ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΙΜΙΩΝ: ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΦΑΛΛΗΦΟΡΙΑ-ΦΑΛΛΑΓΩΓΙΑ

Στο διάστημα που υφίσταται το παρόν έχει καταστεί προφανές ότι η καυστική πολιτική κριτική είναι το όπλο και ο σκοπός του. Ο ιδεολογικός πόλεμος που μαίνεται θα συνεχιστεί και ένας τέτοιος πόλεμος εξελίσσεται υπεράνω προσώπων. Τα πρόσωπα δεν είναι το αντικείμενο της πολεμικής μας. Η δημόσια κριτική επιβάλλεται όταν τα όποια πρόσωπα δεν λένε να συμμορφωθούν και εκθέτουν ανεπανόρθωτα και καθ' ολοκληρίαν το κίνημα. Το κίνημα δεν ανήκει σε κανέναν και δεν είναι ιδιοκτησία. Το κίνημα είναι οργανική πραγματικότητα που διαμορφώνεται από όσους τοποθετούνται ως υπηρέτες του έθνους τους. Όταν αυτό που αποτελεί αίσχος και όνειδος για μία κοινότητα που ορίζεται υπεράνω παρατάξεων και συλλογικοτήτων αποκρυφτεί, γίνεται αισχρότερο. Όπλο μας είναι το άπλετο φως που ρίχνεται σε υποθέσεις που αφορούν όλους. Οι ακροαριστεροί λύνουν τα ζητήματα 'της όχθης τους' με κλωτσιές, μπουνιές και ενίοτε με σφαίρες, εκφράζοντας το αρχέτυπο των αθίγγανων. Στην δική μας όχθη οι ιδεολογικές διαφορές επιλύνονται με μάχη ιδεών και ανταγωνισμό. Η τελευταία λέξη της μόδας του εθνικισμού που φοριέται ολοένα μετά τον κοινοβουλευτικό ξεπεσμό του ονομάζεται 'Εκδήλωση των Ιμίων'. Κάθε χρόνο δίνεται σαν δώρο από τον Άγιο Βασίλη μία πρόσκληση ψευτογκλαμουριάς και σελφοπανηγυριού. Ο εθνικιστής φοράει τα καλά του, παίρνει και μία έκφραση κακίας και σκάει μύτη στην εκδήλωση, βγάζει ανενόχλητος τις φωτογραφίες του και τις αναδημοσιεύει για να κάνει φιγούρα στους φίλους του. Η εκδήλωση αυτή αποτελεί μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να κυκλοφορήσουν τα κουτσομπολιά του 'χώρου' και φυσικά η κρατική ασφάλεια να εμπλουτίσει το αρχείο της με τις φάτσες χαζοχαρούμενων εθνικιστών και να ενημερωθεί από πρώτο χέρι για το τί παίζεται και τί δεν παίζεται γενικά. Η συνήθεια αυτή αντικατοπτρίζει την σαπίλα του κράτους. Ότι τα πάντα συνεχίζονται σαν μία υπόθεση εργασίας. Οι βλαχόμπατσοι την βγάζουν με οφθαλμόλουτρο, γράφουν και μία αναφορά για την υπηρεσία ότι 'όλα τελέσθηκαν καλώς' και η ζωή συνεχίζεται στους γνωστούς ρυθμούς μέχρι τις επόμενες εκλογές. Την ημέρα της εκδηλώσεως τα 'social media', το απόλυτο αντικοινωνικό αποκούμπι των εθνικιστών και όχι μόνο, που παίρνουν φωτιά από τα σχόλια και τα κουτσομπολιά. Έγινε αυτό ή εκείνο, ήταν ο τάδε και ο τάδε δεν ήταν, τί είπε ο ένας και ο άλλος. Και το χαστούκι έρχεται όταν όλες αυτές οι ασημαντότητες που γίνονται ήρωες για μία ημέρα βλέπουν τον Φύρερ να λέει με ταπεινότητα 'Και ποιός είμαι εγώ;' εκφράζοντας με τραγικό τρόπο την ματαιότητα της μονάδος μπροστά στο αέναο μεγαλείο του έθνους. Ο άγνωστος υπέρ πατρίδος στρατιώτης είναι το ιδανικό μας, για αυτό τον έχουμε μαρμαρωμένο στην πλατεία Συντάγματος. Ο ανώνυμος, αυτός που πίπτει υπέρ ιδεών, υπέρ βωμών και εστιών. Οι λεζάντες δεν έχουν θέση στον εθνικισμό. Είναι άνθρωποι πραγματικά πολύ μικροί. 

Είναι αφελής εάν κανείς πιστεύει ότι σχέδια συγκρούσεως με το καθεστώς και σχέδια επαναστατικής δράσεως θα καταστρωθούν σε δημόσια θέα. Πέραν ότι η εκδήλωση συνιστά μία κομματική φιέστα με πολύ συγκεκριμένο όνομα, έχει ξεπεράσει το όριο του γραφικού. Τί σόι εθνικιστές και τί κοπής είναι αυτοί που εδώ και 21 χρόνια ως άλλοι εκδικητές της φακής εκδικούνται ειρηνικά τους νεκρούς των Ιμίων, καταγγέλουν το πολιτικό κατεστημένο, (παλαιότερα έπαιζε το απαγορευμένο για λόγους κομματικής πειθαρχίας 'να καεί το μπορντέλο η Βουλή') και κατόπιν τοποθετούνται πολιτικώς στο πλησιέστερο σουβλατζίδικο. Για εμάς δεν νοείται εθνικιστής που βγαίνει από την τρύπα του μία μέρα τον χρόνο και τις υπόλοιπες είναι κρυμμένος στην τρύπα του. Εθνικιστής είναι κάποιος που δίνει καθημερινά αγώνα στον δρόμο. Χωρίς ανταλλάγματα, πλάτες, χωρίς καμία αναγνώριση από κανέναν. Εάν τοποθετείται πολιτικώς κατ' αυτόν τον τρόπο είναι αντιφασίστας και κάποιοι πρέπει να το πουν για να τον σώσουν από τις αυταπάτες. Από τα πιο δημοφιλή μότο των εθνικιστών, εδώ και χρόνια, είναι το 'περισσότερα κανόνια και λιγότερο βούτυρο'. Μέχρι στιγμής έχουμε δει βούτυρο, ντομάτες, πατάτες, αγγούρια. Τα κανόνια αγνοούνται...

ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΜΑΛΑΚΙΑ!

Η Βασιλική Λέβα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λαμία, όπου και εργάζεται ως φιλόλογος. Σπουδάσε νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η συμμετοχή της στους αγώνες της Αριστεράς και των Κινημάτων και στην πόλη που γεννήθηκε είναι συνεχής και γνωστή. Μέλος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α από τις απαρχές της συγκρότησής του και νυν μέλος της Ν.Ε του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Φθιώτιδας. Δραστηριοποιήθηκε στο χώρο των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, με ενεργό δράση στο αντιρατσιστικό κίνημα. Είναι μέλος της Γραμματείας του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ιδρυτικό μέλος της 'Κίνησης Λαμίας για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα' (πιθανότατα παρακλάδι του αθηναϊκού 'Δίκτύο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα') αλλά και του 'Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ Φθιώτιδας'. Υποψήφια αντιπεριφερειάρχης με το 'Αυτοδιοικητικό Κίνημα Στερεάς' στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010. Υποψήφια βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στις βουλευτικές εκλογές του 2009 και του 2012. Μέλος της προηγούμενης Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μέλος της κίνησης 'Παρέμβαση Πολιτών για τη Λαμία' από την ίδρυσή της έως σήμερα. Εν συντομία, αυτό είναι το βιογραφικό της κας. Λέβα. Πολλές φορές συναντήσαμε την λέξη 'δικαιώματα'. Το 2015, οπόταν νοσηλεύτηκε ο φαρμακοχέρης της αστείας γκρούπας '17η Νοέμβρη', Δημήτρης Κουφοντίνας, η εν λόγω τον επεσκέφθη και προκλήθηκε πολιτική 'ένταση' μεταξύ του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και της σιωνίστριας Ντόρας Μπακογιάννη.

