετε καταντήσει γραφικοί Ιεχωβάδες. Χλευάζατε την Αγία Γραφή, αλλά κάνατε Ταλμούδ το 'Αγών μου'. Λατρεύετε τοτέμ και δεν παράγετε ατόφιο ζωντανό πολιτικό λόγο. Αναπαράγετε παλιαντζούρες. Ελάχιστα διαφέρετε από τους οπαδούς της Λούξεμπουργκ και του Πουλαντζά. Η επαναστατικότητά σας εξαντλείται στις λέξεις που στάζουν ιδεατά αίμα και με τις οποίες πασπαλίζετε τα κείμενά σας που δεν αποτελούν αντανάκλαση ούτε των ελαχίστων εκ των πεπραγμένων σας. Κάντε τον απολογισμό σας, τί πράξατε έως τώρα και τί όχι, πόσα προσφέρατε ή δεν προσφέρατε στην πατρίδα, ανιδιοτελώς, χωρίς αγιασμό και δάφνες και αρθρώστε αυθεντικό μεστό πολιτικό λόγο που θα αποτυπώσει εν δικαίω τις πράξεις. Εάν φυσικά έχετε τέτοια πρόθεση. Διαφορετικά, θα είναι χάρισμά σας και το 'Sieg Heil', αλλά στην ξεφτίλα. Η σβάστικα δεν σας κάνει πιο τρομακτικούς, το αντίθετο, σας καθιστά κωμικούς. Δεν σας κάνει πιο πολιτικούς, το αντίθετο, σας καθιστά προκλητικώς απολίτικους. Η επαναστατική πειθώ έρχεται μέσα από τις ηρωικές πράξεις που εμψυχώνουν τον λαό και του δίνουν την απαραίτητη ώθηση να επαναστατήσει και τέτοιες εξ όσων φαίνεται δεν διαθέτετε. Όσο για τους χλευαστές του Τσε και του πόσο 'λίγος' ήταν για αυτούς, ας πιούν κανένα χαμομηλάκι 'για τα λαιμά' και ύστερα να ανοίξουν τον οχετό τους. Ας απαντήσουν στο εξής: Η σβάστικα γιατί είναι επιμελώς κρυμμένη εντός τεσσάρων τοίχων ή στο σεντούκι της γιαγιάς και δεν ανεμίζει περήφανα 'στους δρόμους που σας ανήκουν';

Σας προτείνουμε να διαβάσετε προσεκτικώς την ακόλουθη δημοσίευση, για να αντιληφθούν ορισμένοι ποιοί είναι οι πατριώτες με έναν τρόπο που κάποιοι δεν αποδέχονται για τους δικούς τους λόγους και ποιοί είναι οι προδότες που όλοι αντιλαμβανόμαστε σε αυτή τη χώρα, όπου το 'ετεροκαθορίζειν' έχει γίνει δεύτερη φύση για τον 'χώρο' και τους απελπισμένους αργόσχολους κομπάρσους αυτού.

http://www.topontiki.gr/article/14575/epistoli-tis-oikogeneias-toy-lamproy-foynta

'Ο Λάμπρος δεν ανήκε σε κανένα. Ήταν 'ο εαυτός του'. Μοναχικός και εξαιρετικά επιλεκτικός στις προσωπικές σχέσεις του, προτάσσοντας για αυτόν την ποιότητα και το ήθος. Ήταν αντιεξουσιαστής, αγνός και ανήσυχος για τα κοινωνικά και εθνικά μας θέματα. Η Υπηρεσία του στην Πολεμική Αεροπορία αποτελεί παράδειγμα της ευρύτητάς των αντιλήψεων του. Ο Λάμπρος δεν ήταν απ’ αυτούς που 'μουτζώνουν' την πατρίδα'.

ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ: Ο ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΣ ΗΤΑΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ;

Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες κάποιων εικόνων που παραπέμπουν σε ένα κράτος οπερέτα. Οι εικόνες που είδαμε από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο Ωραιόκαστρο πρέπει να μας κάνουν λίγο σοφότερους. Τί ακριβώς έγινε είναι γνωστό και μία επανάληψη δεν προσφέρει οτιδήποτε στην ανάλυση. Είδαμε κουκουλοφόρους που στέκονταν πίσω από τις διμοιρίες της ΥΜΕΤ. Οι αστυνομικοί αποτελούσαν το διαχωριστικό τείχος ανάμεσα στους κατοίκους του Ωραιοκάστρου που αντιδρούν για την πειθαναγκαστική και εκδικητική από μέρους του κράτους παρουσία των παιδιών 'προσφύγων' στις σχολικές αίθουσες. Όλα αυτά συμβαίνουν ενόσω το Συμβούλιο της Επικρατείας κατέστησε σαφές ότι δεν υπάρχουν 'πρόσφυγες', αλλά λαθρομετανάστες. Παρόλα αυτά ο πρωθυπουργός Τσίπουρας γράφει στα παλαιότερα των υποδυμάτων του τους κατοίκους και εφαρμόζει το κυβερνητικό πρόγραμμα. Αυτό αποδεικνύει ότι η περίφημη Δημοκρατία είναι μία εννοιολογική μπούρδα. Δεν υφίσταται Δημοκρατία καθοιονδήποτε τρόπο εφόσον υπάρχει εκλεγμένος δικτάτορας που εφαρμόζει ό,τι του καπνίσει. Με λίγα λόγια, η Δημοκρατία αρχίζει και τελειώνει στην ψήφο. Μετά την κατάθεση της ψήφου, ο πολίτης δεν έχει δικαιώματα. Οι πολίτες συνηθίζουν να βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Βλέπουν τους κουκουλοφόρους που επιτίθενται στους πολίτες που διαμαρτύρονται και δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτοί οι κύριοι που εμφανίζονται οπουδήποτε το κράτος βρίσκει εμπόδιο στην εφαρμογή της πολιτικής του, ακάλεστοι όντες και δίχως ποτέ να μπορούν να εξηγήσουν, ποιός μηχανισμός, άλλος από το ίδιο το κράτος, τους ειδοποιεί ώστε να είναι πανταχού παρόντες για να κάνουν αυτό που δεν μπορεί να κάνει υπεύθυνα το κράτος. Όταν το κράτος επιτίθεται ανοικτά εναντίον των πολιτών, διακυβεύεται ο κραταιός μύθος 'Δημοκρατία'. Τί πιο ανώδυνο από κάποιους γνωστούς-αγνώστους κουκουλοφόρους; Στα γεγονότα του Ωραιοκάστρου είδαμε κάποιους από αυτούς τους ασύλληπτους κουκουλοφόρους να επιτίθενται με μανία κραδαίνοντας διάφορα αντικείμενα (μπορεί κανείς να τα χαρακτηρίσει έως και φονικά ανάλογα με τον τρόπο χρήσης τους) καταφέροντας σοβαρά χτυπήματα σε έναν Έλληνα πολίτη που αντιδρά στην μετατροπή της περιοχής του και του σχολείου αυτής σε επιμορφωτικό κέντρο για τα παιδιά των λαθρομεταναστών. Οι περισσότεροι είδαν τους κουκουλοφόρους. Εάν παρατηρήσει κανείς την στάση του σώματος ενός εκ των ασύλληπτων δραστών και εφόσον κατέχει την στοιχειώδης γνώση περί τακτικής χρήσης πιστολιών (Tactical Stance) μπορεί με ευκολία να καταλάβει πώς ο δράστης δεν είναι ένας κοινός μπαχαλάκιας, αλλά αστυνομικός που δεν κατάφερε να ξεφύγει από το ολίσθημα στο οποίο πίπτουν όσοι φέρουν όπλο σε τακτική βάση. Δηλαδή οι αστυνομικοί σε οποιαδήποτε υπηρεσία. Δύναμη της συνήθειας. Όσοι κατέχουν βασικές ή εμπειρικές γνώσεις για την γλώσσα του σώματος (Body Language) γνωρίζουν πώς σε ό,τι αφορά την τακτική χρήση όπλων, ειδικότερα στον τρόπο που μελετάται το 'modus operandi' ενός επαγγελματία εκτελεστή, κεντρικό είναι η αταβιστική στάση του σώματος στον τρόπο που κρατάει το όπλο. Η κίνηση 'βγαίνει' χωρίς σκέψη. Αυτό προκύπτει από την συνήθεια στην οποία έχει εγκλωβιστεί ο κάτοχος του όπλου και η κίνηση 'βγαίνει' μηχανικά. Δεν θα αναφέρουμε επίσης ότι οι αστυνομικοί προμηθεύονται από το πρατήριο της υπηρεσίας συγκεκριμένα είδη, συγκεκριμένους τύπους αθλητικών υποδυμάτων, όπως αυτά που φοράει ο δράστης.

