Στο παρόν θα καταγραφτούν κάποιες σκέψεις, με όσο τον δυνατόν πιο συμπυκνωμένο τρόπο, τόσο για την οικονομία του χώρου (παρόλο που δεν υπάρχει περιορισμός) όσο για την αρτιότερη κατανόηση. Ο τίτλος του παρόντος μαρτυρά σε τι θα αναφερθούμε. Στο εθνικιστικό αντάρτικο πόλεων. Ο όρος αυτός οφείλεται στους Ανένταχτους Μαιάνδριους Εθνικιστές. Ουδείς άλλος, σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο, προσωπικότητα ή συλλογικότητα του 'χώρου' τον έχει χρησιμοποιήσει πριν από αυτούς και επομένως η πατρότητα αυτού τους ανήκει. Η δυναμική παρουσία τους στον ριζοσπαστικό εθνικιστικό αγώνα τα τελευταία 10 χρόνια είναι αδιαμφισβήτητη. Οι φανατικοί υποστηρικτές και οι ορκισμένοι εχθροί τους πολλοί. Έπειτα από αρκετά χρόνια, χάρη σε αυτούς ο 'χώρος' σήκωσε ανάστημα απέναντι σε μία άκρα αριστερά που επιτίθεται σε μόνιμη βάση, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια στους διάφορους συλλόγους και τις ομάδες του 'χώρου' να αναπνεύσουν όπως-όπως σε πολιτικό επίπεδο. Εάν δεν υπάρξουν ήττες, δεν θα υπάρξουν νίκες. Από τις ήττες μαθαίνει κανείς, όχι τόσο από τις νίκες. Οι νίκες προκαλούν εφησυχασμό. Οι ήττες ανασκουμπώνουν. Σε κάθε επίπεδο.
Οι Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές επέτυχαν κάτι πολύ σημαντικό, στο οποίο ουδείς εκ των συνιστωσών του 'ενιαίου μετώπου' του 'χώρου' μας έχει αναφερθεί. Έθεσαν όριο στην επιθετικότητα της άκρας αριστεράς, στις ατιμώρητες επιθέσεις της οποίας μας είχε συνηθίσει ο 'χώρος'. Πλέον, οι ακροαριστεροί και οι προστάτες τους υπολογίζουν ότι στις αριστερές γροθιές τους θα υψωθεί η δεξιά που δεν θα βαστάει γαρύφαλλα, αλλά τσεκούρι για να τις κόψει από τη ρίζα. Προφανώς δεν επιθυμούν δάφνες. Εάν το επιθυμούσαν, δεν θα δρούσαν σε καθεστώς παρανομίας στο εθνικιστικό αντάρτικο πόλεων. Θα φορούσαν γραβάτες, κοστουμάκια, θα έκαναν δημόσιες σχέσεις και εμφανίσεις, θα είχαν ονόματα, διευθύνσεις, τηλέφωνα και θα μας έλεγαν 'ανοίξαμε και σας περιμένουμε'. Με λίγα λόγια, θα διακατέχονταν από την 'λογική του μαγαζιού'. Θα αποτελούσαν ένα ακόμα μαγαζί από τα δεκάδες που αποτελούν τον 'χώρο'. Το μαγαζί είναι οτιδήποτε. Η 'λογική του μαγαζιού' δεν είναι οτιδήποτε, αλλά κάτι πολύ συγκεκριμένο. 'Μαγαζί γωνία' μπορεί να ορίζει ο καθένας το έννομο συμφέρον του. Όταν αυτό που του αποδίδει το μαγαζί γωνία, το αποτέλεσμα της εκμεταλλεύσεως, το παντελονιάζει, χωρίς να προσφέρει σε ένα κινηματικό επίπεδο, τότε έχουμε να κάνουμε με μαγαζάτορα. Εάν όλα αυτά τα αποδώσουμε στο πολιτικό επίπεδο, τότε αντιλαμβάνεται ο καθένας με τι έχουμε να κάνουμε. Είτε κόμματα, είτε βιβλιοπωλεία, είτε ηλεκτρονικά καταστήματα, είτε, είτε, είτε. Ως ενταγμένοι στον ριζοσπαστικό εθνικιστικό αγώνα, δεν είμαστε στο 'είτε', αλλά στο 'ίτε'. Δεν είμαστε στο 'είτε με πιστωτική, είτε σε μετρητά', αλλά στο 'με θυσία προσωπική και πρακτικά'.
Εξάλλου, η νοοτροπία που καλλιεργήθηκε επί του συνόλου είναι αυτή. Ο 'χώρος' αυτά τα μαθήματα παρέδωσε. Αυτή είναι η 'ηθική' του. Η πολιτική αφέλεια, αλλά και η κουτοπονηρία που τον διακρίνουν τον οδήγησαν σε λάθη τακτικής. Προφανώς αυτή είναι η διαφορά του από τους συμμορίτες που καταγγέλει και στους οποίους εναντιώνεται σε ιδεολογικό επίπεδο πρωτίστως. Οι πατριώτες και οι εθνικιστές διακρίνονται για την αγνότητα των ιδεών τους, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αυτές εκφέρονται προς τα έξω. Η παρανομία δεν αποτελεί πολιτικό ιδανικό για αυτούς. Όμως, σε έναν πόλεμο που διεξάγεται με υπόγειο τρόπο, η πολεμική αρετή δεν αρκεί. Η παρανομία είναι μέσο, δεν είναι σκοπός. Εξάλλου, ο εχθρός έχει την δυνατότητα να ορίζει στα μέτρα του τι επιτρέπεται και σαφώς για τους πατριώτες και τους εθνικιστές δεν είναι πολλά αυτά που επιτρέπονται. Δεν είναι 'επαγγελματίες' επαναστάτες, να το πούμε έτσι, όπως ήταν οι μπολσεβίκοι, οι οποίοι άφησαν πίσω τους μία πολιτική κληρονομιά που ελάχιστα διαφέρει από μία αγωνιστική προσήλωση στα όρια θρησκείας. Μολονότι αποστρέφονται την 'θρησκεία', αποδεικνύονται περισσότερο πιστοί στον εναγκαλισμό της πολιτικής πίστης στον σκοπό της αόρατης δικτατορίας που ευαγγελίζονται. Αυτό είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσουν οι πατριώτες και οι εθνικιστές. Με το εθνικιστικό αντάρτικο πόλεων, οι πατριώτες και οι εθνικιστές μπορούν να ελπίζουν. Με τον 'νόμιμο' πολιτικό αγώνα, μπορούν να απελπίζονται ότι θα καταφέρουν να πείσουν τις μάζες για το δίκαιο των θέσεών τους. Παραβλέπουν ότι οι μάζες ελκύονται από την δύναμη, όπως διδάσκει ο παλαίμαχος Εθνικοσοσιαλιστής George Lincoln Rockwell. Το παράτολμο θάρρος είναι αυτό που οδηγεί σε πράξεις αυτοθυσίας που έχουν αντίκτυπο στις μάζες. Τα πομπώδη λογύδρια και οι πολιτικές συνεστιάσεις δεν παράγουν πολιτικά αποτελέσματα. Αντίθετα, παράγουν σαπιοκοιλιές. Οι επιθέσεις παράγουν ψυχολογία πολεμικής αναμετρήσεως, αυτό που έχουν ανάγκη τόσο οι μάζες, όσο οι αγωνιστές που πρέπει να παρακινηθούν σε δράση για τις ιδέες τους. Εθνικισμός σημαίνει πράξη και όχι μονάχα λόγια. Αυτό το δόγμα οφείλουν άπαντες να το θέσουν ως προμετωπίδα στην πολιτική εμπλοκή τους. Είμαι ενταγμένος σημαίνει ότι συμμετέχω ενεργά με τον οποιονδήποτε τρόπο σε ένα κίνημα, ανεξάρτητα από το αν ανήκω οργανικά σε ένα κόμμα, σύλλογο ή συλλογικότητα.