Η εφημερίδα 'Ελεύθερος Τύπος' έγραψε για το άγνωστο παρελθόν της εν λόγω 'κυρίας'. Η κα. Λέβα απασχόλησε για πρώτη φορά τις τοπικές αστυνομικές αρχές των Ιωαννίνων το 1980. Τότε, φαίνεται ότι φοιτούσε στη Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων και συμμετείχε σε φοιτητικά κινήματα και οργανώσεις της άκρας αριστεράς. Σημειώστε 'Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων'. Προχωρούμε. Το 1982 κατηγορήθηκε από κοινού με τρία άλλα άτομα για 'βομβιστική επίθεση' (την περίοδο εκείνη βομβιστική επίθεση θεωρούταν και η εκτόξευση βομβών μολότοφ) στη γραμματεία της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων. Η επίθεση έγινε στις 5 Απριλίου 1982, όταν η κα. Λέβα ήταν 24 ετών. Στην κατοχή των τεσσάρων δραστών, οι οποίοι οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα τον Σεπτέμβριο του1982, βρέθηκαν εκρηκτικές ύλες που είχαν κλαπεί από λατομείο. Να σημειωθεί πώς την δεκαετία 1980, η ακροαριστερή τρομοκρατία ανθούσε στην Ελλάδα. Μία από τις κατηγορίες για την βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν 'ηθική αυτουργία σε διακεκριμένη φθορά'. Η ηθική αυτουργία, πέρα από τις κατηγορίες της συναυτουργίας, της κλοπής και την χρήσεως επικίνδυνων εκρηκτικών υλών βάσει οργανωμένου σχεδίου με στόχο την πρόκληση διακεκριμένων φθορών, επί του συνόλου αρκούν για να καταδικαστεί κάποιος/α σε πολυετής κάθειρξη.

Οι αστυνομικοί που είχαν αναλάβει την υπόθεση εκτίμησαν, σύμφωνα με όσα είχαν κατέγραψαν στις αναφορές τους, ότι κίνητρο της επιθέσεως ήταν να καούν γραπτά της κας. Λέβα που είχαν βαθμολογίες κάτω από τη βάση. Κατόπιν, η τότε φοιτήτρια διώχθηκε και πειθαρχικά με ποινή τη διαγραφή της από τη Σχολή. Συνεπώς, ουδέποτε αποφοίτησε από την Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων. Με δεδομένο ότι η πράξη για την οποία κατηγορήθηκε αφορά την πρόκληση υλικών και όχι μόνο ζημιών σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας, μία πράξη εκδικητική, όπως αρέσκονται να λένε οι ομογάλακτοί της κας.Λέβα, η λογική επιτάσσει ότι η διαγραφή της από την σχολή ισοδυναμεί και με διαγραφή από οποιοδήποτε άλλο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Επειδή στη χώρα αυτή 'είσαι ό,τι δηλώσεις', θα σας θυμίσουμε την περίπτωση του κ.Θοδωρή Δρίτσα, του υπουργοποιημένου αυτού όντος, ο οποίος πέρα από σύζυγος του τέρατος Τασία Χριστοδουλοπούλου, πρώην φαρμακοτρίφτης, δήλωνε και ο ίδιος ότι είναι πτυχιούχος Νομικής. Φυσικά δεν είναι απόφοιτος, αλλά ένας αιώνιος φοιτητής που ουδέποτε απεφοίτησε. Όπως ο κ.Δρίτσας επαγγέλεται φαρμακοποιός και δηλώνει απόφοιτος νομικής, έτσι και η κα.Λέβα επαγγέλεται φιλόλογος και δηλώνει απόφοιτη νομικής. 

 

Το ερώτημα που τίθεται είναι ένα. Η κα.Λέβα φυλακίστηκε; Ήταν ενήλικη και οι κατηγορίες σε βάρος της διόλου αστείες. Για ανάλογες υποθέσεις οι κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν στη φυλακή την δεκαετία του '80. Έναν μήνα αργότερα, στις 16 Μαΐου 1982, δύο από τους συνεργούς της σημερινής βουλευτού του ΣΥ.ΡΙΖ.Α κατηγορήθηκαν για βομβιστική επίθεση κατά του Αστυνομικού Μεγάρου Χωροφυλακής Ιωαννίνων. Πριν από αυτά, η Ασφάλεια Ιωαννίνων είχε ασχοληθεί μία ακόμη φορά με τη βουλευτή, το 1980, όταν συνελήφθη με την αυτόφωρη διαδικασία για εξύβριση αστυνομικού. Είχε κατηγορηθεί ότι είχε προκαλέσει επεισόδιο αποκαλώντας 'μπάτσο' έναν αστυνομικό όταν αυτός επιχείρησε να κάνει εξακρίβωση στοιχείων σε νεαρό φίλο της που τη συνόδευε. Στην απολογία της υποστήριξε ότι η λέξη 'μπάτσος' δεν είναι βρισιά, αλλά χαρακτηρισμός του οργάνου της τάξεως και πως βρισκόταν υπό την επήρεια οινοπνεύματος.

Στο εβραϊκό περιοδικό 'Χρονικά', αριθμός τεύχους 225, δημοσιεύτηκαν κάποια εβραϊκής προελεύσεως προσωπικά ονόματα, όπως για παράδειγμα το 'Λεβής' (από το Λεβύ). Πολλά από αυτά τα προσωπικά ονόματα έχουν επιβιώσει σε επώνυμα, όπως για παράδειγμα το 'Λεβέας'. Η ασυλία της κας.Λέβα, η κραυγαλέα αποσιώπηση του έκνομου παρελθόντος της, η ακροαριστερή πολιτική της ταυτότητα και τα ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά της δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια από το να καταλήξουμε στο αυτονόητο για την καταγωγή της. Όσοι δεν το έχετε καταλάβει ακόμα και ανοίγετε παρόλο την άγνοια και την ημιμάθεια το στόμα σας πρίν σκεφτείτε, η παρουσία των 'περιούσιων' δεν είναι και τόσο ισχνή από αριθμητικής απόψεως σε σχέση με τον ελληνικό πληθυσμό. Μην απαττάσθαι, οι 'περιούσιοι' έχουν κάθε λόγο να έχουν την ισχυρότερη από οπουδήποτε αλλού αριθμητική παρουσία στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα, υπό το πρόσχημα των 'διώξεων' στα χρόνια του 'διωγμού' τυγχάνουν της αποδοτικότερης ασυλίας για την πραγματοποίηση των σχεδίων τους. Σε καμία άλλη πατρίδα του κόσμου δεν έχουν τύχει ανάλογης ασυλίας. Στην Ελλάδα, δε, αποτελούν 'κράτος εν κράτει' με την βούλα του ελλαδικού κράτους. Οι Έλληνες αποβλακώθηκαν έως σημείου εθνικής τυφλώσεως ύστερα από την Μικρασιατική καταστροφή και οι 'περιούσιοι' επωφελήθηκαν στον μέγιστο βαθμό, καθώς έβαλαν το χεράκι τους, όπως όλοι γνωρίζουμε. Θεωρούν ότι η Ελλάδα τους ανήκει. Αναγνωριστικό σημάδι της καθολικής αποβλακώσεως των νεοελλήνων είναι η πολυεπίπεδη σύμπραξη με τους Εβραίους, στο όνομα του καλού 'αντιναζισμού' και άλλων φαιδρών. Βλάκες νεοέλληνες, εάν οι Γερμανοί δεν είχαν περάσει από την Ελλάδα, σήμερα δεν θα υπήρχε έστω και ένα ορθόδοξο χριστιανικό εκκλησάκι, θα μιλούσαμε στην γλώσσα των 'περιούσιων' και θα είχαμε όλοι τις άθλιες πλεξίδες τους, τα γνωστά κοτσιδάκια. Ξυπνήστε βόδια! Οι 'περιούσιοι' έχουν καταλάβει την Ελλάδα εδώ και αιώνες...

Όσοι πάλι διατηρείτε από καθαρή μαλάκυνση εγκεφάλου και όχι εξαιτίας 'πλύσεως', αμφιβολίες για την παρουσία τους, προτείνουμε να λάβετε υπ' όψιν σας το βιβλίο του Λέων Α. Ναρ 'Οι Ισραηλίτες Βουλευτές στο Ελληνικό Κοινοβούλιο (1915–1936)'. 'Προσεγμένη έκδοση του 'Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και την Δημοκρατία. Στο βιβλίο επιχειρείται καταγραφή των εκλογικών προτιμήσεων της ισραηλιτικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης σε κρίσιμη για την χώρα κοινοβουλευτική περίοδο, από το 1915 έως το 1936, σε άμεση συνάρτηση με τα ιδεολογικά ρεύματα, που ανθούν στους Εβραίους της πόλης, το σιωνιστικό, το σοσιαλιστικό και το αφομοιωτικό. Όλα αυτά εξετάζονται σε σχέση με τις κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και θρησκευτικές συνθήκες, που επικρατούν κατά τις τρεις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα στην Θεσσαλονίκη'. Η εξεταζόμενη περίοδος είναι η πιο κρίσιμη, ίσως, περίοδος της Θεσσαλονίκης αλλά και της εβραϊκής κοινότητας, γιατί τότε μεταπίπτει από πλειοψηφούσα πληθυσμιακή ομάδα σε θρησκευτική μειονότητα. Αξίζει μελέτης η πολιτική ταυτότητα της ισραηλιτικής κοινότητας Θεσσαλονίκης στην διαμόρφωση της πολιτικής ταυτότητας του εγχώριου κομμουνιστικού κόμματος, του ΚΚΕ.