Στις φωτογραφίες που παραθέτουμε, κάνετε τους δικούς σας ανάλογους συνειρμούς σε σχέση με το ανωτέρω σκεπτικό. Εμείς πάντως δεν έχουμε οποιαδήποτε αμφιβολία περί αυτού. Άξιος ο μισθός του...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΝΟΥΝ

Η κριτική μας έχει σημείο αναφοράς το κίνημα και ό,τι το αφορά. Δηλαδή όλους όσοι το καθορίζουν και το απαρτίζουν. Ποιοί ανήκουν ή δεν ανήκουν στο κίνημα, αυτό είναι κάτι που αποδεικνύεται στη διάρκεια του χρόνου. Περαστικοί, τουρίστες, αλεξιπτωτιστές και κολλυβάδες υπήρξαν, υπάρχουν και μοιραία θα υπάρξουν στο μέλλον εάν δεν υπάρξει σαφής κινηματική στρατηγική. Και εάν η απάντηση σε αυτό το ερώτημα φαντάζει δύσκολη, θα το κάνουμε σαφές για να αρθούν οι παρεξηγήσεις. Σκοπός μας να ρίξουμε λάδι στη φωτιά που σιγοκαίει και να φουντώσει η κινηματική συνείδηση. Αυτοσκοπός μας να νικήσουμε ως κίνημα και όχι να σπάσουμε το νήμα για την πρωτιά ότι καυτηριάσαμε πρώτοι τα κακώς κείμενα. Άλλωστε, το έχουν κάνει πολλοί πριν από εμάς. Με τη σειρά μας ως παιδιά αυτής της κοινωνίας, κάνουμε την αυτοκριτική μας στα πλαίσια του δικού μας κύκλου και ανάλογα ενεργούμε. Όσοι έχουν ανοικτά αυτιά θα ακούσουν, θα επεξεργαστούν και θα κρατήσουν όσα κρίνουν ότι τους είναι χρήσιμα. Όσοι έχουν παρωπίδες, η παναγιά μαζί τους και πιο συνετό να μην διαμαρτυρηθούν για ό,τι μέλλει προκύψει. Κέρδος εστί ο πολιτικός λόγος που γίνεται πολιτική πράξη. Ο εμπεριστατωμένος λόγος θα φέρει το επιθυμητό πολιτικό αποτέλεσμα. Η προπαγάνδα διαβαθμίζεται σε στάδια. Ανάλογα τις συνθήκες, η προπαγάνδα προσαρμόζεται προκειμένου να καταστεί επιτυχημένη. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει ψήγμα λογικής στην χρήση μαύρης προπαγάνδας προς τους συμπατριώτες μας, όταν ο αντικειμενικός σκοπός μας είναι να τους πείσουμε για την ορθότητα και την ειλικρίνεια των θέσεών μας. Η μαύρη προπαγάνδα ασκείται ως έσχατο μέσο άμυνας όταν το σύστημα βρίσκεται σε απόγνωση και αναγκάζεται να εκτοξεύσει λάσπη εναντίον μας. Τότε, το δικαίωμα της άμυνάς μας απέναντι στις επιθέσεις του συστήματος έχει δικαιϊκή βάση. Πολλοί συναγωνιστές/στριες συγχέουν το κοινωνικό και το πολιτικό. Την κοινωνική συμμετοχή με την πολιτική δραστηριοποίηση. Ιδανική κατάσταση είναι η ενσωμάτωση του κοινωνικού στο πολιτικό ή το αντίστροφο. Όταν αυτό επιτευχθεί, τότε πορευόμαστε στο στάδιο της υγιούς πολιτικοποίησης. Η υγιής πολιτικοποίηση αντικατοπτρίζει την υγιής κοινωνικοποίηση. Όταν δεν συμβαίνει το ένα ή το άλλο, το κοινωνικό είναι αποκομμένο από το πολιτικό ή το αντίστροφο.

Όποιοι δεν πράττουν εν βρασμώ ψυχής ή λειτουργούν παρορμητικά και σκέφτονται πριν ενεργήσουν, χαρακτηρίζονται 'δειλοί'. Προφανές ότι όποιοι ενεργούν με τον τρόπο που αναφέρθηκε, παρουσιάζουν ασύμμετρα μεγαλύτερες πιθανότητες να καταλήξουν στο 'φρέσκο'. Εάν ο σκοπός για ορισμένους έχει καταστεί αυτοσκοπός και αυτός είναι η επίδειξη μίας πεζοδρομιακής μαγκιάς της στιγμής, ας λάβουν υπ' όψιν τους πώς οι πόρτες της φυλακής είναι σε 24ωρη βάση ανοικτές για κάθε 'λεβέντη' και αυτό οφείλετε άπαντες να εμπεδώσετε, πώς η φυλάκιση ως 'νομοτελειακή' κατάληξη μίας πολιτικής πορείας δεν αποτελεί επιτυχία, αλλά το αντίθετο. Στις περισσότερες των περιπτώσεων μπορεί να υποδηλώνει ότι δεν επρόκειτο για μία πολιτική πορεία, αλλά για έκφραση ατομικών παθών που παρενδύθηκαν του συλλογικού. Υπάρχουν διαφοροποιήσεις συναρτήσει της επικινδυνότητας που έχει ο πολιτικός αγώνας για τον καθέναν. Ο βομβιστής παρουσιάζει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να καταλήξει στο φρέσκο από αυτόν που απλώς συμμετέχει σε πορείες. Βέβαια, στις μέρες μας τα όρια νομιμότητας-παρανομίας έχουν καταστεί δυσδιάκριτα και κανείς μπορεί να υποστεί παράλογες διώξεις ακόμα και για την έκφραση άποψης αντίθετη προς την 'πολιτική ορθότητα'. Στην κινηματική συνείδηση δεν διαχωρίζεται η δράση σε επιμέρους τομείς. Εργαλεία δράσης αποτελούν όλα τα μέσα που μετέρχεται κανείς για να προπαγανδίσει τις ιδέες του. Αθέμιτα ή μη. Καθένας πράττει και οφείλει να πράξει ό,τι περνάει από το χέρι του ή απλώσει το πόδι του μέχρι του σημείου όπου κρίνει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει αξιοπρεπώς και αποδοτικά και προς όφελος του κινήματος. Οι σπασμωδικές κινήσεις βλάπτουν μακροπρόθεσμα το κίνημα. Οι συντεταγμένες μπορούν να το ωφελήσουν προοδευτικά.

Οι πολιτικές δράσεις διαμορφώνουν το κίνημα και αυτές είναι που παράγουν τα αποτελέσματα πέραν αυτού που εκλαμβάνεται ως πρόσκαιρη επιτυχία. Για παράδειγμα, ένα κάλεσμα σε μία συγκέντρωση. Σημείο εκκίνησης είναι ο χαρακτήρας της συγκέντρωσης που είναι το βασικότερο. Μία συγκέντρωση, εάν θέλετε να είναι μαχητική, προαπαιτούμενο είναι να έχει βασικά χαρακτηριστικά μάχης. Έπειτα, βασικό είναι να γνωρίζουμε το 'γιατί'. Τί επιδιώκεται από μία ανοικτή συνάθροιση; Τί είναι αυτό που αιτούνται; Τί και πώς το απαιτούν; Πώς θα το πετύχουν; Εάν αυτά τα ερωτήματα και άλλα πολλά δεν έχουν απαντηθεί στον απόηχο μίας συγκέντρωσης, αυτή απολογίζεται ως αποτυχημένη. Οι αναρχικοί προβαίνουν συχνά εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων σε απεργία πείνας και δίψας. Έχουν έναν στόχο. Να εκβιάσουν για να πετύχουν ένα ορισμένο αποτέλεσμα. Ως γνωστόν, τις περισσότερες φορές πετυχαίνουν και οι αρχές υποκύπτουν στην πίεση της κοινής γνώμης, καθώς οι απεργοί υποστηρίζονται από τον έξω κόσμο. Αντίθετα, οι εθνικιστές συγκεντρώνονται για να δηλώσουν το 'παρών' και έπειτα η ζωή συνεχίζεται, χωρίς να έχουν ικανοποιηθεί τα αιτήματά τους. Το συμπέρασμα είναι ότι εκλείπει ο σκοπός. Οι συγκεντρώσεις των εθνικιστών έχουν καταστεί σε μεγάλο βαθμό ανούσιες και ανέξοδες, καθώς στερούνται κινήτρων. Η διαμαρτυρία ουδέποτε αποτέλεσε μαχητική στάση. Μέσω αυτής δεν διεκδικούνται πράγματα. Αντίθετα, μέσω αυτής υποδηλώνεται μία αποδοχή της ήττας και εκφέρεται ως 'δάκρυα και σάλια' προς τις αρχές. Ζούμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, σε μία κοινωνία που παθητικοποιείται ολοένα περισσότερο, σε μία ατμόσφαιρα γενικευμένης ηττοπάθειας, όπου για τους εθνικιστές η πολιτική έκφραση μοιάζει με την εξωτερίκευση μίας νοσταλγικής διάθεσης για επιστροφή στον παραδοσιακό κόσμο των εθνών. Πρέπει να ερμηνεύσουμε ορθά τον κόσμο στον οποίον ζούμε, να εξάγουμε ορθά συμπεράσματα και να ενεργήσουμε ανάλογα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, αναλωνόμαστε και σπαταλούμε τον χρόνο μας ανέξοδα και μη παραγωγικά.

Η αλλαγή στον τρόπο σκέψης, η ωρίμανση, η ανάπτυξη οξείας πολιτικής κρίσης και υψηλού πολιτικού αισθητηρίου είναι αυτά που θεωρούμε ότι εντάσσονται στα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο ποσοτικός και επιφανειακός ανταγωνισμός που παρατηρείται στις διάφορες ομαδοποιήσεις καταδεικνύουν πάρα πολύ ταπεινά οφελιμιστικά κίνητρα και δεν προάγουν σε καμία περίπτωση την κινηματική συνείδηση. Οι πολιτικοί στρατιώτες είναι αυτοί που καθορίζουν το κίνημα και την πορεία του. Εάν οι δράσεις τους είναι ριζοσπαστικές ή έχουν τάση ριζοσπαστικοποίησης του κινήματος, αυτό θα προσλάβει με τρόπο ανάλογο ανατρεπτικά χαρακτηριστικά. Εάν οι δράσεις τους είναι χλιαρές και προσαρμοσμένες στα στενά όρια της κανονικότητας, θα καταντήσει κολλυβάδικο. Εάν οι πολιτικοί στρατιώτες εξελιχθούν και ριζοσπαστικοποιηθούν, το κίνημα θα γίνει μιλιτάντικο. Εάν οι πολιτικοί στρατιώτες δεν εξελιχθούν και παραμείνουν στρατιώτες που εκτελούν εντολές πεφωτισμένων και ματαιόδοξων αρχηγίσκων, το κίνημα θα καταντήσει ανοικτός καφενές, όπως έχει αποδειχθεί σε πολλές περιπτώσεις. Και ερχόμαστε στο προκείμενο. Οι 'δράσεις' που έλαβαν χώρα κατά το τελευταίο διάστημα κρίνονται απογοητευτικές.