Για να θεωρηθεί ενταγμένος κανείς σε ένα κίνημα με την πλατιά έννοια του όρου, προϋποτίθεται η απόφασή του να προσφέρει στην οικοδόμηση ενός ιδεολογικού μετώπου που επιδιώκει σαφές πολιτικό αποτέλεσμα. Ενταγμένος δεν σημαίνει 'χτυπάω κάρτα' σε ένα κίνημα. Ενταγμένος σημαίνει ότι δεν λαμβάνω εντολές για να προσφέρω. Σημαίνει ότι αναγνωρίζω μόνος/η μου ποιό είναι το καθήκον μου. Σημαίνει ότι δεν περιμένω εντολές για να δράσω. Σημαίνει ότι δρω από μόνος/η μου στο επίπεδο της κοινής προσφοράς. Η πρωτοβουλία είναι το επιδιωκόμενο. Όσο περισσότεροι πάρουν πρωτοβουλίες, τόσο πλατύτερο θα είναι το μέτωπο. Όσο ποιοτικότερες αυτές, τόσο βαθύτερο το μέτωπο. Στον πόλεμο χρειάζονται οι μαχητές, όσο και τα ορύγματα. Οι μαχητές δεν μπορούν να είναι εκτεθειμένοι στο 100% σε κάθε χρονική στιγμή. Είναι αναγκαία και η ξεκούραση του πολεμιστή. Ειδάλλως, ο πόλεμος θα χαθεί από τις στοχευμένες επιθέσεις του εχθρού.
Τα τελευταία χρόνια ο πατριωτικός και εθνικιστικός χώρος θερίζει τους καρπούς των σπόρων που έσπειραν οι αγωνιστές του. Αντιθέτως, δεν θερίζει οτιδήποτε από γραβατάκηδες και σαπιοκοιλιές. Ο ρόλος αυτών είναι να τραβήξουν το καζανάκι προτού αποχωρήσουν για το επόμενο τσιμπούσι. Αυτό το δεδομένο δεν έχει συνεκτιμηθεί καταπώς του αρμόζει. Δεν έχει πραγματοποιηθεί κανενός είδους απολογισμός τόσο σε επίπεδο ανοικτής συζητήσεως στους κόλπους του, όσο σε επίπεδο πρακτικής με την κατάστρωση ενός επαναστατικού προγράμματος ή με την σύνταξη ιδεολογικής πλατφόρμας όπως για παράδειγμα συμβαίνει σε αντίστοιχα κινήματα στο εξωτερικό. Πώς άλλωστε αυτό να γίνει, οπόταν διάφορα συμπλεγματικά πρόσωπα έχουν μεταθέσει το προσωπικό πρόβλημα της αυτοεπιβαιώσεως και της ανασφάλειας που νιώθουν καλυπτόμενοι πίσω από ταμπέλες! Ως ελλειμματικές προσωπικότητες, ουδέποτε θα μπορούσαν να ξεχωρίζουν για οτιδήποτε. Αντιθέτως, αναπνέουν καλύτερα όταν κρύβονται πίσω από την ταμπέλα ενός μαγαζιού. Χωρίς αυτήν, δεν θα γύριζε κανείς να τους κοιτάξει καν. Στο παρόν, απολαμβάνουν της επιβεβαιώσεως ενός 'like' ή 'click'. Προφανώς δεν έχουμε να ζηλέψουμε οτιδήποτε από κάποιο άλλο κίνημα του εξωτερικού, καθότι οποιαδήποτε αντιστοιχία είναι άτοπο, ωστόσο οποιαδήποτε θετικά στοιχεία μπορούμε να υιοθετήσουμε και να προσαρμόσουμε στον δικό μας κορμό αποτελεί στοιχέιο πολιτικής ωριμάνσεως που μονάχα θετικά μπορεί να προσφέρει στην περίπτωσή μας. Εάν οι πατριώτες και εθνικιστές δεν έχουν στόχο, τότε ποιός άλλος μπορεί να έχει; Ο εχθρός μας είναι δεδομένο ότι έχει και τον έχει επιτύχει, ακριβώς διότι είχε σχέδιο, στρατηγική και οργάνωση από αιώνων για να επιτύχει ό,τι επέτυχε. Είναι γεγονός ότι στις τάξεις των πατριωτών και των εθνικιστών υπάρχει κάποιου είδους 'απέχθεια' και μία περίεργη λαγνεία για το 'αγαπημένο' κράτος που τα φροντίζει όλα και μία κακής ποιότητας νοοτροπία κάθε φορά που ακούγεται η λέξις 'οργάνωση' ότι παραπέμπει σε κομμουνιστοσυμμορίτες άπλυτους που συνωμοτούν σε κάποιο σκοτεινό σοκάκι ή κάποια υπόγα που την τρώει η υγρασία. Αυτά είναι τα παράγωγα του κρατικοδίαιτου πατριωτισμού και εθνικισμού. Εδώ όμως έχουμε την υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Δεν μπορεί κανείς να θαυμάζει στα λόγια ή και γραπτώς τους Φιλικούς ή τα κατορθώματα των προγόνων και να δυσανασχετεί ή ακόμα χειρότερα να καταδικάζει τις ίδιες πρακτικές στο σήμερα. Δεν μπορείς να σου αρέσει η ΕΟΚΑ στις φωτογραφίες και όταν έρχεται ο κόμπος στο κτένι για να γίνεις η συνέχειά της, εσύ να επικαλείσαι ότι έχεις ανειλημμένες υποχρεώσεις ή να σκαρφίζεσαι ένα σωρό δικαιολογίες για την αναβλητικότητά σου. Δεν μπορείς να παρουσιάζεσαι ως μεγάλος αγωνιστής στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως, όταν οι πέτρες γνωρίζουν ότι έχεις λιώσει το 'enter' για να την πέφτεις σε 'συναγωνίστριες' ή να επικαλείσαι δράσεις στις οποίες ουδέποτε φυσικά συμμετείχες και να πουλάς τον εαυτό σου ότι είσαι παλιά καραβάνα, όταν οι πέτρες γνωρίζουν ότι ήσουν και είσαι 'πουθενάς' και χειρότερα 'μυρωδιάς'. Όπως δεν μπορείς να θεωρήσεις εαυτόν γνώστης ή παράγοντας στον 'χώρο', μόνο και μόνο επειδή έχεις αποστηθίσει ό,τι καμμένο τσιτάτο έχει γραφτεί ή επειδή