Αλλά, όπως είπαμε, η εβραϊκή μαλακία μας κρατάει δέσμιους της νεοελληνικής μαλακίας. Εάν, ως Έλληνες, δεν αποβάλλουμε τον μοιρολατρικό νεοελληνισμό και τα παράγωγά του από την συνείδηση και την πολιτική πρακτική μας, η εβραϊκή μαλακία θα μας κυβερνάει ες αεί. Έως σημείου να ακούμε τον καθηγητή κ.Κωνσταντίνο Πλεύρη, να δηλώνει πώς εκτιμάει τον πατέρα του Σιωνιστή Μαρδοχάι Φριζή, λόγω ότι πολέμησε υπέρ της Ελλάδος τους Γερμανούς 'κατακτητές'. Η αλήθεια είναι μία και όποιος έχει ανοικτά αυτιά και μάτια, ακούει καθαρά και βλέπει καθαρά, αντιλαμβάνεται το προφανές: Οι Εβραίοι της Ελλάδος, οι λεγόμενοι 'Έλληνες Εβραίοι, ένα είδος που γενετικά υπάρχει μονάχα στην νοσηρή φαντασία των Εβραίων, είχαν κάθε λόγο να πολεμήσουν τους Γερμανούς, υποτίθεται στο πλευρό των Ελλήνων και εξαπατώντας τους αποβλακωμένους νεοέλληνες κατόπιν της τραγωδίας της Μικρασιατικής Καταστροφής, για δύο προφανείς λόγους. Εξαιτίας ότι το μίσος εναντίον τους λόγω της συμβολής τους στην εθνική για τους Έλληνες τραγωδία δεν θα αργούσε να ξεσπάσει και έπρεπε να δείξουν 'καλό πρόσωπο' και κατά δεύτερον επειδή η παρουσία των Γερμανών, ως απελευθερωτών των νεοελλήνων από την εβραϊκή μαλακία, απειλούσε τα σχέδια των 'περιούσιων'. Σε μία απελευθερωμένη Ελλάδα, δεν θα υπήρχε χώρος για εθνική, θρησκευτική και φυλετική υπονόμευση και άλλες πάσης φύσεως 'περιούσιες' δραστηριότητες. Το είπαμε πολλές φορές, η μαλάκυνση εγκεφάλου είναι δύσκολη κατάσταση. Πρέπει να φύγει η μαλακία από τον εγκέφαλο. Γαμάτε όσο περισσότερο μπορείτε, έχουμε υπογεννητικότητα, γαμάτε γιατί χανόμαστε και οι 'περιούσιοι' αυξάνονται πλέον και αριθμητικά στην Ελλάδα. Το κατά πολλούς υστερικό και κινδυνολογικό σλόγκαν της ακροδεξιάς 'Μην καταντήσουμε μειοψηφία μέσα στην ίδια την πατρίδα μας', εάν δεν αποβάλλουμε την μαλακία από τον εγκέφαλο, θα το βιώσουμε από την αντίστροφη και μάλιστα με άκρως κωμικοτραγικό τρόπο. Η 'περιούσια' τάση προς τον συντηρητισμό, τουτέστιν η ροπή στην ακροδεξιά, θα μετουσιωθεί σε ένα ρατσιστικό πολιτικό μόρφωμα που θα εφαρμόσει την πολιτική που ακολουθείται σήμερα από το κράτος του Ισραήλ, εντός των ελληνικών ορίων. Η πολιτική χρεοκοπία των κομμάτων που υπάρχουν εντός του κοινοβουλίου θα οδηγήσει στην διαμόρφωση ενός νέου που θα αποτελείται από νέα μορφώματα που θα εμφανιστούν ως εξυγιαντές, 'σωτήρες' και 'αμόλυντοι'. Φυσικά, η εγχώρια ακροδεξιά περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να πάρει το μερτικό της από την σιωνιστική πίτα. Είναι τουλάχιστον αστείο να πιστεύσουμε ότι οι 'περιούσιοι' θα αφήσουν ποτέ, ειδικά με τις δημοκρατικές διαδικασίες, ύστερα από ό,τι έπαθαν στον Β' ΠΠ, με την γνώση που έχουν σήμερα, κάποιο 'αντισιωνιστικό κίνημα' να καταλάβει την εξουσία. 'Οι Εβραίοι θα παραδεχτούν την ήττα τους. Εμείς οι σπουδαίοι απόγονοι του Σωκράτη τους νικήσαμε με την δημοκρατική ψήφο μας'. Τέτοιες αρλούμπες πουλάει η 'Χρυσή Αυγή' του Εβραϊσμού και πείθει. Τέτοιες αρλούμπες πουλάει και ο Σώρρας, τέτοιες αρλούμπες πούλησε και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ναί, καλά το έχετε καταλάβει. Είναι τέτοια η μαλάκυνση εγκεφάλου, ώστε οποιοσδήποτε τάξει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, έχει πιθανότητα να είναι ο μεγάλος τυχερός των εκλογών. Ζούμε σε έναν κόσμο που μοιάζει με μία ατέλειωτη λοταρία! Με αυτό που ονομάζεται 'τροχός της τυχής' και ο συμβολισμός του ξεπερνά το θεαματικό του πράγματος, κατά πολύ.

Οι 'περιούσιοι', οι οποίοι γνωρίζουν την αξία της Ελλάδος, όχι φυσικά εξαιτίας του φυσικού πλούτου της, αλλά για καθαρά θρησκευτικούς και ιστορικούς λόγους, όταν θα υπερτερούν και αριθμητικά, θα μας δείξουν την πόρτα της εξόδου, όπως τους την έδειξαν οι Αιγύπτιοι στα γεγονότα της περίφημης Εξόδου. Τότε, η περιούσια ακροδεξιά, θα μας κουνήσει το δάκτυλο και θα μας πει: 'Έξω οι Έλληνες'. Πολύ λογικό, όταν πια η Ελλάδα δεν θα είναι Ελλάδα, αλλά μία περιούσια τεχνολογική Βαβυλώνα!

ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ

Ο 'Κοινός Παρονομαστής' είναι μία εξαιρετική εθνικιστική αρχειακή ιστοσελίδα, η οποία συνδυάζει ποιότητα, σοβαρότητα, άρτια αισθητική και γνώση από μέρους των συντακτών της. Είναι προφανές ότι οι συντάκτες της προέρχονται από τις τάξεις του ΕΝΕΚ. Στους νεότερους δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή η συμβολή του ΕΝΕΚ στο εθνικιστικό κίνημα και μέσω της ιστοσελίδας μπορούν να ενημερωθούν για τα πεπραγμένα των παλαιότερων. Το ΕΝΕΚ αποτελεί 'παρελθόν', ωστόσο πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι με σημαντικούς και καλούς αγώνες στην πλάτη τους συνεχίζουν και στελεχώνουν κινήσεις στο σήμερα και να προσφέρουν κατά πώς κρίνουν βέλτιστον για τον εθνικισμό. Εμείς δεν τασσόμαστε υπέρ ή κατά του ΕΝΕΚ, άλλωστε κάτι τέτοιο θα ήταν εκδήλωση θράσους και ασέβειας. Οι αγώνες τιμώνται από τους ίδιους τους αγωνιστές. Τα όπλα της κριτικής μας ας στοχεύουν τους καρεκλοκένταυρους και τους καναπεδάτους, όχι τους αγωνιστές. Κάποτε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πώς εάν επιθυμούμε να πάμε ένα σκαλί παραπάνω αυτό που ονομάζεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο 'κίνημα', πρίν από όλα, οφείλουμε να ωριμάσουμε εμείς οι ίδιοι ως άτομα. Η μικροπρέπεια, η κακεντρέχεια και ο χλευασμός ανθρώπων με προσφορά στον εθνικισμό, ότι δήθεν 'αυτοί είναι ακροδεξιοί' και 'εμείς οι άλλοι είμαστε οι επαναστάτες' κάποτε πρέπει να σταματήσει. Εάν είναι κάποιοι άνθρωποι που συγκαταλέγονται στους παραγνωρισμένους και παρεξηγημένους του 'χώρου', δεν είναι άλλοι από τους εκδότες βιβλίων εθνικού προβληματισμού. Το τσουβάλιασμα όλων σε ένα σακί συνιστά επιπολαιότητα. Δεν είναι όλοι 'έμποροι'. Η προσφορά αυτών των ανθρώπων είναι τεραστία για όσους είναι σε θέση να κατανοήσουν τί σημαίνει να υπάρχει χάρη σε αυτούς, σε καθεστώς αριστερής τρομοκρατίας με δεκάδες βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονικές ενέργειες σε βάρος τους, εθνική διανόηση σε μία χώρα σαν την Ελλάδα, όπου η αριστερή θολοκουλτούρα έχει επικρατήσει κατά κράτος.
Επί σειρά ετών, οι περισσότερες ιστοσελίδες του 'χώρου' που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια εδώ και εκεί και δεν έχουν οτιδήποτε αξιόλογο να προσφέρουν στην εθνικιστική κοινότητα πέρα από μία ανταγωνιστική διάθεση όσον αφορά την επισκεψιμότητα ή την επικριτική φραξιονιστική διάθεση. Ανεξάρτητα εάν συμφωνούμε στην εθνικιστική αντίληψη και τις πολιτικές επιλογές των συντακτών της ιστοσελίδας 'Κοινός Παρονομαστής', το αξιόλογον δεν θα αποσιωπηθεί από εμάς. Την συνιστούμε σε όσους επιθυμούν να μάθουν περισσότερα για την ιστορία του εθνικιστικού κινήματος των δύσκολων χρόνων της μεταπολίτευσης. 