Πριν από την καθιερωμένη κολλυβάδικη συγκέντρωση για την επέτειο των Ιμίων είχαμε γράψει ότι κανείς συμμετέχει σε αυτή την κομματική εκδήλωση-σπέκουλα υπ' ευθύνη του. Είναι προφανές ότι η αντίληψή μας και η πολιτική στάση μας απέχουν παρασάγγας από την συμμετοχή σε μία τέτοια συνάθροιση. Η αποχή μας από μία τέτοια εκδήλωση δηλώνει πολιτική τοποθέτηση και αποτελεί μία πράξη από μόνη της. Δεν πρόκειται για μία παθητική αποχή, αλλά για μία ενεργητική εναντίωση. Είμαστε αντίθετοι σε δραστηριότητες που εδραιώνουν την παλαιά αντίληψη περί αγώνος. Στόχος μας είναι το νέο, το ριζοσπαστικό, το απρόβλεπτο, αυτό που απειλεί την σταθερότητα του υπάρχοντος.

Κάνοντας μία αποτίμηση των τελευταίων πεπραγμένων των ομαδοποιήσεων που τοποθετούνται στο εθνικιστικό φάσμα, διαπιστώθηκαν τα εξής:

Μετά την Πλατεία Κολοκοτρώνη εγκαταλείφθηκε και η Πλατεία Ρηγίλλης. Η καθιερωμένη εκδήλωση για την επέτειο των Ιμίων θεωρείται και επίσημα πλέον μία κομματική εκδήλωση. Όσοι συμμετέχουν είναι στην πλειοψηφία τους ψηφοφόροι ενός κομματικού σωλήνα με ακροδεξιό πρόσημο. Από κοντά και οι δορυφόροι του κομματικού σωλήνα που παριστάνουν τους 'αυτόνομους'. Έχουμε αναφερθεί στο ρόλο τους. Τα τελευταία χρόνια, οι 'αυτόνομοι' προσέτρεχαν στην κολλυβάδικη εκδήλωση των Ιμίων και έγλειφαν τα στελέχη του κομματικού σωλήνα για να σπάσουν την τραγική μοναξιά τους. Με την εγκατάλειψη του 'spot' της Ρηγίλλης, προφανώς κρίθηκε ότι δεν είναι πολιτικά έξυπνο να διεκδικήσουν ένα 'spot' που διεκδικείται μέσω των αντισυγκεντρώσεων από τους διεθνιστές και μονάχα προβλήματα προξενούνται. Σε παράλληλο χρόνο εμφανίσθηκαν οι ανταγωνιστικές ομαδοποιήσεις, φιλοδοξώντας να κλέψουν τις εντυπώσεις λόγω της παραίτησης του σωλήνα από το 'spot'. Φτάνοντας στην ημέρα της συγκέντρωσης, η διασωλήνωση των Ιμίων έγινε έξω από τα όρια του αθηναϊκού κέντρου και το κέντρο εγκαταλείφθηκε στους διεθνιστές. Οι κατοπινές φωτογραφίες στο μνημείο των Ιμίων είναι 'τσάμπα μαγκιά'. Η πυροσβεστική δηλώνει το 'παρών' όταν η φωτιά αποτελεί απειλή, όχι όταν έχει σβήσει μόνη της. Η μετά θάνατον παρουσία δεν συνιστά τακτική κίνηση, αλλά έκφραση αδυναμίας. Μία ήττα που χρεώθηκε το κίνημα επί του συνόλου. Σαφώς δεν είναι ποτέ δυνατόν να θεωρήσουμε έναν κομματικό σωλήνα μέρος του κινήματος, αλλά ουραγός του. Στα μάτια των εχθρών του κινήματος η έξωση από το κέντρο συνιστά κινηματική ήττα που την επωμίζονται όλοι και αυτό έχει πολλούς αποδέκτες και πολλές επιπτώσεις για όλους. Η δική μας ερμηνεία περί αυτού είναι ότι ο κομματικός σωλήνας χάρισε το κέντρο στους διεθνιστές και πρέπει να τιμωρηθεί από τους εθνικιστές επί του συνόλου. Αυτοί με την σειρά τους γιόρτασαν την 'αντιφασιστική-διεθνιστική νίκη' κι ας ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Το μείζον είναι ότι έπαιξαν μόνοι σε άδειο γήπεδο και η διαφορά είναι ότι το γήπεδο δεν είναι όποιο κι όποιο γήπεδο. Το κίνημα ηττήθηκε στο δικό του γήπεδο. Εάν μετρήσει κανείς πόσοι συμμετείχαν στις εκδηλώσεις, κομματικού σωλήνα και λοιπών 'αυτόνομων' ομάδων, θα συμπεράνει εσφαλμένα ότι οι εθνικιστές στην χώρα είναι λίγες εκατοντάδες. Πέραν αυτού, ενισχύεται ο μύθος ότι 'οι εθνικιστές δεν μπορούν να συγκεντρωθούν χωρίς τις κλούβες των ΜΑΤ'. Οι συγκεντρώσεις που διοργανώνουν οι εθνικιστές διακατέχονται από το κρατικοδίαιτο σύνδρομο της νομιμοφροσύνης. Μέγα τακτικό σφάλμα. Ανακοινώνονται και επιφέρουν τα γνωστά αποτελέσματα. Στην μέση οι κλούβες των ΜΑΤ και μία πλαστή εικόνα σκληρών διεθνιστών που τους 'πολεμάει' το σύστημα που 'προστατεύει' τους εθνικιστές. Οι διεθνιστές, ουδέποτε πήραν άδεια να συγκεντρωθούν οπουδήποτε. Απλώς συγκεντρώνονται χωρίς να πάρουν άδεια από κανέναν. Θα αντιτείνετε ότι οι διεθνιστές έχουν πλάτη το ίδιο το σύστημα. Εάν ο ανταγωνισμός έχει υπόβαθρο διαμαρτυρίας για την άνιση μεταχείριση που υφίστανται οι εθνικιστές, τότε προκύπτουν νέα συμπεράσματα. Είτε οι εθνικιστές διακατέχονται από προσήλωση στην ιδέα του κράτους είτε θα πρέπει να πάψουν να δρουν σε καθεστώς νομιμοφάνειας. Το σλόγκαν 'απ' το ολότελα' δεν αποτελεί δείγμα επαναστατικής ηθικής ή πρακτική. Ο εθνικισμός θα καταστεί επικίνδυνος μονάχα όταν πάψει να είναι προβλέψιμος. Όταν το κράτος παραλύσει στην απειλή ότι οι εθνικιστές είναι απρόβλεπτοι. Διαφορετικά, ο εθνικισμός στην χώρα μας θα συνεχίσει να μοιάζει με το καφενείο 'Η Ωραία Ελλάς' και ένα καφενείο δεν αποτελεί ποτέ απειλή για ένα καθεστώς.

Με άλλα λόγια, δεδομένων των ως άνω, προκύπτει βάσει αριθμών ότι οι υπόλοιποι σε αυτή την χώρα είναι πολιτικά αδιάφοροι. Αυτό αποτελεί κινηματική αποτυχία από μόνο του και καμία δικαιολογία μπορεί να υπάρξει για μία τέτοια αποτυχία σε μία χώρα που διανύει επισήμως το τέταρτο Μνημόνιο, καθώς συμπληρώνονται επτά χρόνια οικονομικής κρίσης και οι εναπομείνασες δομές καταρρέουν με ταχείς ρυθμούς. Το μοναδικό λογικό συμπέρασμα είναι ότι το κίνημα απέτυχε να πείσει την κοινωνία, παρ' όλο που όλα δείχνουν πώς ευνοούν κάτι τέτοιο ή θα έπρεπε να ευνοούν. Όσοι διαθέτουν οξυμένο πολιτικό αισθητήριο, ας κάνουν την αυτοκριτική τους και ας πράξουν τα δέοντα στο άμεσο μέλλον.

Φωτεινές εξαιρέσεις στον κανόνα της εξαίρεσης αποτελούν κάποιοι συναγωνιστές που κρατούν ακόμα ψηλά την τιμή ολόκληρου του κινήματος μέσα από δράσεις για τις οποίες κινδυνεύουν παντοιοτρόπως και όχι μονάχα υπό το καθεστώς συλλήψεων, αλλά ρισκάροντας την ίδια τους την ζωή. Σε αυτούς τους λίγους εκλεκτούς-άξιους συναγωνιστές υψώνουμε την δεξιά και μονάχα σε αυτούς. Οι υπόλοιποι, ας συνεχίσετε να παίζετε το γιο-γιό σας μέχρι το κλείσιμο του καφενείου 'Η Ωραία Ελλάς'.

Το κοράνι δεν το βάζεις στην τσέπη σε αντίγραφα...

Επειδή έχει κατακλυστεί η αγορά από το επίμαχο βιβλίο και επειδή στην χώρα αυτή φτάσαμε έως σημείου να δίνεται σε τιμή ευκαιρίας μέσω του ημερήσιου τύπου για να 'ενημερωθούν' οι Έλληνες για τις κορανιές, όσον αφορά το Κοράνι και την χρήση του ισχύουν τα κάτωθι για να τελειώνει το κραταιό παραμύθι. Οτιδήποτε άλλο διαδίδεται από συστημικούς κύκλους περί σεβασμού όλων των θρησκειών, απλώς εντάσσεται στο πλαίσιο της φιλομουσουλμανικής προπαγάνδας που αναπαράγεται από κύκλους της MIT που δρουν εδώ και δεκαετίες στην πατρίδα μας. Το Κοράνι έχει μία χρησιμότητα. Δεν είναι καν Ιερό κείμενο, όπως διαδίδεται. Όσοι προμηθευτήκατε το εν λόγω, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε αντί χάρτου τουαλέτας. Εάν έχει σκληρό εξώφυλλο είναι ιδανικό για extreme καταστάσεις. Με λίγα λόγια, το Κοράνι μπορείτε να το βάλετε στον κώλο σας.