ξοδεύεις περισσότερο χρόνο από άλλους ανθρώπους στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως για να δείξεις πόσα πολλά γνωρίζεις περί ιδεολογικών θεμάτων, ενώ το χρονικό περιθώριο που σου απομένει για να αποδείξεις ότι ζεις σε πραγματικό χρόνο δεν επαρκεί. Τα κριτήρια βάσει των οποίων αποτιμάται η προσφορά κάποιου/ας στον 'χώρο' είναι θλιβερά. Όπως και να το δει κανείς, καμία σημασία δεν έχει. Αυτό που έχει σημασία είναι η προσφορά στον αγώνα. Όταν αυτή η 'προσφορά' αναλώνεται σε μία αρρωστημένη εναλλακτικότητα, αντί να είμαι ένας/μία καμμένος/η αναρχικός/ή ή κομμουνιστής/στρια γίνομαι καμμένος εθνικιστής/στρια, επειδή έχω ή νομίζω ότι έχω φίλους και φίλες για να απαλύνω την αποτυχία μου σε κάθε επίπεδο. Το 'γνώθι σαυτόν' λείπει σε απροσμέτρητο βαθμό από τον 'χώρο' που λυμαίνονται διάφορες προσωπικότητες και κατ' επέκτασι ομάδες που μονάχα ζημία έχουν προκαλέσει για να ικανοποιήσουν τα συμπλέγματά τους.
Ο αντιεξουσιαστικός χώρος που πολλοί νομίζουν εσφαλμένα ως ασύντακτο τσούρμο μπαχαλάκηδων, παρουσιάζει πολύ μεγάλη πολυπλοκότητα όσον αφορά ποιοί κάνουν σε αυτόν κουμάντο και τον τρόπο με τον οποίο δίνονται οι εντολές και λαμβάνονται αποφάσεις σε καθε επίπεδο. Πολλοί θεωρούν ότι στον αντιεξουσιαστικό χώρο, λόγω της καταστροφικής δυναμικής που έχει η στρατηγική υιοθετείται αποκλειστικά η οριζόντια οργάνωση και απορρίπτεται κάθε πυραμιδοειδής δομή. Απαττάσθαι οικτρά όσοι και όσες το νομίζετε. Η οριζόντια δομή της οργάνωσης αποτελεί το τυράκι ώστε το ποντικάκι να πιαστεί στη φάκα. Όταν πιαστεί στη φάκα, ανοίγει η κουρτίνα και το ποντικάκι βλέπει την πυραμίδα. Πολύ αργότερα αντιλαμβάνεται πόσο χαζό ποντικάκι είναι, αλλά ο σκοπός αυτού που έστησε τη φάκα έχει επιτευχθεί. Ας παραδειγματιστούμε και εμείς από αυτή την πρακτική και εξηγούμαστε αμέσως. Είναι γεγονός πώς η επέκταση της απήχησης του κόμματος της Χρυσής Αυγής στις πλατιές μάζες του ελληνικού λαού και το μοίρασμα της πίτας εξαιτίας της μεταλλάξεως των κομμάτων που παραδοσιακά κατείχαν τα μεγάλα ποσοστά προκάλεσε, σε συνδυασμό με τις γενικότερες συνθήκες που επικρατούν στην κοινωνία λόγω των ανακατατάξεων σε κάθε επίπεδο, αποτέλεσαν παράγοντες που ηύξησαν την δυναμική και την απήχηση του πατριωτικού και εθνικιστικού λόγου μέσα σε αυτήν. Αμέτρητα κείμενα και βιβλία ιδεολογικού περιεχομένου μεταφράστηκαν, η αισθητική άρχισε να διαδραματίζει τον ρόλο που είχε απολέσει επί πολλές δεκαετίες, ο κοινωνισμός άρχισε να αποτελεί δυναμική παράμετρο στον αποστειρωμένο εθνικιστικό λόγο που υμνούσε απονεκρωμένες καταστάσεις, αναμείχθηκαν με θετικό τρόπο γόνιμα στοιχεία από άλλες ιδεολογίες, εφαρμόστηκαν πρακτικές που δεν θυμίζουν σε οτιδήποτε τον πάλαι ποτέ 'χώρο' των τραμπούκων με τις φαλτσέτες ή τους χρήσιμους ηλίθιους του συστήματος. Με λίγα λόγια, το κίνημα άρχισε να αναδύεται ως κίνημα και όχι σαν καρικατούρα κινήματος. Τον ρόλο τους έπαιξαν και τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως, αρνητικά και θετικά. Όλα αυτά τα στοιχεία πρέπει να συνεκτιμηθούν σε έναν απολογισμό της καταστάσεως που επικρατεί εντός και εκτός της κινηματικής λογικής στο σήμερα. Πολλοί οι νέοι και νέες αγωνιστές και αγωνίστριες που επιδιώκουν κάτι παραπάνω από την ένταξή τους σε μία κοινότητα που θυμίζει δίχως άλλο τις κολλεκτίβες ψυχοπαθών και καρκινοπαθών του 'Fight Club'. Πολλοί αυτοί και αυτές που θέλουν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους στην μάχη που δίνουμε εμείς οι ριζοσπάστες εθνικιστές και εθνικίστριες. Πολλοί αυτοί και αυτές που θέτουν υπεράνω όλων την προσωπική θυσία και το ολόψυχο δόσιμο στον αγώνα. Πολλοί αυτοί και αυτές που προτίθενται να δώσουν τη ζωή τους για την δοξα αυτού. Πολλοί νέοι και νέες φυλακίστηκαν, πέρασαν από τα κελιά της δημοκρατίας ή ταλαιπωρήθηκαν με τον όποιο τρόπο, γνώρισαν φρονηματικές διώξεις, στοχοποιήθηκαν, απειλήθηκαν, υπέστησαν επιθέσεις κάθε είδους. Περάσαμε πολλά επί του συνόλου για να καταλάβουμε πώς ο πόλεμος αυτός μας αφορά και είναι ο πόλεμος που πρέπει να δώσουμε ως πρωταγωνιστές σε αυτόν. Ότι αυτό τον πόλεμο εμείς πρέπει να τον κηρύξουμε χωρίς άλλες αναβολές και μεταθέσεις ευθυνών.