Ο εκλειπών Ιωάννης Σχοινάς, ιδρυτής του εθνικιστικού εκδοτικού οίκου 'Νέα Θέσις' προήρχετο από το ΕΝΕΚ. Ήταν ένας εκ των πλέον αξιόλογων ανθρώπων του κινήματος και η προσφορά του στην εθνικιστική διανόηση δεν πρέπει να λησμονηθεί από κανέναν. Η 'Νέα Θέσις' έχει εκδώσει πολλά από τα πλέον αξιόλογα βιβλία εθνικού ενδιαφέροντος, χωρίς τα οποία, ίσως πολλοί εξ ημών δεν θα ήμαστε αυτοί που είμαστε σήμερα. Αυτό ας το βάλουν καλά μέσα στο μυαλουδάκι τους ορισμένοι νεοκλήδες του 'χώρου', τα κείμενα των οποίων στάζουν αίμα και τολμούν να κρίνουν ως 'ακροδεξιούς' ανθρώπους που δεν λύγισαν ύστερα από δεκάδες βομβιστικές επιθέσεις, δολοφονικές ενέδρες και οικονομική καταστροφή, ενόσω αυτοί, ως συνήθως, έπιναν ανέμελοι το φραπεδάκι τους κουτσομπολεύοντας. Σεβασμός σε αυτούς που κράτησαν 'Θερμοπύλες' στην εποχή τους και σήμερα κάποιοι έχουν το 'προνόμιο' να πουλάνε ιδεολογικές μεγαλοστομίες χάρη στους αγώνες που έδωσαν άλλοι. Αυτά 'φίλοι Εθνικοσοσιαλιστές' που εύκολα ασκείτε κριτική. Όταν οι 'ακροδεξιοί' έδιναν μάχες στους δρόμους, εσείς δεν είχατε σκάσει από το αυγό σας και δεν υπήρχατε ούτε ως νοητική σύλληψη στα αχαμνά του πατρός σας. Η χειρότερη εκδοχή της Δημοκρατίας. Να επιτρέπεται στον τυχάρπαστο και τον ανόητο να λένε 'ελεύθερα' την γνώμη τους.

Κοινός Παρονομαστής: http://koinosparanomastis.blogspot.com/

Η ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ 'ΧΩΡΟ'

Όταν το μότο 'Δεσμά & Πειθαρχία' (B/D), 'Κυριαρχία & Υποταγή' (D/S) , 'Σαδισμός & Μαζοχισμός' (S/M), είναι αυτό που κινεί τους τροχούς της ιστορίας του 'χώρου'...

Οι κωμικοί θαμώνες του 'χώρου', ως παιδιά αυτής της κοινωνίας, δεν θα μπορούσαν να εξαιρεθούν από ό,τι αφορά τις ψυχικές ασθένειες που ταλαιπωρούν τους 'πολυαγαπημένους συνανθρώπους' τους. Είναι γνωστό ότι οι θαμώνες του 'χώρου' είναι τόσο ειλικρινείς με τον εαυτό τους και με τους άλλους, έως σημείου, αποδεικνύονται σε κάθε περίσταση απολύτως ανεπαρκείς ως προσωπικότητες στην έκφραση αισθημάτων αγάπης και αλληλεγγύης στα μέλη του ίδιου του 'Volk' που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται μετά μανίας, δίκην ιδεολογικής αφοσιώσεως. Ως αδέκαστοι κριτές, δεν ανέχονται παρεκκλίσεις στην γραμμή της σχιζοφρένειας. Η διγλωσσία αποτελεί χαρακτηριστικό φασιστών. Δεν διαθέτουν το σθένος να υπερασπιστούν τις ιδέες τους, τα κότσια να υπερασπιστούν τους συναγωνιστές/συντρόφους τους, το στοιχειώδες αίσθημα ατομικής ή κινηματικής τιμής. Είναι δυνατόν να αγαπήσουν τους 'συνανθρώπους' τους; Ούτε καν. Είναι τόσο υποκριτές που εκτίθενται μόνοι τους. Οι 'αντιρατσιστές', παρουσιάζουν υψηλότερο δείκτη θεαματικής ανθρωπιάς. Οι φασίστες είναι ασθενείς. Πρέπει να τους κατανοήσουμε. Διαφορετικά θα τους μοιάσουμε. Στον 'χώρο' που περιγράφουμε, συμβαίνει το εξής, απερίγραπτο με λόγια ή συνενόηση στη νοηματική. Ακόμα και εάν κάποιοι, βάσει των συμπτωμάτων που εμφανίζουν, αναγνωρίσουν την ασθένεια γύρω τους, είναι βέβαιον ότι θα εμφανίσουν μία εγγενή αδυναμία-άρνηση να παραδεχτούν ότι η περιγραφή αποτυπώνεται στο πρόσωπό τους, δηλαδή ότι το κείμενο καθρεφτίζει την προσωπικότητά τους. Κάθε πρόσωπο αποτελεί αντανάκλαση του κινήματος, της συντεχνίας ή της φατρίας που ανήκει. Στην συνολική δραστηριότητά του (θεωρητική κατάρτιση και πρακτική), πόσο αφοσιωμένος, θαρραλέος, μαχητικός, σοβαρός, πιστός, συνεπής είναι, αντανακλάται η συντεχνία του. Οι πράξεις του έχουν αντίκτυπος στο κίνημα, την συντεχνία ή την φατρία του. Με άλλα λόγια, εάν το πρόσωπο που υποστηρίζει τον φασισμό είναι κοινώς 'τραχανάς', 'μπακλαβάς' ή 'μπουγάτσας', τότε 'χέσε ψηλά και αγνάντευε'. Εάν επί του συνόλου τα πρόσωπα που απαρτίζουν ένα κίνημα εμπίπτουν στις ως άνω κατηγορίες, δηλαδή είναι 'τραχανάδες', 'μπακλαβάδες', 'μπουγάτσες', τότε συνολικά 'χέζουμε ψηλά και αγναντεύουμε'. Τόσο απλά.

Στην αρνητική και διαστρεβλωμένη αίσθηση της κοινότητος αγώνος, ως άλλου μέσου καταπίεσης στο πλαίσιο της εκμεταλλευτικής καπιταλιστικής κοινωνίας, οφείλεται η έλλειψη υπεύθυνων ατόμων που μπορούν με την ατομική στάση ζωής τους να αναδείξουν την κοσμοθεωρία μας. Η ανευθυνότητα σε ατομικό επίπεδο, η έλλειψη ακεραιότητος, η πλήρης ανυπαρξία ηθικής ή μία στρεβλή ηθική που δεν διαφέρει από αυτήν των μικροαστών, η έλλειψη αγωνιστικού πείσματος, η ανυπαρξία συνέχειας στο χρόνο, η ισχνή πίστη στις κινηματικές δομές-βάσεις, αποτελούν ορισμένα καραμπινάτα συμπτώματα που βασανίζουν αυτό που κάποιοι αφελείς και πάντοτε προδομένοι ονομάζουν 'κίνημα' ή κάποιοι άλλοι πιο επιτήδειοι και πονηροί κατσαπλιάδες ιδεών και αγώνων, 'λαός'. Ένας αγωνιστής που επηρεάζει δια του παραδείγματος άλλους αγωνιστές, ωθώντας τους στην σωστή κατεύθυνση, αποτελώντας πρότυπο στον επαναστατικό αγώνα, πολιτικό βαρόμετρο στην κρίση και τις αποφάσεις τους, ισοδυναμεί με μία λαοθάλασσα άβουλων που διανύουν χιλιόμετρα σε πορείες διαμαρτυρίας, κατευθυνόμενοι, ωστόσο, άοπλοι 'προς την νέα Ρώμη'. Οι ανεύθυνοι δεν αισθάνονται υπόλογοι για το καλό ή το κακό, για το σωστό ή το λάθος, για ό,τι έκαναν και ό,τι δεν έκαναν. Κατά παράδοξο τρόπο, έχουν ιδιαίτερα ισχυροποιημένο ένα αίσθημα περί 'αλάθητου', 'ακλόνητου', 'αυταπόδεικτου', 'αδιαμφισβήτητου' όσον αφορά τις πράξεις τους. Θεωρούν πώς είναι αυθεντίες, πολυπράγμονες, πολυτάλαντοι, ότι επειδή 'έχουν', μπορούν κιόλας. Επ' ουδενί αισθάνονται μέλη μίας ευρύτερης κατάστασης, που είναι το κίνημα ή ο λαός στην αυθεντική έκφρασή τους, δηλαδή οργανικές ενότητες που εκφράζονται μαχητικά στις διεκδικήσεις τους. Τουναντίον, δεν αισθάνονται ότι έχουν να αποδείξουν οτιδήποτε στους γύρω τους, ότι είναι αδιαπραγμάτευτη η προσωπικότητά τους. Στην πραγματικότητα, τους φτύνουν και νομίζουν ότι βρέχει, τους υβρίζουν και νομίζουν ότι οι ύβρεις στοχεύουν σε άλλους. Ωστόσο συγχωρούνται, ως παιδιά αυτής της κοινωνίας, επειδή αποτελούν μία στάλα στον ωκεανό της ψυχικής ασθένειας που έχει υπερκαλύψει επί του συνόλου την κοινωνία.