  

1. Το Κοράνι είναι ΜΟΝΟ βιβλίο βιβλιοδετημένο. 
 

2.ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η ανατύπωσή του σε φωτοτυπίες γιατί αποτελεί ΙΕΡΟ κείμενο. 
 

3.ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ο διαχωρισμός του Κορανίου σε σελίδες. 
 

4.ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ οι Μουσουλμάνοι να περιφέρουν το ΙΕΡΟ Κοράνι σε τόπους εκτός απο τόπους λατρείας και προσευχής. 
 

5.ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ το Κοράνι να το έχουν πάνω τους οι Μουσουλμάνοι διότι... ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να έρχεται σε επαφή με σωματικά υγρά κ.λ.π. 
 

6.Οι Μουσουλμάνοι για να πιάσουν στα χέρια τους το ΙΕΡΟ Κοράνι, πρέπει ΠΡΩΤΑ να ΠΛΥΘΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟΙ και μετά να το αγγίξουν. 
 

7.Φυσικά απαγορεύεται να κυκλοφορεί φωτοτυπικό αντίγραφο τσαλακωμένο, τυλιγμένο και κολλημένο με ταινίες συσκευασίας. 

Πηγή:http://freelakon.pblogs.gr/2009/06/to-korani-den-to-bazeis-sthn-tseph-se-antigrafa.html

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΙΜΙΩΝ: ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΦΑΛΛΗΦΟΡΙΑ-ΦΑΛΛΑΓΩΓΙΑ

Στο διάστημα που υφίσταται το παρόν έχει καταστεί προφανές ότι η καυστική πολιτική κριτική είναι το όπλο και ο σκοπός του. Ο ιδεολογικός πόλεμος που μαίνεται θα συνεχιστεί και ένας τέτοιος πόλεμος εξελίσσεται υπεράνω προσώπων. Τα πρόσωπα δεν είναι το αντικείμενο της πολεμικής μας. Η δημόσια κριτική επιβάλλεται όταν τα όποια πρόσωπα δεν λένε να συμμορφωθούν και εκθέτουν ανεπανόρθωτα και καθ' ολοκληρίαν το κίνημα. Το κίνημα δεν ανήκει σε κανέναν και δεν είναι ιδιοκτησία. Το κίνημα είναι οργανική πραγματικότητα που διαμορφώνεται από όσους τοποθετούνται ως υπηρέτες του έθνους τους. Όταν αυτό που αποτελεί αίσχος και όνειδος για μία κοινότητα που ορίζεται υπεράνω παρατάξεων και συλλογικοτήτων αποκρυφτεί, γίνεται αισχρότερο. Όπλο μας είναι το άπλετο φως που ρίχνεται σε υποθέσεις που αφορούν όλους. Οι ακροαριστεροί λύνουν τα ζητήματα 'της όχθης τους' με κλωτσιές, μπουνιές και ενίοτε με σφαίρες, εκφράζοντας το αρχέτυπο των αθίγγανων. Στην δική μας όχθη οι ιδεολογικές διαφορές επιλύνονται με μάχη ιδεών και ανταγωνισμό. Η τελευταία λέξη της μόδας του εθνικισμού που φοριέται ολοένα μετά τον κοινοβουλευτικό ξεπεσμό του ονομάζεται 'Εκδήλωση των Ιμίων'. Κάθε χρόνο δίνεται σαν δώρο από τον Άγιο Βασίλη μία πρόσκληση ψευτογκλαμουριάς και σελφοπανηγυριού. Ο εθνικιστής φοράει τα καλά του, παίρνει και μία έκφραση κακίας και σκάει μύτη στην εκδήλωση, βγάζει ανενόχλητος τις φωτογραφίες του και τις αναδημοσιεύει για να κάνει φιγούρα στους φίλους του. Η εκδήλωση αυτή αποτελεί μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να κυκλοφορήσουν τα κουτσομπολιά του 'χώρου' και φυσικά η κρατική ασφάλεια να εμπλουτίσει το αρχείο της με τις φάτσες χαζοχαρούμενων εθνικιστών και να ενημερωθεί από πρώτο χέρι για το τί παίζεται και τί δεν παίζεται γενικά. Η συνήθεια αυτή αντικατοπτρίζει την σαπίλα του κράτους. Ότι τα πάντα συνεχίζονται σαν μία υπόθεση εργασίας. Οι βλαχόμπατσοι την βγάζουν με οφθαλμόλουτρο, γράφουν και μία αναφορά για την υπηρεσία ότι 'όλα τελέσθηκαν καλώς' και η ζωή συνεχίζεται στους γνωστούς ρυθμούς μέχρι τις επόμενες εκλογές. Την ημέρα της εκδηλώσεως τα 'social media', το απόλυτο αντικοινωνικό αποκούμπι των εθνικιστών και όχι μόνο, που παίρνουν φωτιά από τα σχόλια και τα κουτσομπολιά. Έγινε αυτό ή εκείνο, ήταν ο τάδε και ο τάδε δεν ήταν, τί είπε ο ένας και ο άλλος. Και το χαστούκι έρχεται όταν όλες αυτές οι ασημαντότητες που γίνονται ήρωες για μία ημέρα βλέπουν τον Φύρερ να λέει με ταπεινότητα 'Και ποιός είμαι εγώ;' εκφράζοντας με τραγικό τρόπο την ματαιότητα της μονάδος μπροστά στο αέναο μεγαλείο του έθνους. Ο άγνωστος υπέρ πατρίδος στρατιώτης είναι το ιδανικό μας, για αυτό τον έχουμε μαρμαρωμένο στην πλατεία Συντάγματος. Ο ανώνυμος, αυτός που πίπτει υπέρ ιδεών, υπέρ βωμών και εστιών. Οι λεζάντες δεν έχουν θέση στον εθνικισμό. Είναι άνθρωποι πραγματικά πολύ μικροί. 

Είναι αφελής εάν κανείς πιστεύει ότι σχέδια συγκρούσεως με το καθεστώς και σχέδια επαναστατικής δράσεως θα καταστρωθούν σε δημόσια θέα. Πέραν ότι η εκδήλωση συνιστά μία κομματική φιέστα με πολύ συγκεκριμένο όνομα, έχει ξεπεράσει το όριο του γραφικού. Τί σόι εθνικιστές και τί κοπής είναι αυτοί που εδώ και 21 χρόνια ως άλλοι εκδικητές της φακής εκδικούνται ειρηνικά τους νεκρούς των Ιμίων, καταγγέλουν το πολιτικό κατεστημένο, (παλαιότερα έπαιζε το απαγορευμένο για λόγους κομματικής πειθαρχίας 'να καεί το μπορντέλο η Βουλή') και κατόπιν τοποθετούνται πολιτικώς στο πλησιέστερο σουβλατζίδικο. Για εμάς δεν νοείται εθνικιστής που βγαίνει από την τρύπα του μία μέρα τον χρόνο και τις υπόλοιπες είναι κρυμμένος στην τρύπα του. Εθνικιστής είναι κάποιος που δίνει καθημερινά αγώνα στον δρόμο. Χωρίς ανταλλάγματα, πλάτες, χωρίς καμία αναγνώριση από κανέναν. Εάν τοποθετείται πολιτικώς κατ' αυτόν τον τρόπο είναι αντιφασίστας και κάποιοι πρέπει να το πουν για να τον σώσουν από τις αυταπάτες. Από τα πιο δημοφιλή μότο των εθνικιστών, εδώ και χρόνια, είναι το 'περισσότερα κανόνια και λιγότερο βούτυρο'. Μέχρι στιγμής έχουμε δει βούτυρο, ντομάτες, πατάτες, αγγούρια. Τα κανόνια αγνοούνται...

ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΜΑΛΑΚΙΑ!

Η Βασιλική Λέβα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λαμία, όπου και εργάζεται ως φιλόλογος. Σπουδάσε νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η συμμετοχή της στους αγώνες της Αριστεράς και των Κινημάτων και στην πόλη που γεννήθηκε είναι συνεχής και γνωστή. Μέλος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α από τις απαρχές της συγκρότησής του και νυν μέλος της Ν.Ε του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Φθιώτιδας. Δραστηριοποιήθηκε στο χώρο των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, με ενεργό δράση στο αντιρατσιστικό κίνημα. Είναι μέλος της Γραμματείας του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ιδρυτικό μέλος της 'Κίνησης Λαμίας για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα' (πιθανότατα παρακλάδι του αθηναϊκού 'Δίκτύο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα') αλλά και του 'Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ Φθιώτιδας'. Υποψήφια αντιπεριφερειάρχης με το 'Αυτοδιοικητικό Κίνημα Στερεάς' στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010. Υποψήφια βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στις βουλευτικές εκλογές του 2009 και του 2012. Μέλος της προηγούμενης Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μέλος της κίνησης 'Παρέμβαση Πολιτών για τη Λαμία' από την ίδρυσή της έως σήμερα. Εν συντομία, αυτό είναι το βιογραφικό της κας. Λέβα. Πολλές φορές συναντήσαμε την λέξη 'δικαιώματα'. Το 2015, οπόταν νοσηλεύτηκε ο φαρμακοχέρης της αστείας γκρούπας '17η Νοέμβρη', Δημήτρης Κουφοντίνας, η εν λόγω τον επεσκέφθη και προκλήθηκε πολιτική 'ένταση' μεταξύ του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και της σιωνίστριας Ντόρας Μπακογιάννη.