Η αποδέσμευση ριζοσπαστικών δυνάμεων από τη Χρυσή Αυγή και η αποτυχία όλων των κομματιδίων που περιφέρονται ως δορυφόροι γύρω από αυτήν για να κερδίσουν κάποιο κομμάτι από την πίτα της, αποδεικνύουν ότι η θέληση για αγώνα ξεπερνάει την λογική των 4 τοίχων. Οι ριζοσπάστες εθνικιστές και εθνικίστριες θέλουν αγώνα και δεν βάζουν νερό στο κρασί τους. Αυτό είναι η κινηματική λογική. Δεν στεκόμαστε σε αριθμούς, δεν μας ικανοποιούν ποσοστά, δίνουμε ιδεολογική πολιτική μάχη και δεν μπορεί κανείς να το σταματήσει με κανέναν τρόπο. Θέτουμε το κίνημα και την νίκη υπεράνω κάθε σκοπιμότητας και συμφέροντος. Το κίνημα ωριμάζει και αυτό αποτελεί πολύ θετικό στοιχείο. Οι μαγαζάτορες και οι τσομπάνηδες έχουν χάσει τον ρόλο τους και τα πρόβατα άρχισαν να ξυπνάνε. Αντελήφθησαν ότι η δύναμή τους απέναντι στους λύκους είναι να μην παραμείνουν στον ρόλο των προβάτων και να γίνουν λύκοι έξω από το μαντρί.
Στο σήμερα, έχουμε επιτύχει τον κινηματικό ανταγωνισμό στο στρατόπεδό μας. Ποιά ομάδα θα καταφέρει σε κινηματικό επίπεδο να παρουσιάσει την καλύτερη δουλειά, ποιοί θα προσφέρουν περισσότερα στον αγώνα, ποιοί θα έχουν πρωτοκαθεδρία σε αυτόν. Μολονότι η αρχή του αρχηγού έχει εκλείψει και η ακέφαλη αντίσταση έχει μονοπωλήσει τον ρόλο του αρχηγού, πολλοί νέοι και νέες έχουν αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες που τους αναλογούν στον αγώνα και παίρνουν πρωτοβουλίες που μονάχα εποικοδομητικές αποδεικνύονται. Η ακέφαλη αντίσταση είναι ο αρχηγός που αναζητούσαν μάταια πολλοί και πολλές στον πατριωτικό-εθνικιστικό χώρο. Οι ιδέες δεν απαιτούν εκπροσώπηση, αλλά διάθεση για θυσία. Το κίνημα ωριμάζει. Οι ιδέες δεν έχουν ανάγκη από πρόσωπα. Υπάρχουν και θα υπάρχουν ανεξαρτήτως από τα πρόσωπα που είναι διατεθειμένοι να αγωνιστών υπέρ αυτών. Οι ιδέες δεν δικαιώνονται. Οι αγωνιστές πασχίζουν να αποδείξουν το δίκαιο ή μη αυτών μέσω των αγώνων τους. Όσες ιστοσελίδες πατριωτικού-εθνικιστικού περιεχομένου και προσανατολισμού δημιουργηθούν, είναι κρεμασμένα μανταλάκια στο σύμπαν του διαδικτύου. Όσες αναρτήσεις γίνουν σε αυτές, η πραγματικότητα που ζούμε δεν περιγράφεται μέσω αυτών. Τουναντίον, αποτελεί ένα είδωλο αυτής, όσο και εάν αυτό έχει την αξία του στον αγώνα. Οι ενέργειές μας είναι αυτές που θέτουν σε κίνηση την δυναμική των ιδεών. Οι ενέργειες που γράφουν κινηματική ιστορία. Διότι, όπως όλοι γνωρίζουμε, ισχύει πάντοτε το 'Verba volant, scripta manent και κανείς ποτέ δεν θα λάβει υπ' όψιν του τι έγραψε, πότε και πώς το έγραψε ο οποιοσδήποτε κρέμασε ένα μανταλάκι στο διαδίκτυο. Θα λάβει υπ' όψιν του πώς, πότε και γιατί επέλεξε τον Α ή τον Β τρόπο δράσεως και τι αποτέλεσμα παρήγαγε μέσω αυτού. Όλοι θα θυμούνται μία δυναμική ενέργεια που καταγράφηκε στον τύπο, παρά μία αναπαραγμένη μετάδοση μίας πλαστογραφίας στον ηλεκτρονικό τύπο. Και εμείς έχουμε έναν και μοναδικό στόχο. Να παράξουμε αποτελέσματα, να γράψουμε ιστορία, την ιστορία του κινήματος για το οποίο είμαστε χαρούμενοι να δώσουμε το αίμα μας, την ζωή μας. Εξάλλου, αυτά δεν είναι ό,τι πολυτιμότερο μπορούμε να δώσουμε, αλλά η βάση πάνω στην οποία θα πατήσουν οι επόμενοι ημών για να κάνουν με τη σειρά τους την δική τους θυσία. Οι ιδέες καρποφορούν όταν υπάρχει το αίμα που θα κινήσει τους τροχούς της ιστορίας. Οι ιδέες είναι δαίμονες που διψούν για αίμα και θυσία. Είσαστε διατεθειμένοι να τους τα παράσχετε; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να απαντήσετε. Το εθνικιστικό αντάρτικο πόλεων είναι μία πραγματικότητα μέσα στην οποία το ερώτημα αυτό απαντάται καταφατικά. Το εθνικιστικό αντάρτικο πόλεων είναι η πραγματωμένη θυσία. Είναι ό,τι οι πολλοί απέφυγαν, είναι ό,τι και τα όνειρα των παιδιών που έγιναν άντρες και γυναίκες στο βαθύ σκοτάδι της νύκτας που θέλουν να διαλύσουν πάνω από την πατρίδα τους. Είναι ό,τι οι πολλοί φοβούνται. Είναι το υπέρτατο καθήκον που ακυρώνει την θεωρία που δεν γίνεται πράξη. Είναι η φωνή των προγόνων μας που μας καλούν σε πόλεμο για την ιερή γη μας. Αυτό σημαίνει ΑΙΜΑ και ΓΗ!