Η διαταραχή ήταν παλαιότερα γνωστή ως σύνδρομο πολλαπλής προσωπικότητας 'multiple personality syndrome'. Αφορά μία ψυχική κατάσταση κατά την οποία, ένα μόνο πρόσωπο, εμφανίζει δύο ή και περισσότερες διαφορετικές ταυτότητες, με την κάθε μία προσωπικότητα, να αντιλαμβάνεται και να αλληλεπιδρά διαφορετικά με το περιβάλλον. Οι διανοητικοί αέρινοι τύποι παρουσιάζουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Ο υπερεγκεφαλισμός τους οδηγεί στην διαμόρφωση προσωπικοτήτων 'alters' προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες του περιβάλλοντός τους. Όσο πιο διανοητικοί είναι οι τύποι, τόσο πιο ανεύθυνοι οι 'alters'. Συχνά αγνοούν οτιδήποτε για την μία ή την άλλη προσωπικότητά τους, δεδομένου ότι θεωρούν πώς είναι μία ενιαία προσωπικότητα. Στην περίπτωση όπου έχουμε 'ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας', ο Μινχάουζεν φαντάζει 'γατάκι' μπροστά τους. Είναι επιστήμονες του ψεύδους και της παραπλάνησης. Όχι όμως ιδιαίτερα έξυπνοι, όταν έχουν απέναντί τους άλλους ευφυέστερους. Ελέγχονται και χειρίζονται πολύ εύκολα, καταπίνουν το παραμύθι αμάσητο και σε ευχαριστούν για αυτό. Οι λεγόμενες 'άλλες' προσωπικότητες προκύπτουν αυθόρμητα και ακούσια και λειτουργούν ανεξάρτητα μεταξύ τους. Η διάγνωση απαιτεί τουλάχιστον δύο προσωπικότητες να παίρνουν συνήθως τον έλεγχο της συμπεριφοράς του ατόμου, και μία μεγάλη σχετικά απώλεια μνήμης. Σύμπτωμα της διαταραχής είναι η σοβαρή αμνησία, η οποία δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως κοινή αφηρημάδα. Το 1994, ο Αμερικάνικος Ψυχιατρικός Σύνδεσμος αντικατέστησε τον όρο 'Διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας' με τον όρο 'Διασχιστική Διαταραχή της Ταυτότητας'. Στη διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας, η μνήμη και άλλες πλευρές της συνείδησης χωρίζονται μεταξύ των 'alters' (κάθε διαφορετική προσωπικότητα ονομάζεται 'alter'). Ο αριθμός των 'alters' που έχει αναγνωριστεί από τους διάφορους ιατρούς ποικίλει από δεκάδες σε εκατοντάδες. Υπάρχουν αναφορές χιλιάδων ταυτοτήτων να κατοικούν στον ίδιο άνθρωπο. Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός ονομάζει αυτές τις διαφορετικές ταυτότητες που βρίσκουν καταφύγιο στον ίδιο άνθρωπο, δαιμόνια, τα οποία έχουν διαφορετικά ονόματα. Το ίδιο συμβαίνει με τις διαφορετικές ταυτότητες που αντικατοπτρίζουν 'alter' προσωπικότητες στον ίδιο άνθρωπο. Οι ιατροί δεν φαίνεται να συμφωνούν για το τί είναι ένας 'alter'. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η διαταραχή οφείλεται σε καταπιεσμένες αναμνήσεις, κυρίως παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Οι αποδείξεις αυτού του ισχυρισμού έχουν αμφισβητηθεί και είναι πολύ λίγες οι αναφορές για την εμφάνιση της διαταραχής σε παιδιά. Διόλου αβάσιμος ο ισχυρισμός μας για τους αντιφασίστες, αποδίδοντάς τους πώς 'τους βίαζαν όταν ήταν μικροί'. Δεν λέμε κάτι άλλο από το προφανές: Ότι είναι 'διχασμένες προσωπικότητες' και δεν έχουν ουσιαστική ευθύνη για την κατάστασή τους. Χρήζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης, όπως καταγράφεται από τον Τσεζάρε Λομπρόζο (βλέπε 'Οι Αναρχικοί', εκδόσεις Ισνάφι). Καμία μομφή περί 'ρατσισμού' μπορεί να μας αποδοθεί ή να σταθεί ως κατηγορία. Ομιλούμε με επιστημονικά δεδομένα που μπορούμε να παραθέσουμε οποιαδήποτε στιγμή. Διάσημο παράδειγμα διχασμένης προσωπικότητας είναι αυτό της Sybil Dorset, από την οποία πήρε το όνομά της η γνωστή ταινία 'Sybil' (1976). Προσαρμόστε τα όσα παρατέθηκαν στην περίπτωση των θαμώνων του 'χώρου' και θα ανακαλύψετε ότι πέρα από τις νοητικές διαταραχές ή διαστροφές, η 'ρίζα του κακού' τοποθετείται στα παιδικά χρόνια. Κανείς φυσιολογικός άνθρωπος έχει άλλη ανάγκη να παραβρίσκεται δίπλα σε αναλφάβητους, συμπλεγματικούς τύπους, 'ουγκ', άτομα με σαδομαζοχιστικές τάσεις, εθισμένους που έχουν τοποθετήσει στην ίδια νεοναζιστική αποσκευή μαστίγια, λάδια, γούνινες χειροπέδες, ροζ σβάστικες, latex στολές SS με έφεση στο BDSM. Ανώμαλοι στον Εθνικοσοσιαλισμό δεν χωράνε και θα πάρουν πούλο. Θέλουμε ανθρώπους με ιδέες, με προσωπικότητα, που αγαπούν την ιδέα και τον αγώνα. Οι νεοναζί που εμφορούνται από απέχθεια προς την κοινωνία και αρέσκονται σε μία ομήγυρης συμπλεγματικών, ας μείνουν στον 'χώρο'. Τελικά παίρνουν αυτό που τους αξίζει, όπως όλοι, βρίσκουν τον προορισμό τους, ανακαλύπτουν τον πραγματικό εαυτό τους ή ξεγελούν τον εαυτό τους ότι είναι 'υγιείς'. Όσοι βρίσκουν σε αυτές τις γραμμές τον εαυτό τους, συνίσταται να παρατήσουν τον ESM ('Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας'-'European Stability Mechanism') και να πιάσουν το BDSM. Η πολιτική έχει αρρενωπότητα, έχει θηλυκότητα, δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ για ουδέτερους...