Η εφημερίδα 'Ελεύθερος Τύπος' έγραψε για το άγνωστο παρελθόν της εν λόγω 'κυρίας'. Η κα. Λέβα απασχόλησε για πρώτη φορά τις τοπικές αστυνομικές αρχές των Ιωαννίνων το 1980. Τότε, φαίνεται ότι φοιτούσε στη Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων και συμμετείχε σε φοιτητικά κινήματα και οργανώσεις της άκρας αριστεράς. Σημειώστε 'Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων'. Προχωρούμε. Το 1982 κατηγορήθηκε από κοινού με τρία άλλα άτομα για 'βομβιστική επίθεση' (την περίοδο εκείνη βομβιστική επίθεση θεωρούταν και η εκτόξευση βομβών μολότοφ) στη γραμματεία της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων. Η επίθεση έγινε στις 5 Απριλίου 1982, όταν η κα. Λέβα ήταν 24 ετών. Στην κατοχή των τεσσάρων δραστών, οι οποίοι οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα τον Σεπτέμβριο του1982, βρέθηκαν εκρηκτικές ύλες που είχαν κλαπεί από λατομείο. Να σημειωθεί πώς την δεκαετία 1980, η ακροαριστερή τρομοκρατία ανθούσε στην Ελλάδα. Μία από τις κατηγορίες για την βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν 'ηθική αυτουργία σε διακεκριμένη φθορά'. Η ηθική αυτουργία, πέρα από τις κατηγορίες της συναυτουργίας, της κλοπής και την χρήσεως επικίνδυνων εκρηκτικών υλών βάσει οργανωμένου σχεδίου με στόχο την πρόκληση διακεκριμένων φθορών, επί του συνόλου αρκούν για να καταδικαστεί κάποιος/α σε πολυετής κάθειρξη.

Οι αστυνομικοί που είχαν αναλάβει την υπόθεση εκτίμησαν, σύμφωνα με όσα είχαν κατέγραψαν στις αναφορές τους, ότι κίνητρο της επιθέσεως ήταν να καούν γραπτά της κας. Λέβα που είχαν βαθμολογίες κάτω από τη βάση. Κατόπιν, η τότε φοιτήτρια διώχθηκε και πειθαρχικά με ποινή τη διαγραφή της από τη Σχολή. Συνεπώς, ουδέποτε αποφοίτησε από την Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων. Με δεδομένο ότι η πράξη για την οποία κατηγορήθηκε αφορά την πρόκληση υλικών και όχι μόνο ζημιών σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας, μία πράξη εκδικητική, όπως αρέσκονται να λένε οι ομογάλακτοί της κας.Λέβα, η λογική επιτάσσει ότι η διαγραφή της από την σχολή ισοδυναμεί και με διαγραφή από οποιοδήποτε άλλο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Επειδή στη χώρα αυτή 'είσαι ό,τι δηλώσεις', θα σας θυμίσουμε την περίπτωση του κ.Θοδωρή Δρίτσα, του υπουργοποιημένου αυτού όντος, ο οποίος πέρα από σύζυγος του τέρατος Τασία Χριστοδουλοπούλου, πρώην φαρμακοτρίφτης, δήλωνε και ο ίδιος ότι είναι πτυχιούχος Νομικής. Φυσικά δεν είναι απόφοιτος, αλλά ένας αιώνιος φοιτητής που ουδέποτε απεφοίτησε. Όπως ο κ.Δρίτσας επαγγέλεται φαρμακοποιός και δηλώνει απόφοιτος νομικής, έτσι και η κα.Λέβα επαγγέλεται φιλόλογος και δηλώνει απόφοιτη νομικής. 

 

Το ερώτημα που τίθεται είναι ένα. Η κα.Λέβα φυλακίστηκε; Ήταν ενήλικη και οι κατηγορίες σε βάρος της διόλου αστείες. Για ανάλογες υποθέσεις οι κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν στη φυλακή την δεκαετία του '80. Έναν μήνα αργότερα, στις 16 Μαΐου 1982, δύο από τους συνεργούς της σημερινής βουλευτού του ΣΥ.ΡΙΖ.Α κατηγορήθηκαν για βομβιστική επίθεση κατά του Αστυνομικού Μεγάρου Χωροφυλακής Ιωαννίνων. Πριν από αυτά, η Ασφάλεια Ιωαννίνων είχε ασχοληθεί μία ακόμη φορά με τη βουλευτή, το 1980, όταν συνελήφθη με την αυτόφωρη διαδικασία για εξύβριση αστυνομικού. Είχε κατηγορηθεί ότι είχε προκαλέσει επεισόδιο αποκαλώντας 'μπάτσο' έναν αστυνομικό όταν αυτός επιχείρησε να κάνει εξακρίβωση στοιχείων σε νεαρό φίλο της που τη συνόδευε. Στην απολογία της υποστήριξε ότι η λέξη 'μπάτσος' δεν είναι βρισιά, αλλά χαρακτηρισμός του οργάνου της τάξεως και πως βρισκόταν υπό την επήρεια οινοπνεύματος.

Στο εβραϊκό περιοδικό 'Χρονικά', αριθμός τεύχους 225, δημοσιεύτηκαν κάποια εβραϊκής προελεύσεως προσωπικά ονόματα, όπως για παράδειγμα το 'Λεβής' (από το Λεβύ). Πολλά από αυτά τα προσωπικά ονόματα έχουν επιβιώσει σε επώνυμα, όπως για παράδειγμα το 'Λεβέας'. Η ασυλία της κας.Λέβα, η κραυγαλέα αποσιώπηση του έκνομου παρελθόντος της, η ακροαριστερή πολιτική της ταυτότητα και τα ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά της δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια από το να καταλήξουμε στο αυτονόητο για την καταγωγή της. Όσοι δεν το έχετε καταλάβει ακόμα και ανοίγετε παρόλο την άγνοια και την ημιμάθεια το στόμα σας πρίν σκεφτείτε, η παρουσία των 'περιούσιων' δεν είναι και τόσο ισχνή από αριθμητικής απόψεως σε σχέση με τον ελληνικό πληθυσμό. Μην απαττάσθαι, οι 'περιούσιοι' έχουν κάθε λόγο να έχουν την ισχυρότερη από οπουδήποτε αλλού αριθμητική παρουσία στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα, υπό το πρόσχημα των 'διώξεων' στα χρόνια του 'διωγμού' τυγχάνουν της αποδοτικότερης ασυλίας για την πραγματοποίηση των σχεδίων τους. Σε καμία άλλη πατρίδα του κόσμου δεν έχουν τύχει ανάλογης ασυλίας. Στην Ελλάδα, δε, αποτελούν 'κράτος εν κράτει' με την βούλα του ελλαδικού κράτους. Οι Έλληνες αποβλακώθηκαν έως σημείου εθνικής τυφλώσεως ύστερα από την Μικρασιατική καταστροφή και οι 'περιούσιοι' επωφελήθηκαν στον μέγιστο βαθμό, καθώς έβαλαν το χεράκι τους, όπως όλοι γνωρίζουμε. Θεωρούν ότι η Ελλάδα τους ανήκει. Αναγνωριστικό σημάδι της καθολικής αποβλακώσεως των νεοελλήνων είναι η πολυεπίπεδη σύμπραξη με τους Εβραίους, στο όνομα του καλού 'αντιναζισμού' και άλλων φαιδρών. Βλάκες νεοέλληνες, εάν οι Γερμανοί δεν είχαν περάσει από την Ελλάδα, σήμερα δεν θα υπήρχε έστω και ένα ορθόδοξο χριστιανικό εκκλησάκι, θα μιλούσαμε στην γλώσσα των 'περιούσιων' και θα είχαμε όλοι τις άθλιες πλεξίδες τους, τα γνωστά κοτσιδάκια. Ξυπνήστε βόδια! Οι 'περιούσιοι' έχουν καταλάβει την Ελλάδα εδώ και αιώνες...

Όσοι πάλι διατηρείτε από καθαρή μαλάκυνση εγκεφάλου και όχι εξαιτίας 'πλύσεως', αμφιβολίες για την παρουσία τους, προτείνουμε να λάβετε υπ' όψιν σας το βιβλίο του Λέων Α. Ναρ 'Οι Ισραηλίτες Βουλευτές στο Ελληνικό Κοινοβούλιο (1915–1936)'. 'Προσεγμένη έκδοση του 'Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και την Δημοκρατία. Στο βιβλίο επιχειρείται καταγραφή των εκλογικών προτιμήσεων της ισραηλιτικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης σε κρίσιμη για την χώρα κοινοβουλευτική περίοδο, από το 1915 έως το 1936, σε άμεση συνάρτηση με τα ιδεολογικά ρεύματα, που ανθούν στους Εβραίους της πόλης, το σιωνιστικό, το σοσιαλιστικό και το αφομοιωτικό. Όλα αυτά εξετάζονται σε σχέση με τις κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και θρησκευτικές συνθήκες, που επικρατούν κατά τις τρεις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα στην Θεσσαλονίκη'. Η εξεταζόμενη περίοδος είναι η πιο κρίσιμη, ίσως, περίοδος της Θεσσαλονίκης αλλά και της εβραϊκής κοινότητας, γιατί τότε μεταπίπτει από πλειοψηφούσα πληθυσμιακή ομάδα σε θρησκευτική μειονότητα. Αξίζει μελέτης η πολιτική ταυτότητα της ισραηλιτικής κοινότητας Θεσσαλονίκης στην διαμόρφωση της πολιτικής ταυτότητας του εγχώριου κομμουνιστικού κόμματος, του ΚΚΕ.