Ο αγώνας μας είναι ένοπλος αντικρατικός και εθνικιστικός! Θέλουμε να τιμωρήσουμε, δεν θέλουμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη. Στον κόσμο αυτό δεν υπάρχει δικαιοσύνη, τουναντίον αποτελεί εβραϊκή ονείρωξη που κατέστη πολιτική πραγματικότητα μέσω της Γαλλικής Επαναστάσεως. Εμείς θέλουμε να τιμωρήσουμε σε άχρονο επίπεδο. Ζούμε για την φωτιά και την εκδίκηση. Στην σκοτεινή σιλουέτα που χάνεται στους δρόμους της πατρίδος μας ενσαρκώνονται οράματα δημιουργίας μίας νέας μέσω της καταστροφής. Στις κουκούλες μας κρύβουμε τα όνειρά μας. Στις άθλιες φάτσες σας δεν κάνετε τίποτα άλλο από το να κρύψετε την υποκρισία σας. Εμείς ποτέ. Νεκροί μπορεί, δούλοι ποτέ, όπως ανεφώνησε ο αρχηγός των Ανένταχτων Μαιάνδριων Εθνικιστών, δίνοντας το σάλπισμα για τον ιερό μας πόλεμο. Νέοι και νέες ακολουθήστε τον δρόμο της φωτιάς. 'Η αγάπη, όπως και η φωτιά, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συνεχή κίνηση και παύει να ζει μόλις πάψει να ελπίζει ή να φοβάται', όπως έγραψε ένα Γάλλος συγγραφέας.
Οι Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές επέτυχαν κάτι πολύ σημαντικό, στο οποίο ουδείς εκ των συνιστωσών του 'ενιαίου μετώπου' του 'χώρου' μας έχει αναφερθεί. Έθεσαν όριο στην επιθετικότητα της άκρας αριστεράς, στις ατιμώρητες επιθέσεις της οποίας μας είχε συνηθίσει ο 'χώρος'. Πλέον, οι ακροαριστεροί και οι προστάτες τους υπολογίζουν ότι στις αριστερές γροθιές τους θα υψωθεί η δεξιά που δεν θα βαστάει γαρύφαλλα, αλλά τσεκούρι για να τις κόψει από τη ρίζα. Προφανώς δεν επιθυμούν δάφνες. Εάν το επιθυμούσαν, δεν θα δρούσαν σε καθεστώς παρανομίας στο εθνικιστικό αντάρτικο πόλεων. Θα φορούσαν γραβάτες, κοστουμάκια, θα έκαναν δημόσιες σχέσεις και εμφανίσεις, θα είχαν ονόματα, διευθύνσεις, τηλέφωνα και θα μας έλεγαν 'ανοίξαμε και σας περιμένουμε'. Με λίγα λόγια, θα διακατέχονταν από την 'λογική του μαγαζιού'. Θα αποτελούσαν ένα ακόμα μαγαζί από τα δεκάδες που αποτελούν τον 'χώρο'. Το μαγαζί είναι οτιδήποτε. Η 'λογική του μαγαζιού' δεν είναι οτιδήποτε, αλλά κάτι πολύ συγκεκριμένο. 'Μαγαζί γωνία' μπορεί να ορίζει ο καθένας το έννομο συμφέρον του. Όταν αυτό που του αποδίδει το μαγαζί γωνία, το αποτέλεσμα της εκμεταλλεύσεως, το παντελονιάζει, χωρίς να προσφέρει σε ένα κινηματικό επίπεδο, τότε έχουμε να κάνουμε με μαγαζάτορα. Εάν όλα αυτά τα αποδώσουμε στο πολιτικό επίπεδο, τότε αντιλαμβάνεται ο καθένας με τι έχουμε να κάνουμε. Είτε κόμματα, είτε βιβλιοπωλεία, είτε ηλεκτρονικά καταστήματα, είτε, είτε, είτε. Ως ενταγμένοι στον ριζοσπαστικό εθνικιστικό αγώνα, δεν είμαστε στο 'είτε', αλλά στο 'ίτε'. Δεν είμαστε στο 'είτε με πιστωτική, είτε σε μετρητά', αλλά στο 'με θυσία προσωπική και πρακτικά'.
Εξάλλου, η νοοτροπία που καλλιεργήθηκε επί του συνόλου είναι αυτή. Ο 'χώρος' αυτά τα μαθήματα παρέδωσε. Αυτή είναι η 'ηθική' του. Η πολιτική αφέλεια, αλλά και η κουτοπονηρία που τον διακρίνουν τον οδήγησαν σε λάθη τακτικής. Προφανώς αυτή είναι η διαφορά του από τους συμμορίτες που καταγγέλει και στους οποίους εναντιώνεται σε ιδεολογικό επίπεδο πρωτίστως. Οι πατριώτες και οι εθνικιστές διακρίνονται για την αγνότητα των ιδεών τους, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αυτές εκφέρονται προς τα έξω. Η παρανομία δεν αποτελεί πολιτικό ιδανικό για αυτούς. Όμως, σε έναν πόλεμο που διεξάγεται με υπόγειο τρόπο, η πολεμική αρετή δεν αρκεί. Η παρανομία είναι μέσο, δεν είναι σκοπός. Εξάλλου, ο εχθρός έχει την δυνατότητα να ορίζει στα μέτρα του τι επιτρέπεται και σαφώς για τους πατριώτες και τους εθνικιστές δεν είναι πολλά αυτά που επιτρέπονται. Δεν είναι 'επαγγελματίες' επαναστάτες, να το πούμε έτσι, όπως ήταν οι μπολσεβίκοι, οι οποίοι άφησαν πίσω τους μία πολιτική κληρονομιά που ελάχιστα διαφέρει από μία αγωνιστική προσήλωση στα όρια θρησκείας. Μολονότι αποστρέφονται την 'θρησκεία', αποδεικνύονται περισσότερο πιστοί στον εναγκαλισμό της πολιτικής πίστης στον σκοπό της αόρατης δικτατορίας που ευαγγελίζονται. Αυτό είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσουν οι πατριώτες και οι εθνικιστές. Με το εθνικιστικό αντάρτικο πόλεων, οι πατριώτες και οι εθνικιστές μπορούν να ελπίζουν. Με τον 'νόμιμο' πολιτικό αγώνα, μπορούν να απελπίζονται ότι θα καταφέρουν να πείσουν τις μάζες για το δίκαιο των θέσεών τους. Παραβλέπουν ότι οι μάζες ελκύονται από την δύναμη, όπως διδάσκει ο παλαίμαχος Εθνικοσοσιαλιστής George Lincoln Rockwell. Το παράτολμο θάρρος είναι αυτό που οδηγεί σε πράξεις αυτοθυσίας που έχουν αντίκτυπο στις μάζες. Τα πομπώδη λογύδρια και οι πολιτικές συνεστιάσεις δεν παράγουν πολιτικά αποτελέσματα. Αντίθετα, παράγουν σαπιοκοιλιές. Οι επιθέσεις παράγουν ψυχολογία πολεμικής αναμετρήσεως, αυτό που έχουν ανάγκη τόσο οι μάζες, όσο οι αγωνιστές που πρέπει να παρακινηθούν σε δράση για τις ιδέες τους. Εθνικισμός σημαίνει πράξη και όχι μονάχα λόγια. Αυτό το δόγμα οφείλουν άπαντες να το θέσουν ως προμετωπίδα στην πολιτική εμπλοκή τους. Είμαι ενταγμένος σημαίνει ότι συμμετέχω ενεργά με τον οποιονδήποτε τρόπο σε ένα κίνημα, ανεξάρτητα από το αν ανήκω οργανικά σε ένα κόμμα, σύλλογο ή συλλογικότητα.