Η προσωπικότητα (ή ταυτότητα ), ορίζεται ως κάποιος σχετικά ανθεκτικός και διαρκής τύπος ή τρόπος αντίληψης, σχέσης και σκέψης για το περιβάλλον και τον εαυτό του ατόμου, που εκδηλώνεται σε ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών-προσωπικών πλαισίων και καταστάσεων. Οι καταστάσεις προσωπικότητας διαφέρουν μόνον κατά το ότι ο τύπος αυτός ή τρόπος δεν παρουσιάζεται σε τόσο ευρύ φάσμα πλαισίων και καταστάσεων. Κάθε μία από τις προσωπικότητες έχει τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο αντίληψης, συμπεριφοράς, σχέσεων με το περιβάλλον, τύπο αναμνήσεων. Κάθε μία κυριαρχεί και ελέγχει τη συμπεριφορά του ατόμου σε διαφορετικές περιόδους. Η μετάβαση από τη μία προσωπικότητα στην άλλη είναι ξαφνική και απότομη και συνδέεται με κάποιο ψυχοκοινωνικό στρες. Οι προσωπικότητες είναι ξεχωριστές η μία από την άλλη και εκφράζουν διαφορετικές μη συντεθειμένες πλευρές της ταυτότητας (αλλά και της μνήμης και της συνείδησης) του ατόμου. Για παράδειγμα ένα άτομο μπορεί να έχει μία ντροπαλή και με εμφανείς αναστολές προσωπικότητα (ο πιο συνηθισμένος πρωτογενής τύπος προσωπικότητας), μία άλλη που είναι ζωηρή και ελευθεριάζουσα στα 'κατ' ιδίαν', μία τρίτη που είναι εχθρική και καχύποπτη. Οι προσωπικότητες δίνουν διαφορετικά ονόματα στον εαυτό τους και μπορεί να αναφέρουν διαφορετικές ηλικίες (συνήθως μικρότερες από την πραγματική), διαφορετικό φύλο ή μία από την άλλη, διαφορετική καταγωγή. Η κάθε μία προσωπικότητα μπορεί να μη γνωρίζει την ύπαρξη των άλλων προσωπικοτήτων, οπότε είναι μόνον ενήμερη για περιόδους χρόνου που δεν ξέρει τί έγινε. Μπορεί, όμως, και να γνωρίζει στοιχεία ή λεπτομέρειες των άλλων προσωπικοτήτων, να ακούει ή να βλέπει τί κάνουν και να έρχεται σε σύγκρουση με αυτές. Ο αριθμός των προσωπικοτήτων ή καταστάσεων προσωπικότητας ποικίλλει από 2 και υπερβαίνει τις 100. Σε μία ευρεία μελέτη ο μέσος αριθμός ήταν 7 και στις μισές των περιπτώσεων πάνω από 10. Άτομα με τη διαταραχή αυτή βιώνουν κενά της μνήμης που αντιστοιχούν στην κατάληψη του εαυτού από κάποια άλλη προσωπικότητα. Μία προσωπικότητα που θέλει να πάρει τον έλεγχο του εαυτού μπορεί να μπει στη συνείδηση του ατόμου παράγοντας ψευδαισθήσεις (π.χ. ακουστικές ψευδαισθήσεις που δίνουν εντολές).

Πολλοί κλινικοί ψυχολόγοι θεωρούν ότι η μακρόχρονη ατομική δυναμική ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή να συνθέσει τις διαφορετικές προσωπικότητες σ' ένα ολοκληρωμένο εαυτό. Η ύπνωση και η συνέντευξη αμυτάλης μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας για να διευκολύνουν την προσέγγιση των προσωπικοτήτων. Ορισμένοι θεραπευτές χρησιμοποιούν τώρα γνωστική θεραπεία για να βοηθήσουν τη σύνθεση του εαυτού του ασθενή. Όσον αφορά τα φάρμακα, δεν έχει βρεθεί ειδική φαρμακευτική αγωγή. Τα αντικαταθλιπτικά μπορεί να είναι αποτελεσματικά σε συνυπάρχουσα κατάθλιψη, αν και ο ρόλος τους στη 'Διασχιστική Διαταραχή της Ταυτότητας' δεν έχει μελετηθεί συστηματικά. Οι πάσχοντες παρουσιάζουν τα εξής συμπτώματα: Κατάθλιψη, εναλλαγές της διάθεσης, αυτοκτονικές τάσεις, διαταραχές του ύπνου (αϋπνία, εφιάλτες, υπνοβασία), άγχος, κρίσεις πανικού και φοβίες, κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών, καταναγκασμούς, ψυχωτικά συμπτώματα (για παράδειγμα ακουστικές και οπτικές ψευδαισθήσεις), διατροφικές διαταραχές. Μην πιαστείτε κορόιδα και καλέσετε τις πληροφορίες καταλόγου, μην σπεύσετε να ρωτήσετε τους ειδικούς. Πλέον μπορείτε να γίνετε αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες της γενικότερης κλινικής κατάστασης μέσω μίας επίσκεψης γνωριμίας στα κατά τόπους γραφεία και στέκια του 'εθνικιστικού κινήματος'. Πείτε 'ουγκ' όλοι μαζί σε στάση λωτού. Για διαλογισμό μιλάμε, μην πάει αλλούς ο νους σας...στην διανόηση του πρωκτού...

Θάνατος στους Προδότες-Λευτεριά στην Ελλάδα!

Ο τίτλος προέρχεται από την παραλλαγή του μότο που οικειοποιήθηκε η βρετανική 'National Action' που ετέθη 'εκτός νόμου' από την βρετανική κυβέρνηση εξαιτίας των 'τρομοκρατικών ενεργειών' τους. Είναι ανόητο να θέτουν τις οργανώσεις 'εκτός νόμου', δεδομένου ότι τα μέλη τους δεν κινούνται 'εντός νόμου'. Οποιαδήποτε εθνικιστική/εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον είναι εξ ορισμού 'παράνομη'. Δεν χρειάζεται νιονιό για να το κατανοήσει κανείς. Παγκοσμιοποίηση και Πολυπολιτισμικότητα συνεπάγονται 'διαγραφή' των εθνών, των φυλών και των πολιτισμών τους. Είναι γεγονός πώς αμφότερες παγκοσμιοποίηση και πολυπολιτισμικότητα ως αλλοτριωτικές έννοιες έχουν επικρατήσει στη συνείδηση της πλειονότητας των ανθρώπων ως δύο μη αναστρέψιμα. Ότι πρέπει να ζήσουμε με αυτά και ότι δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Ο φιλόσοφος Χέρμπερτ Μαρκούζε μίλησε για διάφορα. Άλλοι είχαν αυτιά να ακούσουν και άλλοι δεν άκουσαν από συμπλεγματισμό, μόνον και μόνον εξαιτίας της εβραϊκής καταγωγής του, δικαιώνοντας την ρήση του Ντε Μονταίν 'Στη ζωή μου είδα πολλούς ανθρώπους οι οποίοι κατάντησαν να είναι ολοκληρωμένοι βλάκες από την υπερβολική δίψα για γνώση'. Ο 'χώρος' αποτελείται στην πλειοψηφία του από τους ολοκληρωμένους βλάκες που αναφέρει ο Μονταίν. Από τους άβουλους αυτούς ανθρώπους που στερούνται κριτικής ικανότητος και δημιουργικής αντιλήψεως και ανακυκλώνουν ζητήματα που θα κούραζαν και έναν παλαιοντολόγο. Σπάνια έχουν να επιδείξουν πνεύμα ανατρεπτικό. Σιγοσβήνουν μέσα στην αντιγραφή των ηλιθιοτήτων που προωθούν οι αντιφασίστες. Για παράδειγμα, παίζουν 5Χ5 οι αντιφασίστες, σπεύδουν και οι 'χωρικοί' να παίζουν και αυτοί 5Χ5. Αλλά είναι 'εθνικιστικό 5Χ5' και επειδή η τοποθεσία που παίζεται το τόπι είναι 'ελληνικό έδαφος'. Μετά ακολουθεί και το μότο 'Το 5Χ5 μας ανήκει επειδή στην αρχαία Ελλάδα το έπαιζαν οι πρόγονοί μας'. Εύλογα, το Δρομοκαϊτιο είναι πολύ κοντά για κάθε εθνικιστή που ασπάζεται τέτοιες αντιλήψεις. Ο 'χώρος' ζέχνει. Μούχλα, λέρα, βρωμιά και έχουνε μπλεχτεί στα σκατά. Προσπαθούν να επιδείξουν την μεγάλη μόρφωσή τους, ότι είναι 'γραμματιζούμενοι', ότι 'κατέχουν', ότι 'γνωρίζουν', ενώ είναι ολοκληρωτικά ανίκανοι να διαχειριστούν την πιο απλή υπόθεση στην ζωή τους. Μονάχα οι βλάκες μπορούν να είναι ολοκληρωμένοι και τους περιέγραψε και ο Ευάγγελος Λεμπέσης. Είναι χρήσιμοι, διότι δίχως αυτούς η ευφυϊα θα είχε εξαντλήσει κάθε περιθώριο λογικής σκέψεως. Η βλακεία είναι απαραίτητο συστατικό. Είναι το αλατοπίπερο της ζωής. Χωρίς ηλίθιους θα νιώθαμε μία αβάσταχτη μοναξιά.