Αλλά, όπως είπαμε, η εβραϊκή μαλακία μας κρατάει δέσμιους της νεοελληνικής μαλακίας. Εάν, ως Έλληνες, δεν αποβάλλουμε τον μοιρολατρικό νεοελληνισμό και τα παράγωγά του από την συνείδηση και την πολιτική πρακτική μας, η εβραϊκή μαλακία θα μας κυβερνάει ες αεί. Έως σημείου να ακούμε τον καθηγητή κ.Κωνσταντίνο Πλεύρη, να δηλώνει πώς εκτιμάει τον πατέρα του Σιωνιστή Μαρδοχάι Φριζή, λόγω ότι πολέμησε υπέρ της Ελλάδος τους Γερμανούς 'κατακτητές'. Η αλήθεια είναι μία και όποιος έχει ανοικτά αυτιά και μάτια, ακούει καθαρά και βλέπει καθαρά, αντιλαμβάνεται το προφανές: Οι Εβραίοι της Ελλάδος, οι λεγόμενοι 'Έλληνες Εβραίοι, ένα είδος που γενετικά υπάρχει μονάχα στην νοσηρή φαντασία των Εβραίων, είχαν κάθε λόγο να πολεμήσουν τους Γερμανούς, υποτίθεται στο πλευρό των Ελλήνων και εξαπατώντας τους αποβλακωμένους νεοέλληνες κατόπιν της τραγωδίας της Μικρασιατικής Καταστροφής, για δύο προφανείς λόγους. Εξαιτίας ότι το μίσος εναντίον τους λόγω της συμβολής τους στην εθνική για τους Έλληνες τραγωδία δεν θα αργούσε να ξεσπάσει και έπρεπε να δείξουν 'καλό πρόσωπο' και κατά δεύτερον επειδή η παρουσία των Γερμανών, ως απελευθερωτών των νεοελλήνων από την εβραϊκή μαλακία, απειλούσε τα σχέδια των 'περιούσιων'. Σε μία απελευθερωμένη Ελλάδα, δεν θα υπήρχε χώρος για εθνική, θρησκευτική και φυλετική υπονόμευση και άλλες πάσης φύσεως 'περιούσιες' δραστηριότητες. Το είπαμε πολλές φορές, η μαλάκυνση εγκεφάλου είναι δύσκολη κατάσταση. Πρέπει να φύγει η μαλακία από τον εγκέφαλο. Γαμάτε όσο περισσότερο μπορείτε, έχουμε υπογεννητικότητα, γαμάτε γιατί χανόμαστε και οι 'περιούσιοι' αυξάνονται πλέον και αριθμητικά στην Ελλάδα. Το κατά πολλούς υστερικό και κινδυνολογικό σλόγκαν της ακροδεξιάς 'Μην καταντήσουμε μειοψηφία μέσα στην ίδια την πατρίδα μας', εάν δεν αποβάλλουμε την μαλακία από τον εγκέφαλο, θα το βιώσουμε από την αντίστροφη και μάλιστα με άκρως κωμικοτραγικό τρόπο. Η 'περιούσια' τάση προς τον συντηρητισμό, τουτέστιν η ροπή στην ακροδεξιά, θα μετουσιωθεί σε ένα ρατσιστικό πολιτικό μόρφωμα που θα εφαρμόσει την πολιτική που ακολουθείται σήμερα από το κράτος του Ισραήλ, εντός των ελληνικών ορίων. Η πολιτική χρεοκοπία των κομμάτων που υπάρχουν εντός του κοινοβουλίου θα οδηγήσει στην διαμόρφωση ενός νέου που θα αποτελείται από νέα μορφώματα που θα εμφανιστούν ως εξυγιαντές, 'σωτήρες' και 'αμόλυντοι'. Φυσικά, η εγχώρια ακροδεξιά περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να πάρει το μερτικό της από την σιωνιστική πίτα. Είναι τουλάχιστον αστείο να πιστεύσουμε ότι οι 'περιούσιοι' θα αφήσουν ποτέ, ειδικά με τις δημοκρατικές διαδικασίες, ύστερα από ό,τι έπαθαν στον Β' ΠΠ, με την γνώση που έχουν σήμερα, κάποιο 'αντισιωνιστικό κίνημα' να καταλάβει την εξουσία. 'Οι Εβραίοι θα παραδεχτούν την ήττα τους. Εμείς οι σπουδαίοι απόγονοι του Σωκράτη τους νικήσαμε με την δημοκρατική ψήφο μας'. Τέτοιες αρλούμπες πουλάει η 'Χρυσή Αυγή' του Εβραϊσμού και πείθει. Τέτοιες αρλούμπες πουλάει και ο Σώρρας, τέτοιες αρλούμπες πούλησε και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ναί, καλά το έχετε καταλάβει. Είναι τέτοια η μαλάκυνση εγκεφάλου, ώστε οποιοσδήποτε τάξει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, έχει πιθανότητα να είναι ο μεγάλος τυχερός των εκλογών. Ζούμε σε έναν κόσμο που μοιάζει με μία ατέλειωτη λοταρία! Με αυτό που ονομάζεται 'τροχός της τυχής' και ο συμβολισμός του ξεπερνά το θεαματικό του πράγματος, κατά πολύ.

Οι 'περιούσιοι', οι οποίοι γνωρίζουν την αξία της Ελλάδος, όχι φυσικά εξαιτίας του φυσικού πλούτου της, αλλά για καθαρά θρησκευτικούς και ιστορικούς λόγους, όταν θα υπερτερούν και αριθμητικά, θα μας δείξουν την πόρτα της εξόδου, όπως τους την έδειξαν οι Αιγύπτιοι στα γεγονότα της περίφημης Εξόδου. Τότε, η περιούσια ακροδεξιά, θα μας κουνήσει το δάκτυλο και θα μας πει: 'Έξω οι Έλληνες'. Πολύ λογικό, όταν πια η Ελλάδα δεν θα είναι Ελλάδα, αλλά μία περιούσια τεχνολογική Βαβυλώνα!

ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ

Ο 'Κοινός Παρονομαστής' είναι μία εξαιρετική εθνικιστική αρχειακή ιστοσελίδα, η οποία συνδυάζει ποιότητα, σοβαρότητα, άρτια αισθητική και γνώση από μέρους των συντακτών της. Είναι προφανές ότι οι συντάκτες της προέρχονται από τις τάξεις του ΕΝΕΚ. Στους νεότερους δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή η συμβολή του ΕΝΕΚ στο εθνικιστικό κίνημα και μέσω της ιστοσελίδας μπορούν να ενημερωθούν για τα πεπραγμένα των παλαιότερων. Το ΕΝΕΚ αποτελεί 'παρελθόν', ωστόσο πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι με σημαντικούς και καλούς αγώνες στην πλάτη τους συνεχίζουν και στελεχώνουν κινήσεις στο σήμερα και να προσφέρουν κατά πώς κρίνουν βέλτιστον για τον εθνικισμό. Εμείς δεν τασσόμαστε υπέρ ή κατά του ΕΝΕΚ, άλλωστε κάτι τέτοιο θα ήταν εκδήλωση θράσους και ασέβειας. Οι αγώνες τιμώνται από τους ίδιους τους αγωνιστές. Τα όπλα της κριτικής μας ας στοχεύουν τους καρεκλοκένταυρους και τους καναπεδάτους, όχι τους αγωνιστές. Κάποτε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πώς εάν επιθυμούμε να πάμε ένα σκαλί παραπάνω αυτό που ονομάζεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο 'κίνημα', πρίν από όλα, οφείλουμε να ωριμάσουμε εμείς οι ίδιοι ως άτομα. Η μικροπρέπεια, η κακεντρέχεια και ο χλευασμός ανθρώπων με προσφορά στον εθνικισμό, ότι δήθεν 'αυτοί είναι ακροδεξιοί' και 'εμείς οι άλλοι είμαστε οι επαναστάτες' κάποτε πρέπει να σταματήσει. Εάν είναι κάποιοι άνθρωποι που συγκαταλέγονται στους παραγνωρισμένους και παρεξηγημένους του 'χώρου', δεν είναι άλλοι από τους εκδότες βιβλίων εθνικού προβληματισμού. Το τσουβάλιασμα όλων σε ένα σακί συνιστά επιπολαιότητα. Δεν είναι όλοι 'έμποροι'. Η προσφορά αυτών των ανθρώπων είναι τεραστία για όσους είναι σε θέση να κατανοήσουν τί σημαίνει να υπάρχει χάρη σε αυτούς, σε καθεστώς αριστερής τρομοκρατίας με δεκάδες βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονικές ενέργειες σε βάρος τους, εθνική διανόηση σε μία χώρα σαν την Ελλάδα, όπου η αριστερή θολοκουλτούρα έχει επικρατήσει κατά κράτος.
Επί σειρά ετών, οι περισσότερες ιστοσελίδες του 'χώρου' που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια εδώ και εκεί και δεν έχουν οτιδήποτε αξιόλογο να προσφέρουν στην εθνικιστική κοινότητα πέρα από μία ανταγωνιστική διάθεση όσον αφορά την επισκεψιμότητα ή την επικριτική φραξιονιστική διάθεση. Ανεξάρτητα εάν συμφωνούμε στην εθνικιστική αντίληψη και τις πολιτικές επιλογές των συντακτών της ιστοσελίδας 'Κοινός Παρονομαστής', το αξιόλογον δεν θα αποσιωπηθεί από εμάς. Την συνιστούμε σε όσους επιθυμούν να μάθουν περισσότερα για την ιστορία του εθνικιστικού κινήματος των δύσκολων χρόνων της μεταπολίτευσης. 

Ο εκλειπών Ιωάννης Σχοινάς, ιδρυτής του εθνικιστικού εκδοτικού οίκου 'Νέα Θέσις' προήρχετο από το ΕΝΕΚ. Ήταν ένας εκ των πλέον αξιόλογων ανθρώπων του κινήματος και η προσφορά του στην εθνικιστική διανόηση δεν πρέπει να λησμονηθεί από κανέναν. Η 'Νέα Θέσις' έχει εκδώσει πολλά από τα πλέον αξιόλογα βιβλία εθνικού ενδιαφέροντος, χωρίς τα οποία, ίσως πολλοί εξ ημών δεν θα ήμαστε αυτοί που είμαστε σήμερα. Αυτό ας το βάλουν καλά μέσα στο μυαλουδάκι τους ορισμένοι νεοκλήδες του 'χώρου', τα κείμενα των οποίων στάζουν αίμα και τολμούν να κρίνουν ως 'ακροδεξιούς' ανθρώπους που δεν λύγισαν ύστερα από δεκάδες βομβιστικές επιθέσεις, δολοφονικές ενέδρες και οικονομική καταστροφή, ενόσω αυτοί, ως συνήθως, έπιναν ανέμελοι το φραπεδάκι τους κουτσομπολεύοντας. Σεβασμός σε αυτούς που κράτησαν 'Θερμοπύλες' στην εποχή τους και σήμερα κάποιοι έχουν το 'προνόμιο' να πουλάνε ιδεολογικές μεγαλοστομίες χάρη στους αγώνες που έδωσαν άλλοι. Αυτά 'φίλοι Εθνικοσοσιαλιστές' που εύκολα ασκείτε κριτική. Όταν οι 'ακροδεξιοί' έδιναν μάχες στους δρόμους, εσείς δεν είχατε σκάσει από το αυγό σας και δεν υπήρχατε ούτε ως νοητική σύλληψη στα αχαμνά του πατρός σας. Η χειρότερη εκδοχή της Δημοκρατίας. Να επιτρέπεται στον τυχάρπαστο και τον ανόητο να λένε 'ελεύθερα' την γνώμη τους.