Για να θεωρηθεί ενταγμένος κανείς σε ένα κίνημα με την πλατιά έννοια του όρου, προϋποτίθεται η απόφασή του να προσφέρει στην οικοδόμηση ενός ιδεολογικού μετώπου που επιδιώκει σαφές πολιτικό αποτέλεσμα. Ενταγμένος δεν σημαίνει 'χτυπάω κάρτα' σε ένα κίνημα. Ενταγμένος σημαίνει ότι δεν λαμβάνω εντολές για να προσφέρω. Σημαίνει ότι αναγνωρίζω μόνος/η μου ποιό είναι το καθήκον μου. Σημαίνει ότι δεν περιμένω εντολές για να δράσω. Σημαίνει ότι δρω από μόνος/η μου στο επίπεδο της κοινής προσφοράς. Η πρωτοβουλία είναι το επιδιωκόμενο. Όσο περισσότεροι πάρουν πρωτοβουλίες, τόσο πλατύτερο θα είναι το μέτωπο. Όσο ποιοτικότερες αυτές, τόσο βαθύτερο το μέτωπο. Στον πόλεμο χρειάζονται οι μαχητές, όσο και τα ορύγματα. Οι μαχητές δεν μπορούν να είναι εκτεθειμένοι στο 100% σε κάθε χρονική στιγμή. Είναι αναγκαία και η ξεκούραση του πολεμιστή. Ειδάλλως, ο πόλεμος θα χαθεί από τις στοχευμένες επιθέσεις του εχθρού.
Τα τελευταία χρόνια ο πατριωτικός και εθνικιστικός χώρος θερίζει τους καρπούς των σπόρων που έσπειραν οι αγωνιστές του. Αντιθέτως, δεν θερίζει οτιδήποτε από γραβατάκηδες και σαπιοκοιλιές. Ο ρόλος αυτών είναι να τραβήξουν το καζανάκι προτού αποχωρήσουν για το επόμενο τσιμπούσι. Αυτό το δεδομένο δεν έχει συνεκτιμηθεί καταπώς του αρμόζει. Δεν έχει πραγματοποιηθεί κανενός είδους απολογισμός τόσο σε επίπεδο ανοικτής συζητήσεως στους κόλπους του, όσο σε επίπεδο πρακτικής με την κατάστρωση ενός επαναστατικού προγράμματος ή με την σύνταξη ιδεολογικής πλατφόρμας όπως για παράδειγμα συμβαίνει σε αντίστοιχα κινήματα στο εξωτερικό. Πώς άλλωστε αυτό να γίνει, οπόταν διάφορα συμπλεγματικά πρόσωπα έχουν μεταθέσει το προσωπικό πρόβλημα της αυτοεπιβαιώσεως και της ανασφάλειας που νιώθουν καλυπτόμενοι πίσω από ταμπέλες! Ως ελλειμματικές προσωπικότητες, ουδέποτε θα μπορούσαν να ξεχωρίζουν για οτιδήποτε. Αντιθέτως, αναπνέουν καλύτερα όταν κρύβονται πίσω από την ταμπέλα ενός μαγαζιού. Χωρίς αυτήν, δεν θα γύριζε κανείς να τους κοιτάξει καν. Στο παρόν, απολαμβάνουν της επιβεβαιώσεως ενός 'like' ή 'click'. Προφανώς δεν έχουμε να ζηλέψουμε οτιδήποτε από κάποιο άλλο κίνημα του εξωτερικού, καθότι οποιαδήποτε αντιστοιχία είναι άτοπο, ωστόσο οποιαδήποτε θετικά στοιχεία μπορούμε να υιοθετήσουμε και να προσαρμόσουμε στον δικό μας κορμό αποτελεί στοιχέιο πολιτικής ωριμάνσεως που μονάχα θετικά μπορεί να προσφέρει στην περίπτωσή μας. Εάν οι πατριώτες και εθνικιστές δεν έχουν στόχο, τότε ποιός άλλος μπορεί να έχει; Ο εχθρός μας είναι δεδομένο ότι έχει και τον έχει επιτύχει, ακριβώς διότι είχε σχέδιο, στρατηγική και οργάνωση από αιώνων για να επιτύχει ό,τι επέτυχε. Είναι γεγονός ότι στις τάξεις των πατριωτών και των εθνικιστών υπάρχει κάποιου είδους 'απέχθεια' και μία περίεργη λαγνεία για το 'αγαπημένο' κράτος που τα φροντίζει όλα και μία κακής ποιότητας νοοτροπία κάθε φορά που ακούγεται η λέξις 'οργάνωση' ότι παραπέμπει σε κομμουνιστοσυμμορίτες άπλυτους που συνωμοτούν σε κάποιο σκοτεινό σοκάκι ή κάποια υπόγα που την τρώει η υγρασία. Αυτά είναι τα παράγωγα του κρατικοδίαιτου πατριωτισμού και εθνικισμού. Εδώ όμως έχουμε την υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Δεν μπορεί κανείς να θαυμάζει στα λόγια ή και γραπτώς τους Φιλικούς ή τα κατορθώματα των προγόνων και να δυσανασχετεί ή ακόμα χειρότερα να καταδικάζει τις ίδιες πρακτικές στο σήμερα. Δεν μπορείς να σου αρέσει η ΕΟΚΑ στις φωτογραφίες και όταν έρχεται ο κόμπος στο κτένι για να γίνεις η συνέχειά της, εσύ να επικαλείσαι ότι έχεις ανειλημμένες υποχρεώσεις ή να σκαρφίζεσαι ένα σωρό δικαιολογίες για την αναβλητικότητά σου. Δεν μπορείς να παρουσιάζεσαι ως μεγάλος αγωνιστής στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως, όταν οι πέτρες γνωρίζουν ότι έχεις λιώσει το 'enter' για να την πέφτεις σε 'συναγωνίστριες' ή να επικαλείσαι δράσεις στις οποίες ουδέποτε φυσικά συμμετείχες και να πουλάς τον εαυτό σου ότι είσαι παλιά καραβάνα, όταν οι πέτρες γνωρίζουν ότι ήσουν και είσαι 'πουθενάς' και χειρότερα 'μυρωδιάς'. Όπως δεν μπορείς να θεωρήσεις εαυτόν γνώστης ή παράγοντας στον 'χώρο', μόνο και μόνο επειδή έχεις αποστηθίσει ό,τι καμμένο τσιτάτο έχει γραφτεί ή επειδή ξοδεύεις περισσότερο χρόνο από άλλους ανθρώπους στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως για να δείξεις πόσα πολλά γνωρίζεις περί ιδεολογικών θεμάτων, ενώ το χρονικό περιθώριο που σου απομένει για να αποδείξεις ότι ζεις σε πραγματικό χρόνο δεν επαρκεί. Τα κριτήρια βάσει των οποίων αποτιμάται η προσφορά κάποιου/ας στον 'χώρο' είναι θλιβερά. Όπως και να το δει κανείς, καμία σημασία δεν έχει. Αυτό που έχει σημασία είναι η προσφορά στον αγώνα. Όταν αυτή η 'προσφορά' αναλώνεται σε μία αρρωστημένη εναλλακτικότητα, αντί να είμαι ένας/μία καμμένος/η αναρχικός/ή ή κομμουνιστής/στρια γίνομαι καμμένος εθνικιστής/στρια, επειδή έχω ή νομίζω ότι έχω φίλους και φίλες για να απαλύνω την αποτυχία μου σε κάθε επίπεδο. Το 'γνώθι σαυτόν' λείπει σε απροσμέτρητο βαθμό από τον 'χώρο' που λυμαίνονται διάφορες προσωπικότητες και κατ' επέκτασι ομάδες που μονάχα ζημία έχουν προκαλέσει για να ικανοποιήσουν τα συμπλέγματά τους.