Όταν κληθούν να αποδείξουν την αταλάντευτη πίστη στις ιδέες τους, τότε τους πιάνουν τα κλάμματα, γίνονται Βαλάντηδες και Μπούκουρες, θέλουν τον δικηγόρο τους, διψούν, θέλουν να πάνε για κακάκια ή ξεφτιλίζονται μόνοι τους, αποκηρύσσοντας με ελάχιστα σκαμπίλια ή άνευ αυτών τις ιδέες τους και είναι πρόθυμοι να κάνουν οτιδήποτε για να βγουν από την δύσκολη θέση. Να καταδώσουν τον διπλανό τους με την δικαιολογία ότι 'εάν δεν το κάνουν αυτοί, θα το κάνει κάποιος άλλος', να συνεργαστούν με τον εχθρό για την ατομική προβολή ή καταξίωσή τους. Όλα αυτά τα κάνουν οι 'γενναίοι Σπαρτιάτες' που δεν έχουν το ηθικό σθένος να πράξουν την ελάχιστη ατομική θυσία και ουκ ολίγες φορές έχουν παραδώσει εθνικά και φυλετικά σύμβολα στον εχθρό, χωρίς καν να δώσουν την μάχη τους. Και επειδή ο πονηρός νους όλων υμών, θα φαντασιωθεί πώς αναφερόμαστε στους χρυσαυγίτες, σας διαψεύδουμε λέγοντας πώς οι μεγαλύτεροι ξεφτίλες που υπάρχουν στον 'χώρο', ως επί τω πλείστον, προέρχονται από το δορυφορικό σύμπαν της Χρυσής Αυγής. Από την δεξαμενή των 'αυτόνομων'. Είναι οι πονηρούληδες που κρατούν μεσοβέζικη στάση, καιροφυλακτώντας να αρπάξουν μία θεσούλα. Από τέτοιες πολιτικές πουτανίτσες βρίθει ο 'χώρος'. Όσο δεν γίνεται το χατίρι τους, διατηρούν μία επικριτική στάση απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Στον βαθμό που γίνει το χατίρι τους, εξελίσσονται στα αθλιότερα κομματόσκυλα. Πόσοι 'αυτόνομοι' έχουν γλείψει κατουρημένες ποδιές χρυσαυγιτών για να κερδίσουν μία θεσούλα ή ένα μεροκάματο στη δούλεψή τους! Πολλοί, πάρα πολλοί. Πόσοι έχουν γράψει στα αρχίδια τους τη Χρυσή Αυγή και τις θέσεις και τα μεροκάματα; Λίγοι, πάρα πολύ λίγοι. Αυτά για να είμαστε ακριβείς. Πολλοί εκ των 'αυτόνομων' μπαινοβγαίνουν στη Χρυσή Αυγή και πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες στους 'συντρόφους' τους. Είναι πολλοί εκ των 'αυτόνομων' που πουλάνε πληροφορίες για να έχουν την εύνοια του κόμματος. Είναι κοινά σκουπίδια που θα μπορούσαν να είναι οτιδήποτε μπορεί να τους προσφέρει μία αίσθηση ατομικής προβολής ή καταξιώσεως στα μάτια της κοινότητος. Στην ψυχή τους είναι λαμόγια, όχι πάντως 'εθνικιστές'. Υπάρχουν 'εθνικιστές' που δεν διαφέρουν από τους 'ανθέλληνες' που καίνε την ελληνική σημαία, επειδή για αυτούς είναι εξίσου 'ένα κομμάτι ύφασμα'. Όταν ο ραγιαδισμός έχει εξαπλωθεί στην μικροαστική λογική του εμποράκου, τί μπορεί να περιμένει κανείς από τους ολοκληρωμένους βλάκες που αποτελούν και αυτοί με τη σειρά τους παιδιά αυτής της κοινωνίας. Υπάρχουν και οι υπεραγορές του 'χώρου'. Διαλιέχτε από βιβλία, βρακιά, μπλούζες, σημαίες, μέχρι πατάτες, αγγούρια, ντομάτες, γαμπρούς, νύφες. Όλα σε τιμή ευκαιρίας! Ξεπουλάνε λέμε! 1 κιλό βιβλία μαζί με 1 κιλό ραπανάκια, ό,τι πάρετε κοστίζουν μόλις 14,88 για να κάνουνε και την 'έξυπνη' προπαγάνδα τους, οι μπετόβλακες!

Ο Μαρκούζε μίλησε για την μαζική κουλτούρα, για το πέρασμα από τις ψευδείς ανάγκες στις πλαστές ανάγκες. Τέτοιες ανάγκες έχουν δημιουργηθεί στον 'χώρο'. Ανέκαθεν υπήρχαν, υπάρχουν, θα υπάρχουν. Να φοράς το μπλουζάκι για να είσαι ο 'εθνολεζάντας', να είσαι ο 'προφίλ-advance' με το εντυπωσιακό Facebook, να είσαι το σπουργιτάκι του Twitter και να προβάλεις τα μπράτσα ή τα κωλομέρια σου στο Instagram μπας και δεις χαρά στα σκέλια σου. Να είσαι το κάτι που δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση αντανάκλαση του εαυτού σου στο πεδίο του αγώνα. Τί να τα κάνουν τα γυμναστήρια και τις πολεμικές τέχνες όταν κάτι λιμοκοντόροι αντιφασίστες τους ξεβρωκώνουν στο πεζοδρόμιο, επειδή τους λείπουν το τσαγανό, η μαγκιά, η αλητεία, το πείσμα, η πίστη σε αυτό που είναι. Ακόμα και εάν ένας εθνικιστής μείνει στον κόσμο αυτό, οφείλει να υπερασπιστεί την ταυτότητά του, αυτό που πρεσβεύει, αυτό που είναι. Είναι ντροπιαστικό να βλέπεις τους ιδεοληπτικούς αντιφασίστες να υπερασπίζονται τα κωλόπανά τους με τέτοιο ζήλο και από την άλλη να βλέπεις τους 'εθνικιστές' να εγκαταλείπουν θέσεις μάχης με το παραμικρό. Τις μωρές παρθένες, τις κότες τις τρίλυρες τις μακροπουπουλάτες τις είδαμε όλοι όταν άρχισαν οι διώξεις εναντίον της Χρυσής Αυγής. Έως τότε, όλοι ήταν 'εθνολεζάντες' με παραλλαγή πόλης, μαύρο μπλουζάκι, μπράτσα και κονιόρδοι. Μετά έβαλαν την ουρά στα σκέλια και πήγαν για νάνι. Μας έσπασαν τα τύμπανα από το κακάρισμά τους.

Το εβραιόψυχο διαλυτικό πνεύμα που έχει αλώσει τα πάντα σε αυτή την κοινωνία, η αναβολή της πράξης, η ανάθεση στην αόρατη αρχή, η ανευθυνότητα έναντι του ατομικού καθήκοντος, είναι αυτά και άλλα πολλά που έχουν διαβρώσει το 'χώρο' από δεκαετιών και τα παιδιά του που αναζητούν τον κηδεμόνα που θα τους τραβήξει από το χέρι για να πράξουν τα δέοντα. Το είπαμε πρωτύτερα. Παιδιά αυτής της κοινωνίας. Άρρωστη η κοινωνία επί του συνόλου. Άρρωστοι και τα παιδιά της. Σπαθάτες κουβέντες για ελληνικά αυτιά. Τί περιμένετε να σας κάνει ένας Περίανδρος ρε κεφτέδες; Τράβηξε όσα τράβηξε αυτός ο άνθρωπος και έχετε το θράσσος να αξιώνετε να ηγηθεί της όποιας προσπάθειας για να σας ξελασπώσει ακόμα μία φορά; Διαβάστε τί σας λέει. Δεν αφήνει καμία απορία. Ξεκάθαρα μιλάει ο άνθρωπος. Ούτε ένας από εσάς δεν έχει την μαγκιά ή την προκατάληψη να γίνει αφέντης του εαυτού του και να οδηγήσει τα πράγματα, κάνοντας έστω πλάτη στον Περίανδρο για να τα πούμε όπως έχουν τα πράγματα; Ούτε ένας ή μία από εσάς; Τόσο ξεφτίλες είσαστε που κρύβεστε πίσω από τους αγώνες του και προσπαθείτε να αποφύγετε τον δρόμο της ατομικής θυσίας; Αυτό είσαστε; Eθνοαυνανιστές;