Κοινός Παρονομαστής: http://koinosparanomastis.blogspot.com/

Η ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ 'ΧΩΡΟ'

Όταν το μότο 'Δεσμά & Πειθαρχία' (B/D), 'Κυριαρχία & Υποταγή' (D/S) , 'Σαδισμός & Μαζοχισμός' (S/M), είναι αυτό που κινεί τους τροχούς της ιστορίας του 'χώρου'...

Οι κωμικοί θαμώνες του 'χώρου', ως παιδιά αυτής της κοινωνίας, δεν θα μπορούσαν να εξαιρεθούν από ό,τι αφορά τις ψυχικές ασθένειες που ταλαιπωρούν τους 'πολυαγαπημένους συνανθρώπους' τους. Είναι γνωστό ότι οι θαμώνες του 'χώρου' είναι τόσο ειλικρινείς με τον εαυτό τους και με τους άλλους, έως σημείου, αποδεικνύονται σε κάθε περίσταση απολύτως ανεπαρκείς ως προσωπικότητες στην έκφραση αισθημάτων αγάπης και αλληλεγγύης στα μέλη του ίδιου του 'Volk' που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται μετά μανίας, δίκην ιδεολογικής αφοσιώσεως. Ως αδέκαστοι κριτές, δεν ανέχονται παρεκκλίσεις στην γραμμή της σχιζοφρένειας. Η διγλωσσία αποτελεί χαρακτηριστικό φασιστών. Δεν διαθέτουν το σθένος να υπερασπιστούν τις ιδέες τους, τα κότσια να υπερασπιστούν τους συναγωνιστές/συντρόφους τους, το στοιχειώδες αίσθημα ατομικής ή κινηματικής τιμής. Είναι δυνατόν να αγαπήσουν τους 'συνανθρώπους' τους; Ούτε καν. Είναι τόσο υποκριτές που εκτίθενται μόνοι τους. Οι 'αντιρατσιστές', παρουσιάζουν υψηλότερο δείκτη θεαματικής ανθρωπιάς. Οι φασίστες είναι ασθενείς. Πρέπει να τους κατανοήσουμε. Διαφορετικά θα τους μοιάσουμε. Στον 'χώρο' που περιγράφουμε, συμβαίνει το εξής, απερίγραπτο με λόγια ή συνενόηση στη νοηματική. Ακόμα και εάν κάποιοι, βάσει των συμπτωμάτων που εμφανίζουν, αναγνωρίσουν την ασθένεια γύρω τους, είναι βέβαιον ότι θα εμφανίσουν μία εγγενή αδυναμία-άρνηση να παραδεχτούν ότι η περιγραφή αποτυπώνεται στο πρόσωπό τους, δηλαδή ότι το κείμενο καθρεφτίζει την προσωπικότητά τους. Κάθε πρόσωπο αποτελεί αντανάκλαση του κινήματος, της συντεχνίας ή της φατρίας που ανήκει. Στην συνολική δραστηριότητά του (θεωρητική κατάρτιση και πρακτική), πόσο αφοσιωμένος, θαρραλέος, μαχητικός, σοβαρός, πιστός, συνεπής είναι, αντανακλάται η συντεχνία του. Οι πράξεις του έχουν αντίκτυπος στο κίνημα, την συντεχνία ή την φατρία του. Με άλλα λόγια, εάν το πρόσωπο που υποστηρίζει τον φασισμό είναι κοινώς 'τραχανάς', 'μπακλαβάς' ή 'μπουγάτσας', τότε 'χέσε ψηλά και αγνάντευε'. Εάν επί του συνόλου τα πρόσωπα που απαρτίζουν ένα κίνημα εμπίπτουν στις ως άνω κατηγορίες, δηλαδή είναι 'τραχανάδες', 'μπακλαβάδες', 'μπουγάτσες', τότε συνολικά 'χέζουμε ψηλά και αγναντεύουμε'. Τόσο απλά.

Στην αρνητική και διαστρεβλωμένη αίσθηση της κοινότητος αγώνος, ως άλλου μέσου καταπίεσης στο πλαίσιο της εκμεταλλευτικής καπιταλιστικής κοινωνίας, οφείλεται η έλλειψη υπεύθυνων ατόμων που μπορούν με την ατομική στάση ζωής τους να αναδείξουν την κοσμοθεωρία μας. Η ανευθυνότητα σε ατομικό επίπεδο, η έλλειψη ακεραιότητος, η πλήρης ανυπαρξία ηθικής ή μία στρεβλή ηθική που δεν διαφέρει από αυτήν των μικροαστών, η έλλειψη αγωνιστικού πείσματος, η ανυπαρξία συνέχειας στο χρόνο, η ισχνή πίστη στις κινηματικές δομές-βάσεις, αποτελούν ορισμένα καραμπινάτα συμπτώματα που βασανίζουν αυτό που κάποιοι αφελείς και πάντοτε προδομένοι ονομάζουν 'κίνημα' ή κάποιοι άλλοι πιο επιτήδειοι και πονηροί κατσαπλιάδες ιδεών και αγώνων, 'λαός'. Ένας αγωνιστής που επηρεάζει δια του παραδείγματος άλλους αγωνιστές, ωθώντας τους στην σωστή κατεύθυνση, αποτελώντας πρότυπο στον επαναστατικό αγώνα, πολιτικό βαρόμετρο στην κρίση και τις αποφάσεις τους, ισοδυναμεί με μία λαοθάλασσα άβουλων που διανύουν χιλιόμετρα σε πορείες διαμαρτυρίας, κατευθυνόμενοι, ωστόσο, άοπλοι 'προς την νέα Ρώμη'. Οι ανεύθυνοι δεν αισθάνονται υπόλογοι για το καλό ή το κακό, για το σωστό ή το λάθος, για ό,τι έκαναν και ό,τι δεν έκαναν. Κατά παράδοξο τρόπο, έχουν ιδιαίτερα ισχυροποιημένο ένα αίσθημα περί 'αλάθητου', 'ακλόνητου', 'αυταπόδεικτου', 'αδιαμφισβήτητου' όσον αφορά τις πράξεις τους. Θεωρούν πώς είναι αυθεντίες, πολυπράγμονες, πολυτάλαντοι, ότι επειδή 'έχουν', μπορούν κιόλας. Επ' ουδενί αισθάνονται μέλη μίας ευρύτερης κατάστασης, που είναι το κίνημα ή ο λαός στην αυθεντική έκφρασή τους, δηλαδή οργανικές ενότητες που εκφράζονται μαχητικά στις διεκδικήσεις τους. Τουναντίον, δεν αισθάνονται ότι έχουν να αποδείξουν οτιδήποτε στους γύρω τους, ότι είναι αδιαπραγμάτευτη η προσωπικότητά τους. Στην πραγματικότητα, τους φτύνουν και νομίζουν ότι βρέχει, τους υβρίζουν και νομίζουν ότι οι ύβρεις στοχεύουν σε άλλους. Ωστόσο συγχωρούνται, ως παιδιά αυτής της κοινωνίας, επειδή αποτελούν μία στάλα στον ωκεανό της ψυχικής ασθένειας που έχει υπερκαλύψει επί του συνόλου την κοινωνία.