Ο αντιεξουσιαστικός χώρος που πολλοί νομίζουν εσφαλμένα ως ασύντακτο τσούρμο μπαχαλάκηδων, παρουσιάζει πολύ μεγάλη πολυπλοκότητα όσον αφορά ποιοί κάνουν σε αυτόν κουμάντο και τον τρόπο με τον οποίο δίνονται οι εντολές και λαμβάνονται αποφάσεις σε καθε επίπεδο. Πολλοί θεωρούν ότι στον αντιεξουσιαστικό χώρο, λόγω της καταστροφικής δυναμικής που έχει η στρατηγική υιοθετείται αποκλειστικά η οριζόντια οργάνωση και απορρίπτεται κάθε πυραμιδοειδής δομή. Απαττάσθαι οικτρά όσοι και όσες το νομίζετε. Η οριζόντια δομή της οργάνωσης αποτελεί το τυράκι ώστε το ποντικάκι να πιαστεί στη φάκα. Όταν πιαστεί στη φάκα, ανοίγει η κουρτίνα και το ποντικάκι βλέπει την πυραμίδα. Πολύ αργότερα αντιλαμβάνεται πόσο χαζό ποντικάκι είναι, αλλά ο σκοπός αυτού που έστησε τη φάκα έχει επιτευχθεί. Ας παραδειγματιστούμε και εμείς από αυτή την πρακτική και εξηγούμαστε αμέσως. Είναι γεγονός πώς η επέκταση της απήχησης του κόμματος της Χρυσής Αυγής στις πλατιές μάζες του ελληνικού λαού και το μοίρασμα της πίτας εξαιτίας της μεταλλάξεως των κομμάτων που παραδοσιακά κατείχαν τα μεγάλα ποσοστά προκάλεσε, σε συνδυασμό με τις γενικότερες συνθήκες που επικρατούν στην κοινωνία λόγω των ανακατατάξεων σε κάθε επίπεδο, αποτέλεσαν παράγοντες που ηύξησαν την δυναμική και την απήχηση του πατριωτικού και εθνικιστικού λόγου μέσα σε αυτήν. Αμέτρητα κείμενα και βιβλία ιδεολογικού περιεχομένου μεταφράστηκαν, η αισθητική άρχισε να διαδραματίζει τον ρόλο που είχε απολέσει επί πολλές δεκαετίες, ο κοινωνισμός άρχισε να αποτελεί δυναμική παράμετρο στον αποστειρωμένο εθνικιστικό λόγο που υμνούσε απονεκρωμένες καταστάσεις, αναμείχθηκαν με θετικό τρόπο γόνιμα στοιχεία από άλλες ιδεολογίες, εφαρμόστηκαν πρακτικές που δεν θυμίζουν σε οτιδήποτε τον πάλαι ποτέ 'χώρο' των τραμπούκων με τις φαλτσέτες ή τους χρήσιμους ηλίθιους του συστήματος. Με λίγα λόγια, το κίνημα άρχισε να αναδύεται ως κίνημα και όχι σαν καρικατούρα κινήματος. Τον ρόλο τους έπαιξαν και τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως, αρνητικά και θετικά. Όλα αυτά τα στοιχεία πρέπει να συνεκτιμηθούν σε έναν απολογισμό της καταστάσεως που επικρατεί εντός και εκτός της κινηματικής λογικής στο σήμερα. Πολλοί οι νέοι και νέες αγωνιστές και αγωνίστριες που επιδιώκουν κάτι παραπάνω από την ένταξή τους σε μία κοινότητα που θυμίζει δίχως άλλο τις κολλεκτίβες ψυχοπαθών και καρκινοπαθών του 'Fight Club'. Πολλοί αυτοί και αυτές που θέλουν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους στην μάχη που δίνουμε εμείς οι ριζοσπάστες εθνικιστές και εθνικίστριες. Πολλοί αυτοί και αυτές που θέτουν υπεράνω όλων την προσωπική θυσία και το ολόψυχο δόσιμο στον αγώνα. Πολλοί αυτοί και αυτές που προτίθενται να δώσουν τη ζωή τους για την δοξα αυτού. Πολλοί νέοι και νέες φυλακίστηκαν, πέρασαν από τα κελιά της δημοκρατίας ή ταλαιπωρήθηκαν με τον όποιο τρόπο, γνώρισαν φρονηματικές διώξεις, στοχοποιήθηκαν, απειλήθηκαν, υπέστησαν επιθέσεις κάθε είδους. Περάσαμε πολλά επί του συνόλου για να καταλάβουμε πώς ο πόλεμος αυτός μας αφορά και είναι ο πόλεμος που πρέπει να δώσουμε ως πρωταγωνιστές σε αυτόν. Ότι αυτό τον πόλεμο εμείς πρέπει να τον κηρύξουμε χωρίς άλλες αναβολές και μεταθέσεις ευθυνών.
Η αποδέσμευση ριζοσπαστικών δυνάμεων από τη Χρυσή Αυγή και η αποτυχία όλων των κομματιδίων που περιφέρονται ως δορυφόροι γύρω από αυτήν για να κερδίσουν κάποιο κομμάτι από την πίτα της, αποδεικνύουν ότι η θέληση για αγώνα ξεπερνάει την λογική των 4 τοίχων. Οι ριζοσπάστες εθνικιστές και εθνικίστριες θέλουν αγώνα και δεν βάζουν νερό στο κρασί τους. Αυτό είναι η κινηματική λογική. Δεν στεκόμαστε σε αριθμούς, δεν μας ικανοποιούν ποσοστά, δίνουμε ιδεολογική πολιτική μάχη και δεν μπορεί κανείς να το σταματήσει με κανέναν τρόπο. Θέτουμε το κίνημα και την νίκη υπεράνω κάθε σκοπιμότητας και συμφέροντος. Το κίνημα ωριμάζει και αυτό αποτελεί πολύ θετικό στοιχείο. Οι μαγαζάτορες και οι τσομπάνηδες έχουν χάσει τον ρόλο τους και τα πρόβατα άρχισαν να ξυπνάνε. Αντελήφθησαν ότι η δύναμή τους απέναντι στους λύκους είναι να μην παραμείνουν στον ρόλο των προβάτων και να γίνουν λύκοι έξω από το μαντρί.