Είναι γεγονός πώς η αντίσταση στα σχέδια που απεργάζεται το σύστημα πατώντας σε αυτά τα δύο, (παγκοσμιοποίηση-λαθρομετανάστευση/πολυπολιτισμικότητα-νεοτρομοκρατία) αποτελεί ζητούμενο. Η αντίσταση σε παγκόσμια κλίμακα δεν ήταν και δεν είναι η αναμενόμενη. Και αυτό διότι είναι σε αντιστοιχία με αυτά τα δύο ήταν και είναι πολύμορφη και πολυπλόκαμη. Η μετάλλαξη που προήλθε εξαιτίας αυτών δεν άφησε ανέγγιχτο κάποιο κομμάτι της ζωής μας. Από την καθημερινότητα έως τις αντιλήψεις μας στα πολιτικό, θρησκευτικό, πολιτιστικό επίπεδα. Μας έπιασαν στον ύπνο, άκαπνους, άοκνους, απροετοίμαστους, και δεν είχαμε το περιθώριο να εστιαστούμε προς τα πού να στρέψουμε στην πολεμική μας. Στο θρησκευτικό κομμάτι; Στο πολιτικό κομμάτι; Στο πολιτιστικό κομμάτι; Πού; Πρόκειται για μετωπική επίθεση. Το σύστημα έχει αντιτάξει ένα πολυδαίδαλο μηχανισμό που αλώνει τα πάντα και σε υψηλή συχνότητα. Ο μηχανισμός μας έχει φυλακίσει στον ίδιο τον εαυτό μας. Είμαστε αιχμάλωτοι της ίδιας της σκέψης μας. Η σκέψη μας παίζει παιχνίδια. Κάποιοι παίζουν παιχνίδια με τον νου μας. Πρέπει να απεγκλωβιστούμε. Πρέπει να κάνουμε κομμάτια την ύλη-το υλικό φθαρτό σώμα για χάρη του άυλου-της αθάνατης ψυχής. Η κατάσταση αντανακλάται στους γελοίους ακροδεξιούς που όλοι γνωρίζουμε ποιοί είναι, πώς είναι, πόσοι είναι, γιατί είναι. Ωστόσο, τους αφήνουμε να μολύνουν την σκέψη όσων νέων διακατέχονται από μαχητικό πνεύμα και έχουν όρεξη να ριχτούν στην μάχη. Όσο αναστέλλουμε την τιμωρία τους, άλλο τόσο γινόμαστε θύματα του ίδιου του εαυτού μας, παρά των ίδιων. Ο εχθρός είναι ο εαυτός μας, όχι οι άλλοι. Για να αγωνιστούμε πρέπει να έχουμε πείσει τον εαυτό μας: Ότι θέλουμε να αγωνιστούμε και ότι μπορούμε να αγωνιστούμε. Πρέπει να σκοτώσουμε την παθητικοποίηση μέσα μας. Πρέπει να προβούμε σε 'ρήξη και ανατροπή' με τον ίδιο τον εαυτό μας. Πρέπει να κηρύξουμε πόλεμο στον εαυτό μας. Ειδάλλως, ο Έβολα είναι αχρείαστος και καλύτερα να τον διαβάσουν οι άσχετοι, καθότι έχουν περισσότερες πιθανότητες να πράξουν τα δέοντα σε σχέση με τους 'εθνικιστές' που τα θεωρούν ούτως ή αλλιώς 'τετριμμένα'. Αυτά εξαιτίας της προπαγάνδας με την οποία μας βομβαρδίζουν νυχθημερόν και δεν μας αφήνουν περιθώριο να σκεφτούμε.

Κάποιοι αντιστάθηκαν, κάποιοι αντιστέκονται και κάποιοι θα συνεχίσουν να αντιστέκονται. Επειδή ο όρος 'κίνημα' αναφέρεται τακτικά στα πηγαδάκια του 'χώρου' και κάποτε πρέπει να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο, τί εννοούμε επ' αυτού, πρίν από όλα οφείλουμε να σταθούμε με ειλικρίνεια απέναντι στην πραγματικότητα. Κίνημα υπάρχει μονάχα όταν υπάρχει σκοπός, στόχευση, προοπτική μέλλοντος χρόνου. Όταν υπάρχουν συνειδητές μάχες στο θέατρο του εθνικού-κοινωνικού-φυλετικού πολέμου. Όταν δεν υφίστανται τα προηγούμενα, είναι ανόητο να επικαλείται κανείς τον όρο 'κίνημα'. Από την στιγμή που το κάνει, τότε έχουμε μία πρώιμη ένδειξη για την κομμουνιστική ψυχολογία του. Είναι ήδη μολυσμένος από το κομμουνιστικό δηλητήριο και ελλοχεύει ο κίνδυνος να χειραγωγήσει σε ατραπούς επικίνδυνες όσους παραμείνουν αφελείς. Να μην το κρύψουμε άλλο. Υπάρχουν κομμουνιστάκια μέσα στο εθνικιστικό κίνημα που μολύνουν με τις ουτοπικές ιδέες τους την πορεία αυτού. Ο 'χώρος' δεν τους απομονώνει και δεν τους εκδιώκει, οπότε το καθήκον αυτό επαφίεται σε εμάς. 'Η ελευθερία εκλογής αφεντικών, δε καταργεί ουτε τα αφεντικά ούτε τους σκλάβους', είπε σε κάποιο σημείο ο Μαρκούζε. Για να αρνηθούμε την ανάθεση σε κάποια 'αρχή', ξένης προς ημάς, τον ρόλο του εντολοδόχου ή του διαχειριστή της ζωής μας, πόσο μάλλον του αγώνος μας, οφείλουμε να κινητοποιηθούμε μόνοι μας. Με αυτενέργεια, με ατομική πρωτοβουλία, με αγωνιστικό πάθος ακόμα και εάν κάνουμε λάθος. Κανείς δεν έγινε αγωνιστής εν μία νυκτί. Χρειάζεται η άσκηση, όπως στην γυμναστική. Δεν πρόκειται να κάνεις το τέλειο σώμα με μία προπόνηση. Χρειάζεται να γίνει εσωτερικό βίωμα η ένταξη της ασκήσεως στο καθημερινό πρόγραμμά μας. Χρειάζεται το πείσμα για να γίνεις καλύτερος. Θα πλακωθείς, μπορεί και να σε πλακώσουν, εάν δεν φας δεν θα ρίξεις και τούμπαλιν. Εάν δεν πονέσεις, δεν θα μπορέσεις στη συνέχεια να πονέσεις τον εχθρό. Όπως είχε πει ο Νίτσε: 'Όποιος δεν φοβάται τον εαυτό του, δεν μπορεί να προκαλέσει φόβο'.

Χρειάζεται να αποκτήσουμε μοναδικές εμπειρίες, δυνατές συγκινήσεις, να βιώσουμε ανεπανάληπτα πράγματα, να κατηφορήσουμε στις πηγές της εθνικής και φυλετικής μαντικής και να ανηφορήσουμε σε πνευματικά μονοπάτια, να επικοινωνήσουμε με τον έναστρο ουρανό για να κατανοήσουμε τί συμβαίνει επί της γης, πρέπει να κάνουμε πολλά. Ο ριζοσπαστικός εθνικισμός είναι το μονοπάτι του λύκου. Πρέπει να γευτούμε το αίμα μας και των αντιπάλων μας για να μπορέσουμε να αισθανθούμε κυνηγοί και κυνηγημένοι. Γοητεία έχουν και τα δύο. Ο αγωνιστής γνωρίζει πολύ καλά ότι πρέπει να τα γευτεί στον ίδιο βαθμό. Κανείς δεν θα είναι εσαεί κυνηγός και εσαεί κυνηγημένος. Διόλου σημασία έχει η σειρά. Αυτό που μετράει πάνω από όλα είναι το ασίγαστο πάθος και η ακόρεστη δίψα για αγώνα, για θυσία, για πόλεμο, για ιδανικά. Ένα γραμμάριο μάχης ισοδυναμεί με τόνους θεωρίας. Οι αγωνιστές δεν εκκινούν από την ορθότητα της τάδε ή της δείνα θεωρίας, επειδή ταιριάζουν στην συνείδησή τους ή φοριούνται άνετα στον καιρό τους. Ο αγωνιστής φορτώνει με εμπειρίες, γίνεται ένας νέος άνθρωπος, περνάει από εντάσεις, κλιμακώσεις, μεταμορφώνεται σε κάτι νέο που ίσως ούτε ο ίδιος είχε ποτέ του φανταστεί. Είναι το κάλεσμα της μοίρας. Αναγνωρίστε το κάλεσμα, ανταποκριθείτε, ορμήστε με λύσσα και φοβέρα. Είναι ο σκοπός της ζωής μας. Μην κάνετε πίσω, ποτέ. Μην προδώσετε αυτό που είσαστε, ποτέ. Αγνοήστε την σάπια κοινωνία και την προώθηση. Δεν ζούμε για τη λέζα και το χαρτί, αλλά για μία μαγική εκστατική στιγμή. Ναι, σύντροφοι, καλώς καταλάβατε, αυτό είναι η ζωή. Νυν υπέρ πάντων ο αγών!