Η διαταραχή ήταν παλαιότερα γνωστή ως σύνδρομο πολλαπλής προσωπικότητας 'multiple personality syndrome'. Αφορά μία ψυχική κατάσταση κατά την οποία, ένα μόνο πρόσωπο, εμφανίζει δύο ή και περισσότερες διαφορετικές ταυτότητες, με την κάθε μία προσωπικότητα, να αντιλαμβάνεται και να αλληλεπιδρά διαφορετικά με το περιβάλλον. Οι διανοητικοί αέρινοι τύποι παρουσιάζουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Ο υπερεγκεφαλισμός τους οδηγεί στην διαμόρφωση προσωπικοτήτων 'alters' προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες του περιβάλλοντός τους. Όσο πιο διανοητικοί είναι οι τύποι, τόσο πιο ανεύθυνοι οι 'alters'. Συχνά αγνοούν οτιδήποτε για την μία ή την άλλη προσωπικότητά τους, δεδομένου ότι θεωρούν πώς είναι μία ενιαία προσωπικότητα. Στην περίπτωση όπου έχουμε 'ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας', ο Μινχάουζεν φαντάζει 'γατάκι' μπροστά τους. Είναι επιστήμονες του ψεύδους και της παραπλάνησης. Όχι όμως ιδιαίτερα έξυπνοι, όταν έχουν απέναντί τους άλλους ευφυέστερους. Ελέγχονται και χειρίζονται πολύ εύκολα, καταπίνουν το παραμύθι αμάσητο και σε ευχαριστούν για αυτό. Οι λεγόμενες 'άλλες' προσωπικότητες προκύπτουν αυθόρμητα και ακούσια και λειτουργούν ανεξάρτητα μεταξύ τους. Η διάγνωση απαιτεί τουλάχιστον δύο προσωπικότητες να παίρνουν συνήθως τον έλεγχο της συμπεριφοράς του ατόμου, και μία μεγάλη σχετικά απώλεια μνήμης. Σύμπτωμα της διαταραχής είναι η σοβαρή αμνησία, η οποία δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως κοινή αφηρημάδα. Το 1994, ο Αμερικάνικος Ψυχιατρικός Σύνδεσμος αντικατέστησε τον όρο 'Διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας' με τον όρο 'Διασχιστική Διαταραχή της Ταυτότητας'. Στη διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας, η μνήμη και άλλες πλευρές της συνείδησης χωρίζονται μεταξύ των 'alters' (κάθε διαφορετική προσωπικότητα ονομάζεται 'alter'). Ο αριθμός των 'alters' που έχει αναγνωριστεί από τους διάφορους ιατρούς ποικίλει από δεκάδες σε εκατοντάδες. Υπάρχουν αναφορές χιλιάδων ταυτοτήτων να κατοικούν στον ίδιο άνθρωπο. Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός ονομάζει αυτές τις διαφορετικές ταυτότητες που βρίσκουν καταφύγιο στον ίδιο άνθρωπο, δαιμόνια, τα οποία έχουν διαφορετικά ονόματα. Το ίδιο συμβαίνει με τις διαφορετικές ταυτότητες που αντικατοπτρίζουν 'alter' προσωπικότητες στον ίδιο άνθρωπο. Οι ιατροί δεν φαίνεται να συμφωνούν για το τί είναι ένας 'alter'. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η διαταραχή οφείλεται σε καταπιεσμένες αναμνήσεις, κυρίως παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Οι αποδείξεις αυτού του ισχυρισμού έχουν αμφισβητηθεί και είναι πολύ λίγες οι αναφορές για την εμφάνιση της διαταραχής σε παιδιά. Διόλου αβάσιμος ο ισχυρισμός μας για τους αντιφασίστες, αποδίδοντάς τους πώς 'τους βίαζαν όταν ήταν μικροί'. Δεν λέμε κάτι άλλο από το προφανές: Ότι είναι 'διχασμένες προσωπικότητες' και δεν έχουν ουσιαστική ευθύνη για την κατάστασή τους. Χρήζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης, όπως καταγράφεται από τον Τσεζάρε Λομπρόζο (βλέπε 'Οι Αναρχικοί', εκδόσεις Ισνάφι). Καμία μομφή περί 'ρατσισμού' μπορεί να μας αποδοθεί ή να σταθεί ως κατηγορία. Ομιλούμε με επιστημονικά δεδομένα που μπορούμε να παραθέσουμε οποιαδήποτε στιγμή. Διάσημο παράδειγμα διχασμένης προσωπικότητας είναι αυτό της Sybil Dorset, από την οποία πήρε το όνομά της η γνωστή ταινία 'Sybil' (1976). Προσαρμόστε τα όσα παρατέθηκαν στην περίπτωση των θαμώνων του 'χώρου' και θα ανακαλύψετε ότι πέρα από τις νοητικές διαταραχές ή διαστροφές, η 'ρίζα του κακού' τοποθετείται στα παιδικά χρόνια. Κανείς φυσιολογικός άνθρωπος έχει άλλη ανάγκη να παραβρίσκεται δίπλα σε αναλφάβητους, συμπλεγματικούς τύπους, 'ουγκ', άτομα με σαδομαζοχιστικές τάσεις, εθισμένους που έχουν τοποθετήσει στην ίδια νεοναζιστική αποσκευή μαστίγια, λάδια, γούνινες χειροπέδες, ροζ σβάστικες, latex στολές SS με έφεση στο BDSM. Ανώμαλοι στον Εθνικοσοσιαλισμό δεν χωράνε και θα πάρουν πούλο. Θέλουμε ανθρώπους με ιδέες, με προσωπικότητα, που αγαπούν την ιδέα και τον αγώνα. Οι νεοναζί που εμφορούνται από απέχθεια προς την κοινωνία και αρέσκονται σε μία ομήγυρης συμπλεγματικών, ας μείνουν στον 'χώρο'. Τελικά παίρνουν αυτό που τους αξίζει, όπως όλοι, βρίσκουν τον προορισμό τους, ανακαλύπτουν τον πραγματικό εαυτό τους ή ξεγελούν τον εαυτό τους ότι είναι 'υγιείς'. Όσοι βρίσκουν σε αυτές τις γραμμές τον εαυτό τους, συνίσταται να παρατήσουν τον ESM ('Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας'-'European Stability Mechanism') και να πιάσουν το BDSM. Η πολιτική έχει αρρενωπότητα, έχει θηλυκότητα, δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ για ουδέτερους...

Η προσωπικότητα (ή ταυτότητα ), ορίζεται ως κάποιος σχετικά ανθεκτικός και διαρκής τύπος ή τρόπος αντίληψης, σχέσης και σκέψης για το περιβάλλον και τον εαυτό του ατόμου, που εκδηλώνεται σε ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών-προσωπικών πλαισίων και καταστάσεων. Οι καταστάσεις προσωπικότητας διαφέρουν μόνον κατά το ότι ο τύπος αυτός ή τρόπος δεν παρουσιάζεται σε τόσο ευρύ φάσμα πλαισίων και καταστάσεων. Κάθε μία από τις προσωπικότητες έχει τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο αντίληψης, συμπεριφοράς, σχέσεων με το περιβάλλον, τύπο αναμνήσεων. Κάθε μία κυριαρχεί και ελέγχει τη συμπεριφορά του ατόμου σε διαφορετικές περιόδους. Η μετάβαση από τη μία προσωπικότητα στην άλλη είναι ξαφνική και απότομη και συνδέεται με κάποιο ψυχοκοινωνικό στρες. Οι προσωπικότητες είναι ξεχωριστές η μία από την άλλη και εκφράζουν διαφορετικές μη συντεθειμένες πλευρές της ταυτότητας (αλλά και της μνήμης και της συνείδησης) του ατόμου. Για παράδειγμα ένα άτομο μπορεί να έχει μία ντροπαλή και με εμφανείς αναστολές προσωπικότητα (ο πιο συνηθισμένος πρωτογενής τύπος προσωπικότητας), μία άλλη που είναι ζωηρή και ελευθεριάζουσα στα 'κατ' ιδίαν', μία τρίτη που είναι εχθρική και καχύποπτη. Οι προσωπικότητες δίνουν διαφορετικά ονόματα στον εαυτό τους και μπορεί να αναφέρουν διαφορετικές ηλικίες (συνήθως μικρότερες από την πραγματική), διαφορετικό φύλο ή μία από την άλλη, διαφορετική καταγωγή. Η κάθε μία προσωπικότητα μπορεί να μη γνωρίζει την ύπαρξη των άλλων προσωπικοτήτων, οπότε είναι μόνον ενήμερη για περιόδους χρόνου που δεν ξέρει τί έγινε. Μπορεί, όμως, και να γνωρίζει στοιχεία ή λεπτομέρειες των άλλων προσωπικοτήτων, να ακούει ή να βλέπει τί κάνουν και να έρχεται σε σύγκρουση με αυτές. Ο αριθμός των προσωπικοτήτων ή καταστάσεων προσωπικότητας ποικίλλει από 2 και υπερβαίνει τις 100. Σε μία ευρεία μελέτη ο μέσος αριθμός ήταν 7 και στις μισές των περιπτώσεων πάνω από 10. Άτομα με τη διαταραχή αυτή βιώνουν κενά της μνήμης που αντιστοιχούν στην κατάληψη του εαυτού από κάποια άλλη προσωπικότητα. Μία προσωπικότητα που θέλει να πάρει τον έλεγχο του εαυτού μπορεί να μπει στη συνείδηση του ατόμου παράγοντας ψευδαισθήσεις (π.χ. ακουστικές ψευδαισθήσεις που δίνουν εντολές).

Πολλοί κλινικοί ψυχολόγοι θεωρούν ότι η μακρόχρονη ατομική δυναμική ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή να συνθέσει τις διαφορετικές προσωπικότητες σ' ένα ολοκληρωμένο εαυτό. Η ύπνωση και η συνέντευξη αμυτάλης μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας για να διευκολύνουν την προσέγγιση των προσωπικοτήτων. Ορισμένοι θεραπευτές χρησιμοποιούν τώρα γνωστική θεραπεία για να βοηθήσουν τη σύνθεση του εαυτού του ασθενή. Όσον αφορά τα φάρμακα, δεν έχει βρεθεί ειδική φαρμακευτική αγωγή. Τα αντικαταθλιπτικά μπορεί να είναι αποτελεσματικά σε συνυπάρχουσα κατάθλιψη, αν και ο ρόλος τους στη 'Διασχιστική Διαταραχή της Ταυτότητας' δεν έχει μελετηθεί συστηματικά. Οι πάσχοντες παρουσιάζουν τα εξής συμπτώματα: Κατάθλιψη, εναλλαγές της διάθεσης, αυτοκτονικές τάσεις, διαταραχές του ύπνου (αϋπνία, εφιάλτες, υπνοβασία), άγχος, κρίσεις πανικού και φοβίες, κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών, καταναγκασμούς, ψυχωτικά συμπτώματα (για παράδειγμα ακουστικές και οπτικές ψευδαισθήσεις), διατροφικές διαταραχές. Μην πιαστείτε κορόιδα και καλέσετε τις πληροφορίες καταλόγου, μην σπεύσετε να ρωτήσετε τους ειδικούς. Πλέον μπορείτε να γίνετε αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες της γενικότερης κλινικής κατάστασης μέσω μίας επίσκεψης γνωριμίας στα κατά τόπους γραφεία και στέκια του 'εθνικιστικού κινήματος'. Πείτε 'ουγκ' όλοι μαζί σε στάση λωτού. Για διαλογισμό μιλάμε, μην πάει αλλούς ο νους σας...στην διανόηση του πρωκτού...