Στο σήμερα, έχουμε επιτύχει τον κινηματικό ανταγωνισμό στο στρατόπεδό μας. Ποιά ομάδα θα καταφέρει σε κινηματικό επίπεδο να παρουσιάσει την καλύτερη δουλειά, ποιοί θα προσφέρουν περισσότερα στον αγώνα, ποιοί θα έχουν πρωτοκαθεδρία σε αυτόν. Μολονότι η αρχή του αρχηγού έχει εκλείψει και η ακέφαλη αντίσταση έχει μονοπωλήσει τον ρόλο του αρχηγού, πολλοί νέοι και νέες έχουν αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες που τους αναλογούν στον αγώνα και παίρνουν πρωτοβουλίες που μονάχα εποικοδομητικές αποδεικνύονται. Η ακέφαλη αντίσταση είναι ο αρχηγός που αναζητούσαν μάταια πολλοί και πολλές στον πατριωτικό-εθνικιστικό χώρο. Οι ιδέες δεν απαιτούν εκπροσώπηση, αλλά διάθεση για θυσία. Το κίνημα ωριμάζει. Οι ιδέες δεν έχουν ανάγκη από πρόσωπα. Υπάρχουν και θα υπάρχουν ανεξαρτήτως από τα πρόσωπα που είναι διατεθειμένοι να αγωνιστών υπέρ αυτών. Οι ιδέες δεν δικαιώνονται. Οι αγωνιστές πασχίζουν να αποδείξουν το δίκαιο ή μη αυτών μέσω των αγώνων τους. Όσες ιστοσελίδες πατριωτικού-εθνικιστικού περιεχομένου και προσανατολισμού δημιουργηθούν, είναι κρεμασμένα μανταλάκια στο σύμπαν του διαδικτύου. Όσες αναρτήσεις γίνουν σε αυτές, η πραγματικότητα που ζούμε δεν περιγράφεται μέσω αυτών. Τουναντίον, αποτελεί ένα είδωλο αυτής, όσο και εάν αυτό έχει την αξία του στον αγώνα. Οι ενέργειές μας είναι αυτές που θέτουν σε κίνηση την δυναμική των ιδεών. Οι ενέργειες που γράφουν κινηματική ιστορία. Διότι, όπως όλοι γνωρίζουμε, ισχύει πάντοτε το 'Verba volant, scripta manent και κανείς ποτέ δεν θα λάβει υπ' όψιν του τι έγραψε, πότε και πώς το έγραψε ο οποιοσδήποτε κρέμασε ένα μανταλάκι στο διαδίκτυο. Θα λάβει υπ' όψιν του πώς, πότε και γιατί επέλεξε τον Α ή τον Β τρόπο δράσεως και τι αποτέλεσμα παρήγαγε μέσω αυτού. Όλοι θα θυμούνται μία δυναμική ενέργεια που καταγράφηκε στον τύπο, παρά μία αναπαραγμένη μετάδοση μίας πλαστογραφίας στον ηλεκτρονικό τύπο. Και εμείς έχουμε έναν και μοναδικό στόχο. Να παράξουμε αποτελέσματα, να γράψουμε ιστορία, την ιστορία του κινήματος για το οποίο είμαστε χαρούμενοι να δώσουμε το αίμα μας, την ζωή μας. Εξάλλου, αυτά δεν είναι ό,τι πολυτιμότερο μπορούμε να δώσουμε, αλλά η βάση πάνω στην οποία θα πατήσουν οι επόμενοι ημών για να κάνουν με τη σειρά τους την δική τους θυσία. Οι ιδέες καρποφορούν όταν υπάρχει το αίμα που θα κινήσει τους τροχούς της ιστορίας. Οι ιδέες είναι δαίμονες που διψούν για αίμα και θυσία. Είσαστε διατεθειμένοι να τους τα παράσχετε; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να απαντήσετε. Το εθνικιστικό αντάρτικο πόλεων είναι μία πραγματικότητα μέσα στην οποία το ερώτημα αυτό απαντάται καταφατικά. Το εθνικιστικό αντάρτικο πόλεων είναι η πραγματωμένη θυσία. Είναι ό,τι οι πολλοί απέφυγαν, είναι ό,τι και τα όνειρα των παιδιών που έγιναν άντρες και γυναίκες στο βαθύ σκοτάδι της νύκτας που θέλουν να διαλύσουν πάνω από την πατρίδα τους. Είναι ό,τι οι πολλοί φοβούνται. Είναι το υπέρτατο καθήκον που ακυρώνει την θεωρία που δεν γίνεται πράξη. Είναι η φωνή των προγόνων μας που μας καλούν σε πόλεμο για την ιερή γη μας. Αυτό σημαίνει ΑΙΜΑ και ΓΗ!
Ο αγώνας μας είναι ένοπλος αντικρατικός και εθνικιστικός! Θέλουμε να τιμωρήσουμε, δεν θέλουμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη. Στον κόσμο αυτό δεν υπάρχει δικαιοσύνη, τουναντίον αποτελεί εβραϊκή ονείρωξη που κατέστη πολιτική πραγματικότητα μέσω της Γαλλικής Επαναστάσεως. Εμείς θέλουμε να τιμωρήσουμε σε άχρονο επίπεδο. Ζούμε για την φωτιά και την εκδίκηση. Στην σκοτεινή σιλουέτα που χάνεται στους δρόμους της πατρίδος μας ενσαρκώνονται οράματα δημιουργίας μίας νέας μέσω της καταστροφής. Στις κουκούλες μας κρύβουμε τα όνειρά μας. Στις άθλιες φάτσες σας δεν κάνετε τίποτα άλλο από το να κρύψετε την υποκρισία σας. Εμείς ποτέ. Νεκροί μπορεί, δούλοι ποτέ, όπως ανεφώνησε ο αρχηγός των Ανένταχτων Μαιάνδριων Εθνικιστών, δίνοντας το σάλπισμα για τον ιερό μας πόλεμο. Νέοι και νέες ακολουθήστε τον δρόμο της φωτιάς. 'Η αγάπη, όπως και η φωτιά, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συνεχή κίνηση και παύει να ζει μόλις πάψει να ελπίζει ή να φοβάται', όπως έγραψε ένα Γάλλος συγγραφέας.
